دی‌نا: در سال های اخیر تعداد دخترانی که به زندگی مجردی گرایش پیدا کرده اند بسیار افزایش پیدا کرده است و علت آن را می توان در مسایل مختلفی مورد بررسی قرار داد، از جمله دانشجویانی که در شهرهای دیگر مشغول به ادامه تحصیل هستند، اما در بیش تر موارد می بینیم که این زندگی مجردی تنها در چند ماه خلاصه نشده و دختران به ادامه زندگی خود به این شکل اصرار می ورزند.
دکتر مجید ابهری، کارشناس و آسیب شناس اجتماعی در پاسخ به سوال خبرنگار جامعه آژانس خبری روز (دی نا) در این خصوص که چرا دختران به زندگی مجردی گرایش پیدا کرده اند، گفت: دلایل مختلفی وجود دارد که 30 درصد از دختران زندگی مجردی دارند، از نگاه رفتار شناسی علل گسترش تمایل به زندگی مجردی، فاصله گرفتن دختران از خانواده ها برای تحصیل است که در ابتدا این موضوع است، اما به دنبال آن اشتغال وجود دارد.
ابهری، به علاقه دختران به اشتغال پس از تحصیل اشاره کرد و در ادامه اظهار داشت: با توجه به ویژگی های رفتاری فوق بعد از اتمام تحصیلات، دختران تمایل کم تری برای بازگشت به خانواده خود دارند، چون در شهرهای محل تحصیل که اغلب شهرهای بزرگ می باشند، به دنبال یافتن شغلی هستند و می خواهند که مستقل باشند، که به این ترتیب در آن ها گرایش به تداوم زندگی مجردی به وجود می آید.
وی در ادامه به ذکر مشکلاتی که زندگی مجردی در دختران به دنبال دارد پرداخت، و افزود: ضعف تفاهم رفتاری بین والدین و فرزندان باعث شده است که دختران به زندگی مجردی علاقه نشان دهند، که این امر منجر به بروز مشکلاتی می شود از جمله این که در زندگی مجردی علاقه به ازدواج و تشکیل خانواده کاهش پیدا می کند و باعث می شود که دختران با دوستان خود به همان زندگی مجردی ادامه دهند و برای داشتن همسر دچار نوعی وسواس یا سخت گیری شوند.
این آسیب شناس اجتماعی، گرایش به زندگی مجردی را تنها در مورد دانشجویان بیان نکرد، بلکه بیوه های جوان را نیز از این دایره مستثنی ندانست و در ادامه تصریح کرد: بعد از دختران دانشجو و شاغل معمولا بیوه های جوان نیز، که بعد از ازدواج به هر دلیلی مجبور به جدا شدن از همسر خود شده اند، دیگر تمایل چندانی به بازگشت به خانواده ندارند، چرا که ارزیابی و نگاه خانواده به دخترشان دیگر مثل قبل نیست، بنابراین این گونه بیوه های جوان هم برای استقلال به زندگی مجردی گرایش پیدا می کنند .
این کارشناس اجتماعی، برای جلوگیری از این معضل در ادامه اظهار داشت: با توجه به این موارد فاصله گرفتن دختران از خانواده ها به دلیل تحصیل موجب آسیب های اجتماعی و رفتاری متعددی می شود، بنابراین بر اساس پژوهش های رفتاری انجام شده پیشنهاد می گردد برای تحصیل دختران در دانشگاه های محل خانه و زندگی آن ها اقداماتی صورت بگیرد، و در این میان نقش اول با دولت می باشد چرا که با توسعه دانشگاه ها در مراکز استان ها و پذیرش دختران به عنوان سهمیه محلی می تواند از فاصله گرفتن دختران از خانواده ها جلوگیری نماید.
ابهری، افزایش، روند گرایش دختران یا پسران به زندگی مجردی را باعث به وجود آمدن خانواده های تک سلولی دانست وگفت: خو گرفتن به زندگی دانشجویی در دوران تحصیل و یا به زندگی مجردی در دوران اشتغال، و هم چنین عادت به محیط شهرهای بزرگ، دختران را از بازگشت به محل زندگی و خانواده خود باز می دارد، بنابراین عارضه ی خانواده های تک سلولی و تک هسته ای که همان زندگی مجردی دختران و یا پسران می باشد می تواند خطری برای خانواده ها در آینده ای نه چندان دور باشد .
این آسیب شناس اجتماعی، به ذکر مشکلات روحی که برای این دسته از افراد ممکن است به وجود بیاید اشاره کرد و در ادامه افزود: جدا شدن دختران در سنین جوانی از خانواده باعث می شود آسیب های فکری و رفتاری در آن ها به وجود بیاید، از جمله، افسردگی، انزوا، گوشه گیری و الگو قرار دادن گروه های هم سال و هم چنین تقلید بسیاری از رفتارهای اجتماعی آن ها، به این ترتیب این جدایی دختران از خانواده خود باعث می شود تضاد و تقابل رفتاری بین دختران جوان و خانواده های آن ها به وجود بیاید.