مقدمتان گل باران! 

                    گاهی نمی توان به كتابی بیان نمود  

                    حرفی كه یك حكایت كوتاه می زند

تعداد علاقه مندان این وبسایت از مرز دو میلیون و 500 هزار نفر گذشت!

                                                 ********************

 (نقد دائره المعارف روشنگری):

شفیعی مطهر شخصیت کمیاب و کیمیا و نادری است که تسلط ستایش انگیزی بر کلام دارد.

 ما هنوز کسی با این لیاقت قلمی در ایران نمی شناسیم. 

--------------------

دائره المعارف روشنگری 

http://hadgarie.blogspot.com/2018/07/blog-post_52.html

 قاضی چی می خوره؟

دزدی میلیون ها تومان از بانک دزدید، دزد دیگری هم به کاهدان زد و مقداری کاه دزدید.

هر دو را گرفتند و نزد قاضی بردند.

 قاضی دزد بانک را آزاد کرد و دزد کاه را به دوسال حبس با اعمال شاقّه محکوم کرد!
 
کاه دزد به وکیلش گفت: چرا او را که پول دزدیده بود، آزاد کرد و من که فقط مقداری کاه دزدیدم به دوسال حبس با اعمال شاقه محکوم شدم؟

وکیل گفت: آخه قاضی کاه نمی خورد!!

 آنچه که می‌خوری مال توست

گویند قبل از انقلاب مردی در شهر خوی بود که به او تِرمان می‌گفتند .
او  شیرین‌عقل بود و گاهی سخنان حکیمانه‌ی عجیبی می‌گفت .

روزی از او پرسیدند : « مصدق خوب است یا شاه ؟ بگو تا برای تو شامی بخریم . » 

ترمان گفت : « از دو تومنی که برای شام من خواهی داد ، دو ریال کنار بگذار و قفلی بخر بر لبت بزن تا سخن خطرناک نزنی !!! »

مرحوم پدرم نقل می‌کرد ، در سال ۱۳۴۵ برای آزمون استخدامی معلمی از خوی قصد سفر به تبریز را داشتم .
ساعت ده صبح گاراژ گیتیِ خوی رفتم و بلیط گرفتم . از پشت اتوبوسی دود سیگاری دیدم ، نزدیک رفتم دیدم ، ترمان زیرش کارتُنی گذاشته و سیگاری دود می‌کند . یک اسکناس پنج تومانی نیت کردم به او بدهم . او از کسی بدون دلیل پول نمی‌گرفت . باید دنبال دلیلی می‌گشتم تا این پول را از من بگیرد .

گفتم : « ترمان ، این پنج تومان را بگیر به حساب من ناهاری بخور و دعا کن من در آزمون استخدامی قبول شوم . »
ترمان از من پرسید : « ساعت چند است ؟ »
گفتم : « نزدیک ده . »
گفت : « ببر نیازی نیست . »
خیلی تعجب کردم که این سؤال چه ربطی به پیشنهاد من داشت ؟
پرسیدم : « ترمان ، مگر ناهار دعوتی ؟ »
گفت : « نه . من پول ناهارم را نزدیک ظهر می‌گیرم . الان تازه صبحانه خورده‌ام . اگر الان این پول را از تو بگیرم یا گم می‌کنم یا خرج کرده و ناهار گرسنه می‌مانم . من بارها خودم را آزموده‌ام ؛ خداوند پول ناهار مرا بعد اذان ظهر می‌دهد . »
واقعا متحیر شدم . رفتم و عصر برگشتم و دنبال ترمان بودم . ترمان را پیدا کردم .
پرسیدم : « ناهار کجا خوردی ؟ »
گفت : « بعد اذان ظهر اتوبوس تهران رسید . جوانی از من آتش خواست سیگاری روشن کند . روشن کردم مهرم به دلش نشست و خندید ، خندیدم و با هم دوست شدیم و مرا برای ناهار به آبگوشتی دعوت کرد . »
ترمانِ دیوانه ، برای پول ناهارش نمی‌ترسید ، اما بسیاری از ما چنان از آینده می‌ترسیم و وحشت داریم که انگار در آینده دنیا نابود خواهد شد ؛ جمع کردن مال زیاد و آرزوهای طولانی و دراز داریم .‌

از آنچه که داری ، فقط آنچه که می‌خوری مال توست ، سرنوشتِ بقیه‌ی اموالِ تو ، معلوم نیست.

پس تا می توانید انفاق کنید

#طنزسیاهنمایی. 117

گاوهای مشکل آفرین!

گفت: اتیوپی ۵۴ میلیون و سودان ۴٢ میلیون گاو دارد! ولی از کشورهای فقیر دنیا هستند.
هلند ١١ میلیون گاو دارد! ولی شیر و لبنیات جهان را تامین می‌کنند!

گفتم: بنابراین علّّت عقب ماندگی اتیوپی و سودان زیادی گاوها هستند؟

گفت: مشكل، گاوها نیستند! مشكل، گاوهایی هستند که جامعه را اداره می‌کنند !!

گفتم: باز هم #سیاهنمایی کردی؟!

شفیعی_مطهر

کانال رسمی گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar

تاوان فریب!

مردی پشت بر الاغش، در حالی که تکه ای علف تازه را با ریسمانی به سر چوبی بسته و آن را روبروی حیوان آویزان کرده، نشسته بود.  حیوان بیچاره همان طور که به طمع خوردن علف، ساعت ها پیش می رفت، مرد را نیز جابه جا می کرد.

مردم با دیدن این صحنه به هوش و درایت مرد احسنت می گفتند، که ناگهان پیامبر .ص. را دیدند که با خشم آن ها را  نظاره می کند.

پیامبر فریاد زد: ای مرد! آیا از خداوند حیا نمی کنی که مرکبت را فریب می دهی؟

مرد متعجب و شرمگین گفت: ای رسول خدا! این حیوان است و نمی فهمد.

پیامبر پاسخ داد: خداوند بر کسی که  از مخلوقاتش با فریب بهره کشی کند، غضب خواهد کرد. حتی اگر آن الاغی باشد.
مرد سراسیمه به زیر آمد و گفت: ای پیامبر! چه کنم که خداوند مرا عفو کند؟

رسول مهربان گفت: حیوان را آسوده بگذار، حقی را که بر ذمه تو دارد، با تیمار او ادا کن، و آنگاه از او بهرمند شو.

وقتی این حدیث را (نقل به مضمون) از آقای جوادی آملی شنیدم، با خودم گفتم، اگر فریب یک الاغ نزد خداوند این قدر کریه است، پس تاوان فریفتن یک ملت و یک نسل چیست؟

باید صدای الاغ دربیاری!

یه شیر رو میندازن تو قفس. بهش سوسیس کالباس میدن.
شیره میگه: من آهو می خوردم این چیه؟!
بهش میگن: اونقدر گرسنه می‌مونی تا همینو بخوری!

شیر چند روز بعداز شدت گرسنگی سوسیس رو می خوره...

چند روز بعد به جای سوسیس، استخون میندازن جلوش، ‏شیره میگه: 

بابامن به سوسیس عادت کردم، این چیه؟!!
بهش میگن :اونقدر گرسنه می‌مونی تا استخون رو بخوری!!
شیر چند روز بعد از شدت گرسنگی استخون رو می خوره...

بعد یه مدت به جای استخون یونجه می ریزن جلوش.شیر میگه: 

بی انصاف ها من الاغی که یونجه رو می خوره رو درسته قورت می دادم اینو نمی خورم دیگه.‏

بهش میگن: اونقدر گرسنگی می کشی تا یونجه رو هم بخوری.
شیر یه مدت مقاومت می کنه ولی بالاخره یونجه رو هم می خوره.

یه مدت بعد هیچی بهش نمیدن.
داد می زنه: من به یونجه عادت کردم.
اینو دیگه چرا نمی دین بخورم؟!!!

بهش میگن: یونجه‌ی مفت نداریم. باید صدای الاغ دربیاری تا بهت یونجه بدیم!!!

‏و این داستان چقدر آشناست برایمان...

میگه خدا کریمه!! 

یک مرد فقیر ایرانی عادت داشت کنار در موزه ای در تهران گدایی می کرد. روزی یک توریست خارجی از کنار او می گذشت.
فقیر ایرانی گفت : در راه خدا کمکم کن!
توریست گفت : what؟
فقیر تکرار کرد : در راه خدا کمکم کن!
توریست گفت : what؟

فقیر حوصله اش سر رفت و بعد از این که توریست ازش عکسی به یادگار گرفت قدم زنان دور شد.
این توریست بسیار پولدار بود و وقتی به کشورش بازگشت با دوست ایرانی زبانی تماس گرفت و ازش ترجمه «در راه خدا کمکی کن» را خواست.
دوستش گفت که این بیچاره ازت کمک خواسته تا بتونه چیزی بخوره...

دل توریست به درد اومد و برای مرد فقیر با کمک سازمان خیریه ای یک میلیون دلار به همراه عکس مرد فقیر و آدرسی که باهاش برخورد کرده بود فرستاد تا پول به دستش برسد.

خلاصه پول به دست سازمان در ایران رسید. مسئول سازمان گفت: 

یک میلیون دلار برای یه گدا زیاده، 200 هزارتا براش کافیه و خوبه!
200 هزارتا رو داد به دست استاندار که به دست گدا برسونه و الباقی رو برای خودش برداشت.
استاندار گفت: 200 هزارتا برای گدا زیاده، دو هزارتا خوبه براش!
دو هزارتا برای شهردار فرستاد و الباقی رو برداشت.
شهردار گفت : دو هزارتا زیاده برای گدا،200 دلار کافیشه!
200 دلار فرستاد کلانتری که به دست گدا برسونن.
رییس کلانتریم گفت: 200 دلار زیاده برای گدا 20 تا واسه گدا که یه غذایی بخوره بقیش هم برای من.
سرباز رو صدا کرد که برو به گدای موزه این 20 دلار رو بده.

سرباز به گدا که رسید و گفت: یادته اون توریست خارجیه که ازش کمک می خواستی باهات عکس گرفت؟
مرد فقیر گفت : آره خیلی هم خوب یادمه...
سرباز گفت : سلام بهت می رسونه و میگه خدا کریمه!!

 اینان دانش آموزند؟/طنز

معلمی می خواست زیان های مشروبات الکلی را به دانش آموزان بیاموزد.

او یک کرم گذاشت را روی میز گذاشت و یک قطره از مشروبات الکلی را روی آن ریخت .کرم نابود شد !
بعد گفت : دیدید بر سر کرم چه آمد ؟ چه نتیجه ای می گیریم ؟؟

همه با هم گفتند : باید مشروبات الکلی بخوریم تا کرم های بدنمان از بین بروند !!!
معلم دید اینان زبان آدم را نمی فهمند ، یک ظرف پر مشروب جلوی یک الاغ گذاشت و به بچه ها گفت : ببینید حتّی الاغ هم از این نمی خورد ! چه نتیجه ای می گیریم ؟؟؟
همه با هم گفتند : نتیجه می گیریم که هرکس مشروب نخورد خر است!!
دانش آموز نیستند که هیولایند!

#طنزسیاهنمایی. 116

اثر انتخابات آمریکا!

گفت: انتخابات آمریکا تیتر نخست همۀ رسانه های دنیا شده. گویا همۀ دنیا چشم به راه نتایج آن هستند!

گفتم: در هر کجا هر اثری داشته باشد،برای ما هیچ اثری ندارد!

گفت: بله، اثری مهمّی که ندارد! مقداری بر قیمت ارز و سکّه اثر می گذارد و آن ها هم بر سایر اجناس و ارزاق عمومی مردم!این ها هم که چیز مهمّی نیست!!

گفتم: باز هم #سیاهنمایی کردی؟!

#شفیعی_مطهر

کانال رسمی گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar

هفت درس مولانا    

 درس اول
عشق را بی‌معرفت معنا مکن
زر نداری، مشت خود را وا مکن
________

 درس دوم
گر نداری دانش ترکیب رنگ
بین گل‌ها زشت یا زیبا نکن
________

 درس سوم
پیرو خورشید یا آیینه باش
هرچه عریان دیده‌ای، افشا مکن
________

 درس چهارم
ای که از لرزیدن دل آگهی!
هیچ‌کس را، هیچ جا رسوا مکن
________

 درس پنجم
دل شود روشن ز شمع اعتراف
با کس ار بد کرده‌ای، حاشا مکن
________

 درس ششم
زر به دست طفل دادن ابلهی‌ست
اشک را نذر غم دنیا مکن
_________

 درس هفتم
خوب دیدن، شرط انسان بودن است
عیب را در این و آن پیدا مکن

سبکی نوین در زمینۀ نقد اجتماعی و سیاسی

استاد حیدرعلی عنایتی بیدگلی

قصّه های شهر هرتِ سیّد علیرضا شفیعی مطهّر ( زاده کاشان / ساکن تهران) یک ژانر تازه در طنز و یک سبک نوین در زمینۀ نقد اجتماعی و سیاسی ایران امروز است که به شیوه دانای کل و از زبان سوم شخص مفرد و لحنی که تقریباً همه قصه های کلاسیک فارسی به آن عادت کرده اند ( لحن راویِ مرد یا به قول رضا براهنی - مذکّر -) روایت می شود.

بار اصلی این قصّه های  پی در پی روی دوش کاراکتری به نام " هردمییل " قرار دارد که یاد آور " دخوِ" علامه دهخدا در چرند و پرند است.

انتخاب شخصیّت هردمبیل که اسمی کاملاً آشنا به ذهن توده های فارسی زبان است و در نزد ایرانیان نمادی شناخته شده از خصلت هایی نظیر خود شیفتگی، آب زیرکاهی، قاتل پیشگیِ پنهان، عدم پاسخ گویی، خشک مغزی و لودگی های ارادی کوچه و بازای می باشد، بر می گردد به طنزهای یک علّامه قزوینی دیگر ( عبید زاکانی) در قرن هشتم و نِشتر های سوزان طنز او که  انتخابی کاملا از سر ِ هوشیاری و دقّت نظرِ قصّه پرداز است.‌
به طور حَتم نویسنده پُرکار و آگاه به زمانی مثل شفیعی مطّهر از قصّه نویسی مدرن و پسا مدرن زمان خود آگاه است و  علاوه براین که می تواند طرح و پیرنگ داستان های کوتاه خود را در سبک ها و حال و هوای امروزی و انتخاب شخصّیت های بداهه و خلق السّاعه به مخاطب ارائه دهد، تلاشی مُصّرانه دارد تا فضای سنتّی قصّه های طنز ایرانی را از معرض توفان فراموشی و انقطاع فرهنگی به دور نگه دارد.

بد نیست گوشه چشمی هم داشته باشیم به شیخ و زاهد و قاضی و کسانی که لقمه شُبهه می خورند و آنان که از زرِ طمغا ساز و برگ معاش می سازند و منفور و ملعون عصر حافظ هستند با تاکید مکرّری که رند شیراز برای رسوا کردن آن ها دارد.

و ملّّانصرالدّین را نیز از یاد نبریم.
این نوع استفاده از نمادهای تیپیک را ما در آثار صادق هدایت هم به واضح می بینیم.

و قبل از صادق هدایت و حتّی علّامه دهخدا در برخی از آثار عصر مشروطه هم می توان دید.

با این تفاوت که آثار مشروطه از جمله جمال زاده و ادبیّات سُنتی دهه های آغازینِ قرن ِشمسیِ حاضر کاملا خاستگاه  تاریخی و جغرافیایی و زمان خود را دارند ولی نویسنده مدارا جو و پرهیز کار شهر هرت در واقع به نوعی از زمان خود دور می شود و از گذشته های رو به فراموشی بهره می گیرد.
قلم پر توان استاد شفیعی مطهر قلمی شاد ، شیوا ، رها و فوق العاده متکّثر است.

ولی دقّت و وسواس و خدا ترسی را در نوشتن از یاد نمی برد.

برغم آشوب هایی که در دل دارد و نفثت المصدور دردآوری که در کلام او دیده می شود، خیلی ملاحظه می کند تا مرزها و هنجارها و خطّ قرمزهایی که ممکن است در لجام گسیختگی  توسن سر کش ِ قلم  لگد کوب شود و تهذّب و پاببندی او را نسبت به عفّتِ کلام، به بی ثباتی و تزلزل ببرد ، مرعی دارد.
شما یک تصویر غیر اخلاقی ، یک عبارت انحراف آمیز ، یک جمله یا سخنی که به دلمردگی و پژمردگی و گناه آلودگی مخاطب بینجامد در آثار مکتوب و کتاب های منتشر شده و هزاران مطلبی که از ایشان در فضای مجازی شناور است، نمی بینید .

با زبان نابالغ خود سر شما را به درد نمی آورم .
دست رسی به آثار استاد شفیعی مطهر - دست کم - در فضای مجازی آسان است.

کانال رسمی گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar