اتفاقی با حدیثی روبه رو شدم كه مصداق حال چندنفری میشه و حیفم اومد عین اون حدیث رو نقل و بعدش تفسیر نكنم!

امام علی علیه السلام:

اَعجَزُ النَّاسِ مَن عَجَزَ عَنِ اکتِسابِ الاِخوَانِ، وَاَعجَزُ مِنهُ مَن ضَّیعَ مَن ظَفِرَ بِهِ مِنهُم؛
عاجز ترین مردم کسی است که از بدست آوردن دوست عاجز بماند و از او عاجزتر کسی است که دوستان بدست آورده را از دست بدهد.

(الامالی، ص 110)

به حول و قوه ی الهی این روزا دوست پیدا كردن تو شبكه های مجازی از نوشیدن آب هم راحت تر شده! اما این رفیقان مجازی كجا و دوستانی كه از خیلی قبل میشناسیم و بارها هم امتحانشونو پس دادن كجا!

یه اخلاقی دارم كه دوستم اگه بهم ارزش نده، یهو ولش نمیكنم؛ چندباری بهش فرصت میدم كه كارشو جبران كنه، اگه كرد دوباره میتونه روی دوستی با من حساب كنه، اگه موفق نشد و جبران نكرد خب رفاقت با منو از دست میده، اما اونقدری از خودم مطمئن هستم كه شاید آدم خیلی خوب و به دردبخوری نباشم اما تا جایی كه بتونم تو رفاقت كم نمیذارم! حالا نمیخوام وارد بحث همسرداری بشم كه خب اون مورد ورای رفاقته! نمیخواستم اینا رو بگم اما صرفا جهت اطلاع بود!

+ تموم شدن دوره ی آموزشیه میلاد یه طرف، اینكه من از دست كلش راحت شدم یه طرف؛ كه البته این خلاصی هم محدوده، دوباره جمعه بره تهران بازم این كار اجباری رو باید متحمل بشم!

+وااااای دیروز م.پ.ن عكس بچگی هاشو فرستاده بود... قول دادم به كسی نشون ندم اما بدجور شوق دارم حداقل یكی ببینه! آخه خیلی نازه! میاد میگه مظلومتون اومد واقعا مظلومه!

+ بجز الناز از این به بعد اسم بقیه رمزی نوشته میشه چون ممكنه اینجا رو هك كنن... نه كه شخصیت مهمی هستم هر لحظه امكان اینكه مورد سوء قصد از طرف عوامل بیگانه (ترور) قرار بگیرم خیلیه! خدا خودش باید حفظم كنه!

طبقه بندی: حرف های جدید، اتفاقات، 

[ سه شنبه 20 بهمن 1394 ] [ 08:48 ق.ظ ] [ زهرا بانو ] چیزی میگی بگو؟!