هر وقت م. پ ن ازم راجع به هارد میپرسه میگم همچنان روی میزه و داره خاک میخوره، خب وقتی من وقت دارم الناز نداره، وقتی الناز وقت داره من وقت ندارم... اینجوری میشه که کارمون هر روز موکول میشه به روز دیگه!

دیروز اومدم یه دسری که تازه یاد گرفته بودم رو به مرحلۀ اجرا برسونم، درسته یکم توی موادش دستکاری کردم اما خداییش امروز صبح که یه قاشق ازش خوردم خوشمزه شده بود فقط متاسفانه ظاهرش اونطوری که توی دستورالعملش نشون داده بود درنیومد! در واقع  ظاهرش ترکیبی از شکل اصلی و شکل من درآوردی می باشد...!

از گذاشتن عکس کلی معذورم ولی اگه کامپیوترم درست بشه و تا ظهر که من برم خونه چیزی ازش باقی مونده باشه حتما یه عکس جزئی ازش میندازم و براتون میذارم! منظور از عکس جزئی یعنی عکس از یه تیکۀ بریده شده توی بشقاب!

یه احساس عجیبی هم بهم میگه که مدتیه از چشم یکی از دوستام افتادم و نمیدونم چرا، شاید بخاطر کنجکاویه بیجایی بوده که اصرار داشتم رازی رو برام فاش کنه! من هیچوقت راجع به گذشته یا اسرار دوستام کنکاش نمیکنم، علاقه ای هم به این کار ندارم اما نمیدونم اونبار چرا اینجوری رفتار کردم! از این کارم به شدت پشیمونم... عنوان این پست هم دقیقا بخاطر این اتفاق انتخاب شده!

+ یادم میاد زمان کارشناسی خونده بودیم که یه سری نوشته ها هست که بهشون burlesque میگن! تا جایی که من یادم میاد استادمون گفته بود که این نوع نوشته ها، نوشته هایی بودن که آثار بزرگ ادبی رو دستکاری میکردن و با همون سبک و سیاق اثر اصلی یه اثر دیگه و اغلب خنده دار تولید میکردن! من عاشق اینجور نوشته ها هستم و زمانی توی این زمینه فعالیت زیادی داشتم که خب یادم رفته بود... سبک شعر های من قبلا طنز بود و یه مدت رنگ و بوی غم گرفت، اما دیشب با دستکاریه شعری که دوسش داشتم و تبدیل اون به یه شعر طنز، تازه یادم افتاد که چقد از شعرهای عاشقانۀ غمگین بدم میاد! امیدوارم دیگه هیچوقت شعر غمگینی به ذهنم نیاد... سعی میکنم دوباره برگردم به همون روزایی که شعرای طنز میگفتم... بهتون قول میدم!

به دلیل اینکه مزه ی دسر توسط الناز تایید شد عکسش رو براتون میذارم:

شما به من اعتماد ندارین دیگه لااقل به الناز اعتماد کنین! خوشمزه س

لامصب از هر انگشتم صدتا هنر می باره