الان شاید نیم ساعتی شده باشه که اومدم خونه و خیلی کم سابقه داشته که تا این وقت شب بیرون باشم! اما خب لابد دلیلی داشته که عرض میکنم!

امروز دختر خالم ازم خواست یبارم که شده باهاش برم توی یکی از همایش ها شرکت کنم و با گفتن اینکه رایگانه و خوش میگذره و اینا بالاخره راضیم کرد که بریم! پیدا کردن اون محلی که من تا حالا ندیده بودمش یکم برام سخت بود، واسه همین سمیرا زودتر منو پیدا کرد و رفتیم اونجا!

اینکه شروع همایش یکم طول کشید و طبق اون ساعتی که گفته بودن عمل نشد خب تو ایران یه چیزه طبیعیه! اما قسمت جالبی که منو وادار کرد این پست رو بنویسم چیزه دیگه ای بود که شاید تا به حال اینقد بهش دقت نکرده بودم!

اول از هر چیز تف به ریا... چون شاید بگم تنها دختری بودم بین اونهمه آدم که چادری بودم.. البته بودن خانوم هایی که با دختراشون اومده بودن و چادری هم بودن... بنده دختر های مجرد یا دم بخت رو عرض میکنم! حالا از ریاکاری گذشته یه نکته خیلی توجه منو جلب کرد!

قبل از اینکه سخنران بیاد و شروع کنه به حرف زدن و اینا، چندتایی کلیپ از این محبت کردن و مثبت اندیشی ها و اینا که بارها توی وایبر و تلگرام دست به دست کردیم و تکراری بودن رو پخش کردن و جماعت در سکوت مطلق همچین با ذوق گوش میدادن که انگار اولین بارشونه دارن میبینن! بعد که اعلام شد چند دقیقه بعد سخنران میخواد بیاد قرآن رو پخش کردن!!

خیلی جالبه که تا قرآن شروع شد همه شروع کردن به حرف زدن!! یعنی اون فیلم های ساختۀ دست بشر چیزی تازه تر و فراتر از مفاهیم قرآن بود که همه اونا رو به قرآن به ترجیح دادیم؟!

+همین همایش فردا به صورت رایگان در خانۀ هنر واقع در باغ گلستان در دو ساعت 4تا6 و 6تا8 دوباره برگزار میشه!(البته اینطور به ما گفتن و چند بار هم تاکید کردن) مطالبی که گفته میشه برای تقویت حافظه و یادگیری لغات زبان انگلیسی هست؛ اگه علاقه دارین میتونین تشریف ببرین! سخنرانش هم مرتضی جاوید یکی از مترجم های کتاب  504  واژه هست!

+قبل از اینکه سخنران رو معرفی کنن مجری میگفت آقای جاوید عدد پی رو تا دو هزار رقم اعشار حفظه! یعنی خدای حافظه س! اما من نظر انیشتن رو بیشتر قبول دارم که میگفت چیزی رو که میتونم یادداشت کنم چرا باید حفظش کنم؟! حالا جدا از اطلاعاتش به نظرم حفظ کردن همچین عددی کاری عبث بوده! اما خب بازم نظر هرکس قابل احترامه!