امروز عجب ماجرایی شد! میخواستم برم خونمون، بلیط اتوبوس رو هم اینترنتی رزرو کرده بودم برا ساعت یازده صبح؛ دیگه دیشب وسایلامو بستم چمدونمو گذاشتم کنار. خواهرم یه کتاب سفارش داده بود فرصت نکردم تو طول هفته برم بخرم؛ اول گفتم صبح میرم میدون انقلاب، کتابو میخرم از همونجا با بی‌ار‌تی میرم ترمینال. بعدش دیدم بارم خیلی زیاده؛ هم مزاحم بقیه میشم هم برا خودم سخته. معمولاً هم وقتی چمدون دارم ( چمدونم سایز بزرگه) دربست میگیرم میرم ترمینال. از همون جلوی خوابگاه تاکسی وایستاده همیشه. دیگه هیچی گفتم پس صبح زود میرم انقلاب، کتابو میخرم، برمیگردم خوابگاه، چمدونمو برمیدارم با تاکسی میرم ترمینال. صبح خلاصه رفتم و برگشتم؛ دیگه تا برگشتم خوابگاه ساعت ۹ بود. مسیریابی هم کردم دیدم نیم ساعت طول میکشه برسم ترمینال، یکم وایستادم نه و نیم دیگه اومدم تاکسی بگیرم. چون پنجشنبه بود اون تاکسیایی که همیشه بودن جلوی در نبودن، ولی تاکسی تو خیابون بود هنوز، یکی وایستاد گفتم دربست گفت نه نمیبرم. بعدی اومد، گفت چقد میدی گفتم انقد ( همون قیمت اصلیشو گفتم) گفت باشه بشین. نشستم بعد دیدم همون اول کاری، جهت کاملا برعکس خیابونو داره میره، گفتم من همیشه تاکسی میگرفتم از اونسمت میرفته شما از کجا میخواین برین؟ گفت من از طرح میرم میرم فاطمی و نمیدونم کجا ازونجا میرم. گفتم باشه. رفت یکم بعد دیدم هی داره از کوچه‌ها میره، گفتم آقا فاطمی همین خیابونو بری پایین میرسی کجا داری میری. درو باز کردم گفتم همینجا پیاده میشم. گفت نه و تو مسیرو بلد نیستی و اینا. گفتم من مسیرو بلد نیستم ولی همینجا پیاده میشم. پیاده شدم، حالا اصلا نمیدونم کجام، تو خیابون فرعی بودم همه مسکونی بود؛ یکم نقشه رو نگاه کردم رفتم به یه خیابون اصلی‌ رسیدم، از یکی پرسیدم ایستگاه اتوبوس کجاست، یه اقای میانسالی بود اومده بود زباله‌های خشکشو بده غرفه‌ی بازیافت، گفت کدوم خط؟ گفتم نمیدونم فقط میخوام ببینم نزدیکترین ایستگاه کجاست، گفت کجا میری؟ گفتم به خط انقلاب وصل بشه، گفت من میرسونمت تا انقلاب ده دقیقه‌س، اصرار هم کرد دیگه گفتم نه ممنون. رفتم ایستگاه؛ از همونایی اونجا بودن پرسیدم، اونام گیج ترم کردن. آخرش یه دختره گفت باید اصلا اونطرف خیابون سوار شی، بنده خدا رسوندم خودش نشونم داد ایستگاهو، البته اون گفت خط امام خمینی سوار شو من رفتم دیدم مستقیم به انقلاب داره همونو سوار شدم. یه یه ربعی بعدش رسیدم میدون. ولی دیگه من یه ربع به یازده رسیدم میدون، بی ارتی هم حداقلش ۴۰ ۴۵ دقه طول میکشه تا برسه ترمینال، زنگ زدم مامانم گفت زنگ بزن ترمینال شاید وایسته برات، چون خب میگن یازده ولی یازده هیچ وقت حرکت نمیکنن؛ من زنگ زدم مشغول بود گفتم دیگه خودت زنگ بزن من تو خیابونم، زنگ زده بود گفته بود نه اتوبوس الان چون تکمیله ظرفیتش سر ساعت حرکت میکنه، اینو من نصفشو عودت میدم با اتوبوس بعدی که ساعت ده شبه میتونه بیاد. الانم خب دم عیده شلوغه، همونم شانس آوردم که پیدا شد گفتم باشه با همون میرم. دیگه وسایلمو الان قرار شد برم ترمینال بذارم تو انبار، تا ده شب وقت دارم یه دوری تو خیابون بزنم. شایدم حالا قسمت بود دیرتر برم، چون از اونروزا هی خواستم برم برا مامانم اینا یه جیزی بخرم دست خالی نرم، ولی فرصت نکردم، دیگه گفتم حالا از همونجا چیزی میخرم. ولی الانکه اینجوری شد فرصت دارم یه دوری بزنم. ماجرایی شد ها... خداروشکر به خیر گذشت

23 اسفند 97 ساعت 11:10 | حسنا :) | نظرات