پریروز رفتیم بازدید از این شرکت و خب گفتم یکم در موردش بنویسم.

این شرکت سه دسته محصول تولید میکنه، یکی سم کشنده ی پشه ی مالاریا، یکی کودهای کشاورزی بیولوژیک و یکی هم موادغذایی پروبیوتیک دامی. بیست ساله که داره کار میکنه و کیفیت محصولاتشون هم واقعا خوب بود. 

بعد از اینکه بازدید تموم شد نشستیم تا یکم دور هم گپ و گفتی داشته باشیم، بحث به اینجا کشیده شد که چرا دانشگاه با صنعت همکاری مستقیم نداره و بالعکس. یعنی چرا تزهای دانشجویی در راستای نیازهای صنعت تعریف نمیشه. آقایی که اونجا بودن معتقد بود دو دلیل مانع از این همکاری میشه، یکی اینکه زمان توی صنعت و دانشگاه همگون نیست، صنعت میخواد مشکلش یه هفته ای حل بشه، ولی دانشگاه حداقلش 9 ماه یه سال زمان میبره تا دانشجو پروپوزالش تصویب بشه و تحقیقاتش نتیجه بگیره. دو اینکه دانشگاه میگه برا دفاع باید مقاله بدی، و از کار صنعتی مقاله در نمیاد، اگرم در بیاد جزو اسرار شرکته، نمیخوان که اونو مقاله کنن. و البته اینا خودشون بخش R&D داشتن و میگفت ازین لحاظ مشکلی نداریم.

مثلا میگفت یه کارخونه هست تو دزفول، اینا رفتن از دانشگاه جندی شاپور درخواست کردن که اقا یه دانشجو به ما بده بیاد این خط ما مشکل داره حل کنه، استاد راهنما گفته اگه از توش PCR در میاد میدم دانشجو وگرنه نه :))))) 

بعدش استادمون گفت که حالا دارن سعی میکنن به جای مقاله، پتنت یا حل یه مشکل رو هم قبول کنن از دانشجوها ولی خب اینکه کی بتونن قانونو عوض کنن هنوز مشخص نیست. (البته الان شورای راهبردی واقعاً داره کارای خوبی میکنه). 

یه چیز دیگه هم بین این صحبتا برام جالب بود، گفتن که ما الان در واقع داریم تو دانشگاه برا خارج کار میکنیم و به مشکلاتی که اونا دارن فک میکنیم. چون تو ایران ما هنوز به اون مرز علم نرسیدیم، و این مقاله ای که داریم میدیم سوال اوناس، سوال ما نیست. داریم ولی هزینه میکنیم که اونا پیشرفت کنن. 

البته من خودم کاملاً موافق این جمله نیستم اولاً چون مقالات ما در اون حد نیستن اصلاً، و دوماً اینکه اینجوریم نبوده که هیچ وقت به دردمون نخوره، ولی خب آره قبول دارم، ما توی دانشگاه به فکر مشکلات "واقعی" "خودمون" نیستیم. 

یاد یه جمله ای از دکتر ب هم افتادم، میگفت شما اگه میخواین واقعاً یه کاری کنین وارد صنعت بشین، این بیولوژیکیا رو ول کنین، اینا توهم میزنن که صنعت دارو برا ما پول داره، صنعت معدن صدها برابر این ارزش داره، ولی اولاً نمیخوان ازونا صحبت کنن چون مردم میگن ااا پس پولش کجا رفت، دوماً اینکه کسی هم واقعاً اینا رو به درستی نمیشناسه، یعنی آدم علمی اونجا زیاد نیست.

اینجوریاس خلاصه!! منم گیر کردم که چه گرایشی برم و موضوع تزمو چی بردارم...

یادم باشه یه بار مفصلاً در مورد اینکه "چرا من معتقدم نباید داروهای بیماری های خاص رو وارد کرد یا حتی به سمت ساختش رفت" صحبت کنم.