جمعه 13 شهریور 1394 05:29 ب.ظ
نظرات ()
دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام / نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام
شاید چو یوسفم بنوازد عزیز مصر / پاداش ذلتی که به زندان کشیده ام
از سیل اشک شوق دو چشمم معاف دار / کز این دو چشمه آب فراوان کشیده ام
جانا سری به دوشم و دستی به دل گذار / آخر غمت به دوش دل و جان کشیده ام
دیگر گذشته از سر و سامان من مپرس / من بی تو دست از این سرو سامان کشیده ام
تنها نه حسرتم غم هجران یار بود / از روزگار سفله دو چندان کشیده ام
بس در خیال هدیه فرستاده ام به تو / بی خوان و خانه حسرت مهمان کشیده ام
دور از تو ماه من همه غم ها به یکطرف / وین یکطرف که منت دونان کشیده ام
ای تا سحر به علت دندان نخفته شب / با من بگوی قصه که دندان کشیده ام
جز صورت تو نیست بر ایوان منظرم / افسوس نقش صورت ایوان کشیده ام
از سرکشی طبع بلند است شهریار / پای قناعتی که به دامان کشیده ام
«شهریار»
جانا سری به دوشم و دستی به دل گذار / آخر غمت به دوش دل و جان کشیده ام