این پست ادامه پست های گذشته در باب تناقضات در آیین بهایی  است:

هِی زور نزن حقیقت این است / آیین بهایی این چنین است! 
حق بودن آن خیال باطل / نقش باطلش روی جبین است! 
اندر شکمش پر از تناقض / آسمان آن روی زمین است! 
گفتا که بُود کلام باطل / وَه! حاجی ما چه تیز بین است! 

تناقض اول

بهاءاله در صفحه ١٢ سطر ۵ می‌گوید عیسی احکام تورات را نسخ نمود و بعد به عنوان نمونه حکم سبت و طلاق را نام می‌برد.

در صورتی که:

الف) مطابق آیه ١٧ باب ۵ انجیل متی که در زیر می‌آید هیچ‌کدام از احکام تورات توسط عیسی نسخ نشده‌است. دقت فرمائید:" گمان نبرید که آمده‌ام تا تورات و صحف انبیا را باطل سازم. نیامده‌ام تا باطل نمایم بلکه تا تمام کنم. زیرا هر آینه به شما می‌گویم تا آسمان و زمین زایل نشود همزه یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد‌شد تا همه واقع شود. پس هر که یکی از این احکام کوچکترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد در ملکوت آسمان کمترین خواهد‌شد!" 

ب) چنانچه آیه ۵۵ و ۵۶ باب ٢٣ لوقا بر این امر دلالت دارد که : "برگشته حنوط و عطریات مهیا ساختند و روز سبت را به حسب حکم آرام گرفتند" 

ج) و در کتاب قاموس کتاب مقدس ذیل لغت "سبت" می‌گوید: "سبت حکم چهارم از احکام عشره است و در فصل بیستم خروج آیه ٨ امر به حفظ او شد و مسیحیان قدیم سبت یهود و نصاری هر دو را مراعات می کردند تا چهل سال بالاخره ترک کردند و مجمع لاودکیه در سنه ٣۶۴ منع و ترک کرد". 

بنابر این بهاء الله:

١- بر مسیح تهمت زده که او را ناسخ حکم سبت و طلاق دانسته‌است.

٢-متناقض با ادعای خودش در عدم تحریف عهدین سخن گفته است زیرا حرف او بر خلاف نص صریح انجیل متی است.

٣-به یهودیان هم تهمت زده که علت اعتراضشان به عیسی نسخ تورات بوده است درحالیکه عیسی می گوید من نیامده‌ام تا حکمی از احکام تورات را نسخ نمایم.

۴-عملا به تحریف عهدین تن داده است زیرا حرفی زده که مغایر نصوص عهدین است. 

تناقض دوم

در صفحه ۵ سطر ١٣ کتاب ایقان وقتی می خواهد عدد ایمان آورندگان به نوح پیامبر را ذکر کندمی گوید: "چهل نفس یا هفتاد و دو نفس" بودند... 

نمونه دیگر در نوشته بهاءالله در صفحه ۶ سطر ٩ است وقتی می خواهد عدد سنوات دعوت حضرت هود را بنویسد می گوید : "به اختلاف اقوال..." 

الف) رای خداوند روشن است که مومنین به نوح دقیقا چند نفر بودند اگر چهل است در کتاب الهی چهل ذکر می‌شود و اگر هفتاد و دو است هفتاد و دو گفته می‌شود. این اختلافات مال بشر است که چون دسترسی به واقع عالم هستی ندارند به تردید آمده یکی این قول را می‌گوید و دیگری قول دیگر را. یکی چهل می‌گوید و دیگری هفتاد و آن دیگر عددی دیگر. بهاءالله بشری همچون دیگران است که چون می‌خواهد مطلبی را بنویسد متکی بر اقوال مورخان، اختلافات روایات در سخن او هم ساری و جاری می‌شود و ناگزیر می‌گوید: چهل نفس یا هفتاد و دو نفس... 

ب) اگر چنانچه شوقی گفته که این کتاب معجزه الهی است و میرزا ابوالفضل گلپایگانی مدعی شده به الهام الهی بوده و حقایق را به عین الیقین می‌دیده چرا مثل سایر نویسندگان بشری حرف‌هایش را از کتب تاریخی اقتباس کرده و همان تردیدها و اختلافاتی که در آن کتب است به حرف‌های او هم سرایت کرده و ناگزیر شده در مورد سنوات دعوت هود بگوید :"به اختلاف اقوال..." ؟! و نیز مانند همه نویسندگان بشری دچار انواع اغلاط ادبی و محتوائی شود به طوری که در دو سطر دچار سه غلط ادبی و محتوائی شود: «صفحه ٨ سطر ١ - ٣ (ماء تکذیب به جای آتش تکذیب ،آب عنصری به جای آب معنوی و مخمود به جای خامد) و تازه این حجم از خطاها در کار نویسندگان رده سوم و چهارم کمتر دیده می شود چه رسد به نویسندگان طراز اول بشری! 

**قرآن کریم می فرماید : آنچه از ناحیه خدا نباشد در آن اختلاف (و تناقض) بسیار خواهند یافت....**

چندی پیش تصمیم گرفتم در مورد تناقضات در آیین بهایی مطلب بنویسیم. این قسمت دوم تناقضات است:

در کتاب اقدس چاپ تهران ص ۷۴ آمده است :
"کذلک رفع الله حکم دون الطهاره عن کل الاشیا"
(این چنین خداوند ، حکم پاک نبودن را از اشیاء برداشت.)
و در ص ۷۵ آمده است :
"قد انغمست الاشیاء فی بحر الطهاره فی اول الرضوان"
(هر آینه همه چیز در اول رضوان در دریای طهارت و پاکی غوطه ور شد)

اما گویا ایشان فراموش کرده اند که در جای دیگر کتاب اقدس نگاشته اند:

"و حکم باللطافه (بالطهاره) الکبری و تغسیل ما تغبر من الغبار و کیف الاوساخ المنجمده و دونها، اتقوا الله و کونوا من المطهرین......طهروا کل مکروه بالماء الذی لم یتغیر بالثلاث.ایاک ان تستعملوا الماء الذی تغیر بالهواء او بشیء اخر"
(و حکم شده است به پاکی بزرگتر!!! و شستن آن چه غبار گرفته تا چه رسد به چرک های جامد و غیر آن ، از خدا بترسید و از پاک کنندگان باشید!!... هر چیز کثیفی را با آبی که رنگ و بو و مزه آن تغییر نکرده است پاک کنید مبادا آبی را که بر اثر هوا یا چیز دیگر تغییر کرده به کار برید.)(گنجینه حدود و احکام ۸۱)

سوالی که دوستان بهائی باید پاسخ گو باشند این است که مگر مسائل نجاست و طهارت در اسلام چه ایرادی داشت که ایشان از یک طرف همه چیز را پاک می دانند و از طرف دیگر می بینند نمی توان هر چیز پلید و کثیفی را پاک دانست پس دستور می دهند با آب پاک!!! که مزه و بو و رنگش تغییر نکرده اشیاء را پاک کنید و جالب تر این است که می گویند بر هر چیز پاکی میتوان سجده نمود:
"قد اذن الله لکم السجود علی کل شیئ طاهر"

(گنجینه حدود و احکام ۲۶)

پس دو نکته قابل طرح است:
۱- اگر همه چیز پاک است پس چرا در بحث سجده گفته شده بر هر چیز پاک !!!! می توان سجده کرد. مگر چیز غیر پاکی هم طبق گفته اول از ص ۷۴ اقدس داریم؟؟؟
۲- آیا واقعا بر هر چیزی می توان سجده کرد؟؟؟؟؟

میرزا علی محمد باب در یکجا خود را ظهور خدا در جبروت بقا میداند که همه

به امر او خلق شده اند:

...فاشهد بانی ظهور الله فی جبروت البقا وبطونه فی غیب العمی وجمال القدم

فی ملکوت البها وساذج الروح فی قمیص الاعلی وکل خلقوا بامری ویطوفون

فی حولی وکل بامری لمن الغافلین...

(اشراق خاوری .گنج شایگان.124 بدیع.ص80 )

ودر جای دیگر با خوردن یک سیلی از همه ادعاهای خود دست بر داشته ومی گوید:

"...این بنده را مطلق علمی نیست که منوط به ادعایی باشد..."

(توبه نامه باب به خط او موجود در اسناد کتابخانه مجلس شورا)

یادش بخیر تابستون یکی از دوستان صمیمیم از تهران با خانوادش اومده بودن شیراز چند روزی خونمون موندنو کارایی که شیراز داشتنو انجام دادن و بعد از چند روز تصمیم گرفتن برگردن شهرشون و حدودا ساعت ۱۱ صبح بود که زدن به جاده و رفتن.

بعد از یک ساعت بهش زنگ زدم گفتم کجایی گفت حدودا ۵۰ کیلومتر از شهر خارج شدم و دارم میرم به طرف تهران و ان شاالله فردا به تهران می‌رسیم منم بهش گفتم همین الان برگرد که کار مهمی باهات دارم.

گفت چه کار مهمیه مگه؟ گفتم خیلی مهمه تو فقط برگرد تا بهت بگم، گفت خب تلفنی بگو اخه هوا خیلی گرمه و حوصله برگشتن ندارم در ضمن تهران کارای مهمی دارم که باید بهشون فردا رسیدگی کنم.

منم گفتم نه نمیشه همین الان برگرد گفت خب بعدا بگو منم پامو کرده بودم توی یه کفشو می‌گفتم نه نمیشه باید برگردی اون بی‌چاره هم توی  اون هوای گرم با ماشین بدون کولرو مدل پایینش دوباره برگشت و اومد.

خونمون وقتی منو دید خیلی مشتاق بود که این کار بزرگ بهش بگم و منم با همه وجودم بهش گفتم دوستت دارم.

ولی نمی‌دونم چرا مثل دیوونه‌ها نیگام کرد و با نهایت عصبانیت بهم گفت: همین؟ منم گفتم: آره! گفت: تو که قبلا هم بهم اینو گفته‌بودی؟

گفتم خب الان رسمی‌تر گفتم دیگه!

خیلی ناراحت شد که این همه راه کشوندمش تا فقط بهش بگم دوست‌دارم. خانوادش که می خواستن منو خفه‌کنن ولی باور کنید، دوست داشتم جلوی همه بهش بگم دوست دارم.

واسه هرکسی این جریانو تعریف کردم بهم گفت: کارت اشتباه و از عقل به دور بوده، نظر شما چیه؟

آره اگه حقیقت و بخواید هیچ عقل سالمی اینو قبول نمی‌کنه که من این دوستم و خانوادشو را توی این گرما اذیت کنم تا فقط بهش بگم دوستت دارم.

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین و الائمة المعصومین علیهم السلام