با سلام خدمت همه دوستان عزیز ،آخر اسفند ماه امسال عشق ثارالله 4ساله می شود بر خودم دیدم از کسانیکه در تهیه مطالب به اینجانب کمک کردند کمال تشکر وقدردانی کنم ،شاید عشق ثارالله وبلاگی در خور و شایسته اربابمان نباشد ولی برگ سبزی است تحفه درویش انشاالله که اربابمان قبول نماید.واز خدا می خواهیم در این واپسین لحظات سال نود و سه عیدی ما فرج اربابمان امام زمان در سال نود وچهارقرار بدهد انشاالله خداوند بعد از انجام وظیفه مان شهادت را نصیب همه ما بنماید ونسل ما را پیرو ولایت واهلبیت قرار دهد آمین.از دوستان عزیز  که در ذیل نام آنها را می برم کمال تشکر وقدردانی وسپاس را می نمایم

ا- حجج اسلام اژدری ،فروغی،فرجی ،امیری،قاسمی، محمدی از حوزه علمیه قم

2- سرکار خانم حسینی ،خانم  اطهری، مرجان خانم

3- فرمانده حوزه مقاومت پیامبر اعظم شهر راین سرگرد ابراهیم زاده

واز همه دوستانیکه عیب های مارا مثل آینه گفتند  چه در مقام وبلاگ وچه با نظرات شخصی خود کمال تشکر وقدردانی مینماییم وهمه کسانیکه با نظرات شخصی خود این حقیر را کمی رنجاندند را حلال نموده واز خداوند متعال می خواهم هرکس را نیز که از دست این حقیر رنجیده من عاصی را حلال نماید

متشکرم ارادتمند همه دوستان محمد احمدزاده

 یا لطیف

ناگفته پیداست که امسال با توجه به تقارن نوروز با ایام عزاداری حضرت زهرا (علیها السلام) مردم متدین و دوستدار اهل بیت (علیهم السلام) ایران ضمن پرهیز از شادیهای مضاعف در این ایام، در سه روز 3،2 و4 فروردین به سوگواری برای آن دردانه نبی (صلی الله علیه و آله) خواهند پرداخت؛ بدیهی است که بسیاری از رسوم نوروز همچون صله ارحام و عیادت بیماران و یاری مسکینان و زیارت اهل قبور و ... نه تنها در این ایام اشکالی ندارد بلکه در صورت اخلاص عمل ثواب مضاعف نیز خواهد داشت.

ایرانیان، پیش از اسلام، نخستین روز بهار را جشن می‌گرفتند و از آن به عنوان عید یاد می کردند و امروزه نیز به عنوان یک جشن و نماد همبستگی ملی از آن تجلیل می شود و این جشن پیام آور نوشدگی سال، مرگ زمستان، رویش دوباره طبیعت و سمبل خروج انسان از حالت خمودگی، تنبلی و همراه شدن با طبیعت برای حیات اجتماعی دوباره و ایجاد تغییر و تحول درونی و بیرونی است.

ایرانیان از قدیم الایام با خانه تکانی، نظافت، پوشیدن لباس نو و هدیه دادن به کودکان، عیادت از سالمندان و بیماران به استقبال این تحول می‌روند. پس از ورود اسلام به ایران، اسلام نه تنها با این روز مخالفت نکرد بلکه آن را گرامی داشت و از آن تجلیل کرد و از نوروز به روزی که خداوند از بندگانش پیمان گرفت که تنها او را بپرستند و برای او شریکی قرار ندهند و روزی که پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در غدیر خم برای امیر المومنین علی ـ علیه السلام ـ بیعت گرفت و روزی که قائم با کارگزارانش ظهور می کنند و بر دجال پیروز می شوند یاد می کند و برای آن اعمالی مانند غسل، نماز، روزه، ... ذکر کرده است.

از علی بن خنیس نقل شده که می‌گوید در نوروز خدمت امام صادق ـ علیه السلام ـ رفتم فرمود امروز را می شناسی؟ گفتم روزی است که عجم ها آن را بزرگش دارند و به هم هدیه می دهند امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند به کعبه ای که در مکه است این شیوه برای امری دیرین است که برایت تفسیر می کنم. بعد فرمودند در نوروز بود که خداوند از بندگانش پیمان گرفت که او را بپرستند و برای او شریکی قرار ندهند نوروز همان روزی است که پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در غدیر خم برای امیر المومنین ـ علیه السلام بیعت گرفت و اقرار به ولایت او کردند و روزی است که قائم ما با خاندان و با کارگزارانش ظهور کند و بر دجال پیروز شود و هیچ نوروزی نیاید جز این که ما در آن توقع فرج داریم زیرا آن روز از روزهای ماست که عجم او را نگه داشتند و شما او را گم کردید و بعد به علی بن خنیس فرمودند چون نوروز شد غسل کن و پاکیزه ترین لباس ها را بپوش و به بهترین بوها خود را خوشبو کن و در آن روزه بدار و بعد از فراغت از نماز ظهر و عصر و نافله های آن چهار رکعت نماز بجا بیاور....[1]

با وجود این که روایاتی در باب نوروز ذکر شده و مراسمی که غالبا در این روز انجام می¬شود در روایات به آنها سفارش شده است وهابیون به اسم اسلام با برگزاری این مراسم مخالفت می‌کنند و این امر را بدعت، و کفر و حرام می دانند و پیروان خود را از تبریک گفتن، رفتن به زیارت گاهها، دادن هدیه نوروز به زوج های جوان و حاضر بودن اعضای خانواده در منزل را در شب عید منع می‌کنند. در حالی که بدعت چیزی است که در دین وارد نشده را جزء دین قرار دادن و آن را مقدس شمردن است و کسانی که این روز را جشن می گیرند اولا آن را جزء دین نمی دانند و ثانیا آیا اعمالی مانند قرآن خواندن، دعا خواندن دسته جمعی، صله رحم، دید و بازدید از اقوام و خویشان، رفتن به محل های زیارتی، مسافرت کردن، محبت کردن به دیگران، عیادت از سالمندان و بیماران، که در اسلام به آنها سفارش شده است بدعت است؟ اگر چنین باشد دیگر چیزی از اسلام باقی نمی ماند و باید خیلی از مسائل را با این دیدگاه کنار بگذاریم.[2]

البته ذکر چند نکته در باب نوروز لازم است:

1. نوروز دارای دو جنبه مثبت و منفی می باشد و آنچه مورد تأیید اسلام است جنبه های مثبت آن می باشد مانند، نظافت، پوشیدن لباس نو، صله رحم، درس خداشناسی و معاد گرفتن، عیادت سالمندان و بیماران، محبت به کودکان، هدیه دادن، رفع کدورت ها، احسان به والدین و اقوام، ولی جنبه های منفی آن مثل انجام امور خلاف دین، اسراف، شهوت پرستی و بزه کاری ها، مسافرت های گناه آلود، شکستن محدویت های محرم و نامحرم، تفریح های ناسالم و غیر شرعی، چشم و هم چشمی ها، که در همه زمان ها و مکان ها مذموم است و مورد تأیید اسلام هم نمی باشد.

2. اطلاق کلمه عید برای نوروز از دیدگاه اسلام درست نمی‌باشد و نوروز جزء اعیاد اسلامی نیست و اعمالی که برای آن ذکر شده به قصد ورود، محل تأمّل و اشکال است ولی می توان این اعمال را به قصد رجاء و مطلوبیت انجام داد.[3]

3. عید واقعی بندگان صالح خداوند روزی است که در آن معصیت پروردگار نباشد[4] و نیز در اسلام فقط عید فطر، عید قربان، و عید غدیر به عنوان عید دینی و مذهبی پذیرفته می باشد. لذا به بهانه عید، نباید معصیت خدا را انجام داد که از شایع ترین این معصیت ها اسراف، چشم و هم چشمی ها، تعویض مبلمان و اساس منزل، خرید لباس های فاخر و گران قیمت .. را می توان نام برد که از آنها باید پرهیز شود ولی در عین حال گرامی داشت این روز از نظر دین مبین اسلام به عنوان یک جشن ملی هیچ مشکلی شرعی ندارد و آن گونه که وهابی ها می پندارند موجب بدعت و شرک و امثال اینها نمی شود چه این که بسیاری از رسم و رسومات ملی که با معصیت و گناه ملازم نباشد از نظر دین اسلام انجام آنها مانعی ندارد.

------------------------------------------------------

[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ناشر داراحیاء التراث العربی، بیروت، مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، اعمال روز نوروز. ج56، ص119.

[2]. عید نوروز و گردشگری از دیدگاه اسلام، یدالله نفری، قم، ص65.

[3]. اجوبه الاستفتائات، سید علی الخامنه ای، ج2، ص131، س390 و 391.

[4]. نهج البلاغه، محمد دشتی، حکمت 428.

بار دیگر زمین سیاه پوش و زمان غرق در ماتم شد،دوباره آسمان در عزایت خون می‌گرید زمین لحظه‌ای تاب نبودنت را ندارد وزمان به سختی لحظه‌های بدون تو را سپری می‌کند.

چرا ترکمان کردی مادر؟...

البته قبول دارم دختران خوبی برایت نبوده‌ایم، می‌دانم تمام قول و قرارهایمان را فراموش کرده‌ایم. می‌دانم این روزها کارمان تنها آزرده خاطر کردن پسرت است. می‌دانم...

چه سخت است زندگی بدون تو در این دنیایی که هرثانیه به نابودی نزدیک‌ تر می‌شود،چه سخت است علمداری این علم سنگین وقتی تمام باد ها در جهت مخالف اند،ای کاش علمدارت بود مادر...

هرگاه به وظیفه ی سنگینمان می اندیشم آرزو می کنم ای کاش کنارمان بودی و دیدن روی ماهت تلخی سختی‌های این مسیر پر و پیچ و خم را به کاممان شیرین می کرد.

ما همه شرمنده ایم به خاطر تمام عهد شکنی‌هایمان، به خاطر تمام کوتاهی‌هایمان. ما را ببخش اگر گاه ،خواسته و ناخواسته دل تو و پسرت را شکستیم. ما را ببخش اگر قطره ای اشک بر صورت پسر عزیزت جاری ساختیم، ما را ببخش به خاطر تمام کارهای کرده و نکرده مان مادر...

ببخش اگر راحت چشم بر روی تمام سختی‌ها و مظلومیت‌ها و گریه‌های شبانه ی تو بستیم، بدون توجه به این که تو تمام این عذاب‌ها را به خاطر ما تحمل کردی، بدون این که برای حفظ سرمایه عظیمی که تو در راهش جان دادی کوچک ترین تلاشی بکنیم.ببخش اگر مسئولیت حفظ این دین را به دوش ما گذاشتی مادر...

سال هاست که در عزایت سیاه پوشیم و از فراغت گریان،اما غافل از این که در حفظ یادگاری‌هایت بکوشیم، گویا فراموششان کردیم،گویا تمام سختی‌های تو برای حفظشان را از یاد بردیم.

بی تفاوتی دیگر تا چه حد؟

وقتی به بزرگ ترین یادگاری تو، تاج بندگیمان، توهین می شود سکوت اختیار می کنیم چون گویا دیگر تاب مقابله با این افکار پوچ و بی پایه را نداریم اصلا آن‌‌‌‌‌ها کجا و چادر مقدس تو کجا مادر...

آن‌ها چه می فهمند بندگی چیست که حال بخواهند تاجش را بفهمند، آن‌ها چه می دانند عشق چیست، آزادی چیست، پرواز و رهایی چه معنایی دارد که حال بخواهند حجاب را بفهمند و آزادی را برای ما تفسیر کنند.

آن‌ها چه می فهمند اصالت چیست که حال بخواهند تجددشان را به رخ ما بکشند.

انتظاری بیش از این هم نمی توان از آن‌ها داشت مادرجان...

و اما دل شکسته ی تو و روی سیاه ما مادر...

ببخش که آنچه می بینی همه بازخورد افکار و سخنان و برنامه‌های آن‌هاست.

ببخش که ما تنها حرف می زنیم و در عمل...

کوتاهی دخترانت را در حفظ و نشر و تفسیر درست گرانبهاترین یادگاریت ببخش مادر...

ببخش که در حفظ دیگر یادگاری‌هایت نیز کاهل بوده ایم.

ادعا می کنیم شیعه علی (ع) هستیم اما دریغ از لحظه ای که یادتان را در زندگیمان جاری سازیم.ادعا می کنیم که الگویمان هستید اما دریغ از ثانیه ای زندگی مانند شما، دریغ از درنگی تامل در هدف از آفرینشمان، هدف از بودنمان.

اما این آخر کار نیست مادر،امید هنوز در رگ های ما در جریان است،هم چنان منتظر منتقمت هستیم،پسرت را در این راه تنها نمی گذاریم.                برایمان دعا کن مادر...

آیت الله سبحانی صبح امروز در آخرین درس خارج فقه خود در سال ۹۳ که در شبستان سوم مسجد اعظم برگزار شد، با اشاره به اینکه بر اساس حدیثی از امام علی(ع) دو گروه «جاهل متنسّك، و عالم متهتّك» کمر حضرت را شکستند، اظهار داشت: عالم متهتک، فردی است که در ظاهر عالم است، اما برخلاف شرع رفتار کرده و به علمش عمل نمی کند.

 وی افزود: عالم ظاهرگرا سبب می شود مردم از دین خارج شوند و مثال این موضوع در تاریخ بسیار است؛ شریح قاضی، مردم کوفه را دعوت به جهاد کرد و به ظاهر تظاهر به عبادت و زهد می کرد.

 این مرجع تقلید با بیان اینکه این عالمان فقط در ظاهر محاسن طویلی دارند و دائماً تسبیح به دست هستند و مرتب سبحان الله می گویند خاطرنشان کرد: اما به علم خود عمل نمی کنند و سبب گمراهی مردم می شوند؛ چرا که مردم می گویند اگر دین حقیقت داشت، خود این عالم به آن عمل می کرد.

 آیت الله سبحانی تصریح کرد: امام راحل(ره) وقتی برخی ما ها را توبیخ می کردند، می گفتند، مردم می گویند پشت قرآن چیزی نوشته است که شما می گویید ولی عمل نمی کنید.

 وی در ادامه با بیان اینکه جاهل متنسّك نیز به ظاهر عبادت می کند ولی مردم را فریب می دهد، گفت: پیشانی خوارج از عبادت پینه بسته بود، ولی علیه حضرت علی(ع) شعار می دادند.

 آیت الله سبحانی تصریح کرد: در طول تاریخ جاهل متنسّك، و عالم متهتّك سبب گمراهی مردم شده اند، ابراز داشتند: اگر این دوگروه در اسلام نبودند، وضع اسلام این نبود.

 این مرجع تقلید با اشاره به تظاهر به دین داعشی ها و تکفیری ها، اظهار داشت: امروز محاسن داعشی ها تا ناف آن ها است و فکر می کنند کسی که محاسنش تا ناف است حقیقتی دارد.

 وی افزود: باطن داعشی ها کفر است و بی حساب دست به خونریزی و آدم کشی می زنند.

 وی با اشاره به اینکه ۸ هزار نفر از اصحاب حضرت علی(ع) با شعار «لاحكم الا لله» از ایشان جدا شدند، گفت: حضرت علی(ع) نیز تاکید می کنند حکم برای خدا است ولی این ها می گویند زمامداری جز برای خدا نیست؛ در حالی كه مردم به زمامدار نیك نیازمندند تا مؤمنان در سایه حكومت به كار خود مشغول و كافران بهرمند شوند و مردم در استقرار حكومت زندگی كنند.

 این مرجع تقلید افزود: بر اساس سخن حضرت علی(ع) قانون گذار خداوند است؛ اما این مسئله غیر از این است که ما نتوانیم در بین مردم حکومت کنیم.

 آیت الله سبحانی در بخش دیگر سخنان خود در آخرین درس خارج فقه سال ۹۳ بر ضرورت مطالعه دروس از سوی طلاب در ایام تعطیلات تاکید کرد و گفت: در این یک هفته مطالعه کنید و بنویسید و ساعات بیشتری را به مطالعه اختصاص دهید.

 *مدیران حوزه فکری برای تعطیلی ها کنند

 این مرجع تقلید افزود: آقایان مدیران حوزه برای تعطیلی های حوزه فکر کنند؛ اکنون نباید تعطیلی بر ما غلبه کند.

 آیت الله سبحانی تصریح کرد: مرحوم حضرت آیت الله گلپایگانی در روز عید نیز در مسجد درس گفتند.

منبع:حوزه

دلبر به من رسید و جفا را بهانه کرد

افکند سر به زیر و حیا را بهانه کرد

آمد به بزم و دید من تیره روز را

ننشست و رفت و تنگی جا را بهانه کرد

رفتم به مسجد از پی نظاره ی رخش

بر رو گرفت دست و دعا را بهانه کرد

آغشته بود پنجه اش از خون عاشقان

بستن به دست خویش حنا را بهانه کرد

خوش می گذشت دوش صبوحی به کوی او

بر جا نشست و شستن پا را بهانه کرد

(صبوحی)