سَنُرِیهِمْ آیاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنْفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ (فصلت/53)

«ما آیات قدرت و حکمت خود را در آفاق جهان و نفوس بندگان کاملاً هویدا و روشن می گردانیم تا ظاهر و آشکار شود که (خدا و قیامت و رسالش هم) برحق است.»

آیات خود را در دوردست ها و در درون خودشان به آن ها نشان خواهیم داد تا جایی که برای آن ها روشن شود که این قرآن حق است. پیش بینی شناخته شدن آیات قرآن در آینده آیه پیش بینی می کند که انسان به شناخت پدیده ها در دوردست ها و در درون خود خواهد رسید. شناختی که به دست خواهد آورد نیز درستی حرف های قرآن را ثابت خواهد کرد.در عصر ما انسان با تلسکوپ و میکروسکوپ و انواع امکانات پیچیده دیگر خیلی از پدیده های دوردست فضای دور و نزدیک و همین طور در درون خودش را شناخته است. آن شناخت ها نیز چنان که دیدیم به نوبه خود درستی آیات قرآن را تأیید نموده است.

وَكَذَلِكَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ وَلِیقُولُوا دَرَسْتَ وَلِنُبَیِنَهُ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (انعام/105)
 
«و به این شکل آیات را روشن می کنیم. بگذار بگویند که تو آن ها را خوانده ای. ما آن را (قرآن را) برای کسانی که می دانند (دانش دارند) نشان خواهیم داد».

آیه پیش بینی می کند که در آینده کسانی خواهند آمد که دانش خواهند داشت و قرآن را به آن ها نشان خواهد داد. و این چیزی است که فعلاً اتفاق افتاده است.

آسیب رساندن به گوش دام ها و تغییر در خلق

وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَمَنْ یتَّخِذِ الشَّیطَانَ وَلِیًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِینًا (نساء/119)
 
«...و به آن ها دستور دهند تا گوش حیوانات ببرند (تا علامت باشد که این حیوان نصیب بت هاست) و امر کنند تا خلقت خدا تغییر دهند (کتاب و احکام خدا را به دلخواه تأویل و تبدیل کنند) و هر کس شیطان را دوست دارد نه خدای خود را سخت زیان کرده زیانی که (در هر عاقلی کاملاً) آشکار است».

در قرآن دو مقوله «تبدیل» و «تغییر» هست. «تغییر» به معنی: ایجاد دگرگونی هایی در شیء، و «تبدیل» به معنی: عوض کردن کلی شیء (یعنی: عوض نمودن ماهیت و هویت آن) است. قرآن «تبدیل» پدیده ها را خارج از توان انسان دانسته (لاتبدیل لخلق الله) و تا کنون نیز کسی موفق به تغییر "هویت و ماهیت" چیزی نشده، ولی ایجاد «تغییر» را پیشگویی کرده است. و این چیزی است که در عصر ما فعلاً انسان به آن نقطه رسیده و دست به چنین کاری می زند. مثلاً کسانی هستند که نمود های مردانگی خود را بر می دارند و نمود های زنانگی می دهند و همین طور بر عکس.

ضمن این که هر دو پیش بینی قرآن درست در آمده ترتیب آن ها نیز همان طور که آن را گفته اتفاق افتاده است. یعنی ابتدا گوش دام ها را منگنه کردند و بعد افراد را دستکاری کردند. البته احتمال این نیز هست که منظور آیه این باشد که انسان گوش دام ها را خواهد برید و برای ایجاد تغییرات در افراد از آن استفاده خواهد کرد.

پیش بینی عدم توان انسان در ساخت پشه و پس گرفتن سالم غذایی که آن را خورده

یا أَیهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ یسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیئًا لَا یَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ(حج/73)
 
«ای مردم! مثالی زده می شود به آن گوش کنید: کسانی که شما آن ها را به جای خدا می خوانید "پشه ای را هم نمی توانند بیافرینند اگر چه برای ساخت آن هم دست شوند". و اگر پشه چیزی از آن ها برباید نیز نمی توانند آن را از آن سالم پس بگیرند. هم آن که می خواهد چنین کاری بکند و هم آنچه می خواهد به دست بیاید هیچ کدام نتیجه ای نخواهد داد».

یکی از نکات آیه این است که کسی نمی تواند پشه ای درست کند و این پیش بینی تا امروز که درست در آمده و کسی نتوانسته پشه ای درست کند.نکته دیگر در آیه این است که چیزی که پشه برباید نمی توان سالم از آن پس گرفت. پشه پیش از این که غذا را وارد بدن خود کند با ماده تجزیه کننده و هضم کننده آن را تجزیه و هضم می کند و بعد آن را با مکیدن وارد بدن خود می کند. تا حالا کسی نتوانسته غذایی که پشه آن را تجزیه کرده و مکیده را از آن پس بگیرد و به همان ترکیبات قبلی خود برگرداند.

پیش بینی آلوده شدن محیط

ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ... (روم/41)
 
«از کارهای مردم در دریا و خشکی فساد ایجاد خواهد شد».

در زبان عربی وقتی بخواهند اتفاق افتادن قطعی و محتوم کاری در آینده را بیان کنند از جمله از فعل گذشته استفاده می کنند (که گویی اتفاق افتاده است). به این خاطر این آیه مسئله ای مربوط به آینده را با فعل گذشته بیان نموده است.

نکته آیه: عملکردهای انسان در آینده (یعنی در زمان ما و آیندگان) در دریا و خشکی آلودگی ایجاد خواهد کرد.این پیش بینی قرآن فعلاً تحقق پیدا کرده است. و آلودگی محیط چیزی است که همه با آن آشنایی داریم.(قابل ذکر است احتمالاً یکی از مصادیق مورد نظر آیه کریمه است.)

ژن مرگ

كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ... (آل عمران/185)
 
«هر موجود زنده ای شربت مرگ را می چشد...».

در این آیه همه قرآن در گرو این آیه گذاشته شده است. اگر روزی انسان بتواند عنصری یا ژنی یا چیزی در موجودات زنده پیدا کند که باعث مرگ می شوند و آن را در بیاورد و یا بکشد، و یا با متد دیگری بتواند مرگ را از سر موجود زنده دور کند و موجود زنده جاودانه بشود، در آن صورت معلوم می شد که این قرآن حرف خدا نیست و می سوخت. روشن است که کسی که دینی را از خود در می آورد و به خدا نسبت می دهد هیچ گاه چنین چیز هایی را مطرح نمی کند، چون انسان هر که باشد و هر چه باشد از آینده چیزی نمی داند. به هر حال تا کنون تلاش انسان برای یافتن ژنی به نام ژن مرگ و دور کردن آن از سر انسان نا موفق بوده است.

منبع: پناهی ، حسین /فیض آبادی،حمیده ، بیولوژی در قرآن- ش10 ، انتشارات فیض دانش ،1389