لژیون همسفران عشق مورخ 25/4/97 به استادی خانم الهه و با دستور جلسه ی حرمت کنگره 60 و سی دی رخ و با حضور اعضا راس ساعت شروع به کار نمود.

ابتدا استاد عزیز خانم الهه این چنین آغاز نمودند:سلام دوستان الهه هستم همسفر:

خداوند متعال و مهربان را سپاسگزارم که اجازه داد یکبار دیگر در کنار هم باشیم، وقتی یک هفته تعطیلی به  روز دوشنبه می خورد قدر کنگره را می دانیم و حسابی نقره داغ می شویم و می فهمیم که هیچ جایی مثل کنگره وجود ندارد بنابراین دوباره می آییم و به کنگره چنگ می زنیم. من امروز زود آمدم و حدودساعت 15:30 اینجا بودم این بچه های لژیون خانم الهام(لژیون نوجوانان) برای خدمت زود آمده بودند تا خدمت بگیرند همین که من وارد کنگره شدم همه ی این بچه ها دور من ریختند و گفتند خدمت خدمت و... گفتم صبر کنید الان خانم الهام می آید، ببینید چقدر آماده به خدمت بودند وسر خدمت کردن دعوا می کردند فقط صرف اینکه خدمت بگیرند. خدمت کردن را باید از بچه های زیر 18 سال یاد بگیریم.

درمورد حرمت کنگره60 ، جای همگی خالی هفته ی پیش تهران بودیم ، آقا درمورد حرمت صحبت می کردند.آقای مهندس فرمودند:در کنگره وقتی می گوییم،کنگره مکان امن و مقدس است قداستش به این خاطر است که کسی در اینجا مرتکب کار ضد ارزش نمی شود. دروغ نمی گوییم، قضاوت نمی کنیم، به بزرگتر خودمان احترام می گذاریم مثلا به راهنمای خود نمی گوییم الهه جان چون راهنمای ما خانم الهه است و ما یکدیگر را مثلا با لفظ خانم الهه صدا می زنیم نمی گوییم الهه جان.

متن حرمت کنگره: کنگره مکان مقدس و امنی می باشد که هر شخص با حضور در آن باید حرمت آن را حفظ کند. دروغ گفتن، علیه شخصی سرزنش کردن، حرف یکدیگر را قطع نمودن، الفاظ ناشایست بیان کردن، در جلسه بدون اجازه سخن گفتن، بحث سیاسی نمودن، بدون اطلاع قبلی پولی را دریافت یا پرداخت کردن، بدون اجازه راهنما تلفن دادن یا تلفن گرفتن و یا هرگونه ارتباطی بیرون از کنگره از موارد ضد ارزشی و ضد اخلاقی می باشد.برتمام اعضا فرض است که حریم فوق الذکر را محترم شمارند و بر مسئولین واجب است که از وقوع این اعمال جلوگیری نمایند.درضمن خواهشمند است با سهل انگاری و عدم مراقبت از وسایل شخصی، کیف و موبایل خود فضای امن کنگره را ناامن و مسموم نفرمایند. حال این سوال پیش می آید:کسانی که حتی قادر نیستند از لوازم شخصی خود مراقبت نمایند چگونه می توانند از زندگی خود مراقبت نمایند.کنگره60

بنابراین وقتی ما مسئول جایی می شویم باید حواسمان به وسایلمان باشد، نمی توانم بگویم کیف من را بچه ها می شناسند پس از آن مراقبت می کنند. دروغ نمی گوییم، قضاوت نمی کنیم، در کنگره از کسی خواستگاری نمی کنیم و... چون هرکدام از این کارها را بکنیم از کنگره دور می شویم یعنی حالمان خراب است.سال گذشته در دستور جلسه ی حرمت آقای مهندس فرمودند:کنگره مثل بهشت است برای اینکه در کلام الله می فرماید بهشت جایی است که فقط می گویند سلاماً سلاما و فقط به هم سلام می کنند و از دست هم راضی هستند و اگر ما یکی از این کارها را بکنیم  باعث می شود  که این محبت و دوستی از بین برود.

مطلب دوم اینکه حضرت عیسی مسیح می فرمایند: اگر میخواهی قضاوت نشوی قضاوت نکن، اگر می خواهی به تو دروغ نگویند خودت دروغ نگو، اگر میخواهی سرزنش نشوی، کسی را سرزنش نکن چون دنیا، دنیای بده، بستان است. هرکاری را بکنی  همان بلا سرخودت می آید. یکی از بچه های سفر اول می گفت: اگر من می خواهم مسافرم بیرون از خانه مصرف نکند دیگر نباید به او کاری داشته باشم، اگر هم دروغ بگوید من نباید به او کارداشته باشم، از او پرسیدم چرا نباید کاری به او داشته باشی؟ گفت چون می خواهم دروغ نگوید یا بیرون مصرف نکند. اگر شما با این دید جلو بروید او کار خودش را انجام می دهد ما برای این به او می گوییم دروغ نگو یا کاری به کار کسی نداشته باش چون می خواهیم خودمان به آرامش برسیم. وقتی قضیه را شرطی می کنید هیچ وقت به شما جواب نمی دهد.

مشارکت اعضا درباره ی دستور جلسه حرمت:

همسفر خانم زهرا: ما باید در کنگره حواسمان به افراد تازه وارد باشد، کاری نکنیم که افراد از کنگره زده شوند.