حقیقتی از جنس عشق:

رمز وراز حقیقت در دوچیز است:

با ورودم به کنگره پا به مکانی گذاشتم که درون آن رمز ورازی نهفته بود،با قرار گرفتن در این راه اولین سوالی که برای هر کس می تواند پیش بیاید رمز این عشق ومحبت است که در چه چیزی نهفته است،مکانی که هر کس با ورودش با هزاران غم ونا امیدی با ظرفی تهی از محبت از همه جا مانده به آنجا هدایت شده تا بتواند بار غم ونا امیدی خود را به امید تبدیل کند،در این یازده ماه سفر اول بخاطر این عشق ومحبت که نمی دانستم از کجا سرچشمه می گیرد پا به پای کمک راهنمایان عزیزمان جلو رفته وسعی می کردم که فرمانبر دار باشم ولی هر چه جلوتر میرفتم بیشتر بدنبال این سوال بودم که این عشق ومحبت سر چشمه آن در چه حقیقتی ست واز کجا سر چشمه میگیرد تا بلاخر ه بعد از طی این یازده ماه سفرکه با لطف خداوند وکمک راهنمایان عزیزمان بود راهی سفر  و وادی عشق شدیم

تا گل رهایی را از دستان پر مهر ومحبت بزرگ مردتاریخ مهندس دژاکام  که فقط در طی این یازده ماه  سفربا صدای گرم ودلنشین که تماما با عشق ومحبت عجین بودهم نوا بودیم

را دریافت کنیم سفر اصفهان تهران جواب سوالهای من بود که همیشه برایم مهم بود که بدانم رمز وراز این عشق ومحبت وهمدلی اعضا از کجا سر چشمه میگیرد واین حرکت رمز وراز را برای من این چنین معنا داد که این سفر چه سفر اول چه سفر دوم یک برداشت می تواند داشته باشد عشق ،عشق الهی،عشق بلاعوض ،عشق به مخلوق وعشقی از جنس نور با مضموم این پیام که اگر عشق به خالق داری عشق به مخلوق کن تا به حقیقت واقعی برسی...

در ابتدا استاد فرمودند از خدا وند سپاس گزارم که توفیق داد امروز در جمع شما عزیزان در این جلسه حضور داشته باشم .

استاد فرمودند نکته ای که در حال حاضر از ورزش در تفکرات واندشه وذهن  آدمهاست حول ومحور مسابقات می چرخد ،هر فردی بمیزان علاقه که به یک رشته ورزشی دارد وقتی صحبت از ورزش به میان می آید اون رشته ورزشی را در ذهن تداعی می کندونکته که دارد ورزش قابل تامل است. اگر افرادی نباشند که روبروی افراد دیگر قرار بگیرند برای انجام یک کارمشخص هیچ کدام از اون دو طرف نمی تواند از آن کار که مد د نظر است بهره ببرند،یعنی یک تیم فوتبال را در نظر بگیریم می رود در زمین وتوب هم با خود می برد وآن طرف زمین حریفی نیست  که بخواهد با آن بازی کند وهیچ تیمی که با خود بازی نمی کند :

همه ما اینجا جمعیم وهمه نگاهمان به یک سو است که چکار کنیم ،همه اینجا هستیم تا تلاش کنیم که یک نفر به رهایی برسد وقتی نگاه این باشد من میشود ما از نظر من انسان بدی در کنگره وجود وحضور ندارد ،اگر انسانی می بینیم که کاری نا شایست را انجام میدهد ،خوبی وانجام عمل خوب را بلد نیست ومزه هش را نچشیده اگر چشیده بود بدی نمی کرد ،اگر انسانها طمع مطبوع شیرین وگوار صداقت را بچشد هیچوقت دروغ نمی گوید وهمه ما در هر کجا که هستیم نگاهمان این است که گروهی را تشکیل دهبم که فردی به رهایی برسد.وما هر کدام جایی داریم که باید جای خودمان را محکم یگیریم وچیزی که من تجربه کردم اگر سلسه مراتب جایی نباشد یعنی جایگاه وسازمانی نباشد وجمعی نباشد اون ناگزیر به شکست است وان چیز که ما را در کنار هم نگه داشته است احترام به یکدیکر است از فردی که تازه وارد کنگره میشود وتاروزی که به رهایی میرسد این احترام هست چرا وجود دارد ؟برای اینکه من که راهنمایم هر جا که هست خداوند او را سلامت بدارد با اینکه ده یازده سال کوچکتر است اگر الان از در بیاد من از جای خود بر میخیزم  ودر وافع به جایگاه آن فرد احترام می گذارم ،وما بای به یکدیکر احترام بگذاریم سفر دومی جایگاهش بالاتر از یک سفر اولی است  واگر او چیزی را بهاو گوشزد کرد وظیفه دارد بگوید چشم ،مهماندار وقتی اتکت مهماندار دارد مسئول است وما باید اگر گفت از اینجا بلند شو فقط بگوییم چشم فقط چشم  واین کار بنای ما را محکم می کند احترام متقابل به جایگاه واگر جایگاه بیرونی نداریم جایگاه انسانی که داریم واگر اینکار را بکنیم کل مشکلاتمان حل میشود،پس به جایگاه انسانی یکدیگر احترام یگذاریم ودر کنگره فقط بگوییم چشم اگر به این موارد توجه داشته باشیم وانجام دهیم تولید بالا می رود وبا کیفییت میشود  و ماحصل ان آرامش وآسایش است امید وارم که تمام نکات را بتدریج کاربردی کنیم .

هر انسانی ویا هستی وموجودی در هستی ویژگی که  داردتکرار ناپذیر بودن ان است.

مثال فرشی که هر کدام از اجزا,گره های فرش هستند و تک تک گره ها لازم هستند تا نقش را بوجود اورند،برای هر جهانی یا حلقه آفرینش فرش را داریم ومثاب دانه های برف وبرگها که هیچکدام  عین عین  هم نیستند ومنحصر به فرد هستند واگر یک چیزی اضافه باشدوکارش تمام شده باشدترخیص میشودودر جایگاه دیگری هست منتها تا زمانی که هست عین او نیست....

استاد رعدو نکهبان :

استاد رعد:خوشحام که یادی از من نمودید،من هم خوبم ودر دوایر بی کران به انچه مدر است ادامه می دهیم،به یاد همه به یاد حق هستیم برای انچه خود پیش می اوریم وانچه در لوح ما نوشته شده با احترام خاصی برخورد می کنیم،چه طور شد یادی از من تنها نمودید.

نگهبان :من همیشه به یاد شما هستم.

استاد رعد :حتما تو هم مثل من قدری تنها یی را لمس نمودی وبی وفایی اشنایان بیگانه،

مهم نیست بر این باور باش که همچنان که می گذرد نبوده ونخواهد ماند.(زندگی ودنیا ثابت نیست وهمیشه در حال تغییر است)

یاری داری کهتنهایت نگذاشته زیرا محبت را یاد اوراست وبه تقدیر واقعی که واقف هستی،با فصل جدید اغازی نو کن که همه چیز رابا احیای دوبارهجان بخشی وانگاه با دنیای دروغین سابق وداع کن وبا نیروی جدید وتفکر جدید پیش برو که انشاالله تنها نخواعی بود.

یک یار واقعی پیش ازهزاران هزار دوستان دروغین قیمت دارد واکنون خود میدانی وقتی محبت  واقعی عجین میشود واقعیت محبت را لمس مکنی ودیگرانی که هیچ وقت حضور نداشته اند همان ظروف تهی هستند که با انها کاری نداریم.

انچه مقدر است وانچه خود پیش میاوریم مثلث خواست ،تقدیر ،فرمان الهی

جهان بینی یعنی هنر خوب زندگی کردن وخوب زیستن در هر وج ممکن ،جهان بینی یعنی بلد باشی غذا بپزی  وحرکتی بکنی انسانها رو دور هم جمع کنی وبتوانی رابطه صلح ودوستی برقرار کنی ،جهان بینی می اموزد که دست از دشمنی برداریدکه دشمنی مثل اسید وخره ما را می خورد ،

یکی گفت گوش ت را میگیرم ودور دنیا می چرخانم گفت باید خودت هم با من بچرخی،وقتی می خواهی که کینه ،حسادت،نفرت ویا مسائل ضد ارزشی کسی را بهم بریزی اول مثل اسید خودت را میخورد  وحس منفی ضربه اولی را بخودمات میزند  وجهان بینی یعنی مردم دار بودن کسی را ضعیف ندانستن ،،

استاد عزیزمان قطعه شعری از ایرج میرزا را برایمان به سخن اوردن

شیر وموش

بود شیری به بیشه ای خفته                موشکی کرد خوابش اشفته

انقدر دور شیر بازی کرد                        بر سر دوشش اسب تازی کرد

انقدر گوش شیر گاز گرفت                    گه رها کرد وگاه باز گرفت

تا که از خواب شیر شد بیدار                 متحییر از موش بد رفتار

دست برد وگرفت کله موش                 شد گرفتار موش بازیگوش

خواست زیر پنجه له کندش                 بهوا برده بر زمین زندش

گفت ای موش لوس یک قاضی            با دم شیر می کنی بازی

موش بیچاره در هراس افتاد                گریه کر د به التماس افتاد

که تو شاهی وهوش ومن هیچ          موش هیچ است پیش شاه وهوش

شیر باید به شیر پنجه کند                موش را گربه نیز رنجه کند

تو بزرگی ومن خطا کارم                   از تو امید مغفرت دارم

شیر از این لابه رحم حاصل شد        پنجه وا کرد وموش را ول کرد

اتفاقا سه چهار روز دیگر    شیر را امد این بلا برسر

از پی صید  گرگ یک صیاد            در همان حول وهوش دام نهاد

دام صیاد گیر شیر افتاد               عوض گرگ شیر گیر افتاد

موش چون حال شیر را دریافت      از برای خلاصی او بشتافت

بتد ها را جوید با دندان               تا که در رود شیر ازانجا جان

این حکایت که خوشتر از قند است          حاوی چند نکته از پند است

اولا گر نهی قوی بازو      با قوی تر زخود ستیز نکن

قدرت نداری با قوی تر از خودت در گیر نشو

ثانیا عقل از خطا خوب است          از بزرگان گذشت مطلوب است

بخشیدن بهتر از انتقام است

 ثالثا با سپاس باید بود                قدر نیکی شناس باید بود

همیشه با سپاس باشیم قدر نیکی وکار خوب را بدانیم

رابعا هر که نیک با  بد کرد           بد به خود کرد ونیک با خود کرد

خامسا خلق را حقیر نگیر            که گهی سود ها زهی حقیر

وادمها را کوچک نپنداریم که ممکن است  سود ها از او ببری

شیر چون موش را رهایی داد        خود رها شد ز پنجه صیاد

انچه کنی به خود کنی گر همه نیک وبد کنی ...

و ادامه دارد...