در کنگره در وهله اول این را فهمیدم که در درجه اول کسی که به اعتیاد رو می آورد از روی ناآگاهی است. همه انسان ها در بدو تولد یک سیستم شبه افیونی در بدن خود دارند که اقسام مخدرهای بیرونی را خالص تر تولید می کنند و اگر به شخص توضیح دهیم که این مخدرها 200 برابر قدرتمند تر از مخدرهای بیرونی است سراغ اعتیاد نمی روند".

جناب آقای مهندس فرمودند: شخص مصرف کننده خلاف کار و روانی و خوش گذران نیست. هیچ کس به قصد معتاد شدن به مواد روی نمی آورد چون از عاقبت اعتیاد خبر ندارد. بعضی ها اعتیاد را درمان دردهای خود می دانند در صورتی که با مصرف اعتیاد سیستم عصبی آن ها از کار می افتد. خانواده ها فکر می کنند آن ها بی غیرت هستند و از راه های گوناگون سعی در ترک آن می کنند.  

خداوند اگر راه تجربه تاریکی را می دهد فرصت بیرون آمدن از آن را نیز می دهد. هر وقت احساس ناامیدی کردید به آیه "الله ولی الذین آمنـــــــوا یخرجهم من الظلمات الی النـــــور" توجه کنید چرا که وعده الهی حتمی است".

در ادامه استاد فرمودند: روش DST روش تفکر آقای مهندس بود که طی آن 11 ماه فرصت داده می شود که سیستم بازسازی شود. اگر افراد خواهان رهایی باشند درمان آن ها قطعی است. ما این ادعا را داریم که بهترین راه درمان اعتیاد را داریم و بهترین راه برای رسیدن به خود و خدا.

آقای مهندس در سی دی ساختن قالب می فرمایند روزی که کنگره را بنا گذاشتم قصد معتاد ترک دادن را نداشتم قصد انسان شدن و استاد شدن را داشتم. در کمترین حد انسان شدن و در بیشترین حد استاد شدن. در این صورت قدرت اعتیاد به اندازه مگس هم نیست!