به نام نامی اولین عاشق که اوست ...

در کنگره می آموزیم که ما انتخاب شونده ایم ؛ نه انتخاب کننده ! پس باید سعی کنم به کمک آموزش ها ذرات وجودی ام را تغییر دهم تا به مروز زمان ، تبدیل صورت گیرد . این ذرات وجودی من است که بنا به ماهیتش ، محبت یا نفرت را در وجود من جای می دهد ...

اگر پیوند محبت باشد دوستی برقرار است در غیر اینصورت هیچ ارتباطی به معنا گرفته نمی شود . " استاد رعد "

محبت به معنای دوست داشتن است ؛ دوست داشتنی که در آن ریا و تظاهر نیست و ناب و خالص است .

کلمه عشق هم از یک لغت عربی می آید به نام عَشَقه ، گیاهی است مثل گیاه پیچک که در هر جا رشد کند دور درختی ، دور چیزی می پیچد و آن را در درون خود جای می دهد . بزرگان برداشت ها و تعاریف زیادی از عشق داشته اند و این مقوله به صورتهای مختلف بیان شده ؛ گاهی مترادف با محبت گرفته شده ، گاهی گفته شده که عشق پررنگ تر است مثلاً محبت ما نسبت به یک انسان خاص می شود عشق ، چون یک کشش خاصی نسبت به او داریم به شرط اینکه با خودشیدایی اشتباه گرفته نشود . 

کار من در عشق مشکل می شود      خانمانم بر سر گل می شود

                                 هر زمان گویم که بگریزم ز عشق      عشق ؛ پیش از من به منزل می رسد                                       

محبتی که در این وادی مدّنظر است محبت به معنای عام است . سهروردی می گوید : وقتی انسان در جهت خیر ، شناخت و آگاهی پیدا کند ؛ می شود معرفت در جهت خیر محض و در این صورت انسان وارد مرحله محبت می شود . بنابراین ریشه محبت دانایی و آگاهی است . محبت جایگاه والایی دارد و در همه انسانها جایگاهش را پیدا نمی کند . شناخت و معرفت انسان باید به یک مرحله ایی برسد تا استحقاق پیدا کند که محبت در وجودش آشیانه نماید . اگر بخواهم به همه انسانها و به همه هستی محبت کنم ؛ نیازمند دانش و اطلاعات هستم . باید ذره ایی نسبت به خودم شناخت پیدا کنم و بدانم برای چه باید محبت کنم ؟ ؟  به عبارتی ابتدا صورت مسأله باید برایم باز شود .... 

انسان باید در مسیر تزکیه و پالایش مراحلی را گذرانده باشد . باید همزمان با کسب علم و دانش در کنگره ، آن یافته ها را به مرحله عمل درآورد ، صبر را پیشه خود کند ، از بخشش کردن لذّت ببرد ، با قضاوت های گاه و بیگاه خود  ابراز پشیمانی کند و در جهت جبران خسارت برآید ، آنجایی که می تواند با دیگران کل کل کند و پاسخ آنها را صریح بیان کند ؛ سکوت را بر هر چیزی ترجیح دهد .

 آنجایی که می توانی از فراز و نشیب های زندگی فریاد برآوری ، فریادت را در خود فرو بری و سوختن ناخالصی های درونت را با تمام وجودت درک کنی ... باید بداند که برای خالص شدن ، برای اینکه درونش صیقل یابد باید لایه های درونی اش را شخم بزند و آن زباله ها ، آن خار و خاشاک ، آن صخره های کوچک و بزرگی که زمین وجودی اش را ناهموار کرده اند پیدا کند و آنها را یکی پس از دیگری پاکسازی نماید ؛ آن وقت زمین وجودی اش آماده می شود تا بذر محبت را در خود جای دهد . آن وقت همه انسانها را دوست دارد بدون اینکه برای دوست داشتن آنها تلاش کند ؛ تمام موجودات هستی را اعم از گیاهان ، حیوانات و ... را دوست دارد و از دوست داشتن آنها لذت می برد . در این شرایط حس هایی چون کینه ، نفرت ، حسادت و ... برای انسان بیگانه می شوند ! او دیگر خشمگین و عصبانی نمی شود و اگر هم چیزی یا اتفاقی باعث خشم او شد حتی آن خشمش هم چشمه جوشان محبت است . گاهی عشق ، ظاهرش چون آتش است اما باطنش گواراست ...

در کنگره می آموزیم که ما انتخاب شونده ایم ؛ نه انتخاب کننده ! پس باید سعی کنم به کمک آموزش ها ذرات وجودی ام را تغییر دهم تا به مروز زمان ، تبدیل صورت گیرد . این ذرات وجودی من است که بنا به ماهیتش ، محبت یا نفرت را در وجود من جای می دهد . این ساختار من است که با توجه به جنسیتش ؛ کینه و حسادت یا بخشش و محبت را در درون خود راه می دهد پس من انتخاب نمی کنم بلکه با توجه به ذرات وجودی ام انتخاب می شوم برای صفتی ، انتخاب می شوم که کدام حس در من جابگیرد ؛ حس های منفی یا مثبت ؟ پس باید به پالایش حس هایم بپردازم تا به مرور زمان و پس از سوختن ناخالصی هایم عشق و محبت مرا انتخاب کند و در درونم جا بگیرد .

یکی از ارکان اصلی صراط مستقیم محبت است . با آموزشهایی که از کنگره گرفتم ؛ به تجربه دریافتم  از جمله پارامترهایی که می تواند مرا در این مسیر کمک کند عبارتند از :

1-      ادب : چرا که ادب سبب می گردد من فاصله ام را با دیگران حفظ کنم ؛ چون به تجربه آموختم زیاد که به هم نزدیک شویم می سوزیم و زیاد هم که از هم دور شویم یخ می زنیم . پس ادب را رعایت می کنم تا فاصله ها حفظ شوند ، دوستی ها پایدار بمانند و تعادل همچنان باقی بماند .

2-      نظم : کاربردی کردن این مقوله  مرا از آشفتگی ها ، پریشانی ها و اضطراب ها دور می کند . رعایت کردن نظم باعث می شود من شور و شعف خاصی پیدا کنم و امواج بهتری را از هستی دریافت نمایم .

3-      رعایت حرمت ها و قوانین : رعایت کردن این نکته ، هم در زندگی کنگره ایی برای من کارساز است و هم در زندگی شخصی ام . وقتی به آموزشهای کنگره ایمان دارم و عقل به من فرمان می دهد که کم کم غیبت نکنم ، قضاوت نکنم ، سرزنش نکنم و ... خواه ناخواه در مسیر عشق و محبت قرار می گیرم و درمی یابم که عشق ، عقل و ایمان جزء یک سیستم هستند و هر یک بدون دیگری ناقص اند . این سه ، مکمل هم هستند و اگر با هم رشد کنند انسان در صراط مستقیم است و از آرامش برخوردار می شود .

کسی که وارد وادی محبت می شود دیگر نمی خواهد دیگران را مورد اذیّت قرار دهد ، نمی خواهد انسانها را تحقیر کند حتی دشمنش را و اگر آزاری هم از آدم ها ببیند برای آنها دعا می کند . برای مثال ؛ مالک که از سرداران اسلام بود  روزی در بازار با شخصی مواجه شد و او کلی فحش و ناسزا به مالک گفت ، مالک راهش را گرفت و رفت ... دیگران به او گفتند : فهمیدی او که بود ؟ گفت : نه ، گفتند او مالک اشتر بود ... شخص از عملکرد خود ناراحت شد و به قصد عذرخواهی به مسجد نزد مالک رفت . مالک اشتر خطاب به او گفت : ناراحت نباش اتفاقاً من به اینجا آمدم و دو رکعت نماز برایت خواندم و تو را دعا کردم ... انسانهایی که در وادی محبت قرار دارند و به عشق سالم رسیده اند ؛ می دانند بدی ها و زشتی های انسانها از جهل و نادانی آنهاست و یا عین نیازشان است  در نتیجه دلشان برای آنها می سوزد و برایشان دعا می کنند .

محبت  مرهمی است بر هر زخمی ، درمان است بر هر درد بی درمانی ... لقمان حکیم می گوید : من با داروهای مختلفی مردم را مداوا کردم ؛ در این مدت طولانی به این نتیجه رسیدم که هیچ دارویی بهتر از محبت نیست .

با محبت خارها گل می شود      با محبت سرکه ها مُل می شود

اما یادم باشد که به قول استاد راهنمای عزیزمان ، جناب مهندس : اندازه ها را مدنظر داشته باشم  تا مبادا با زیاد محبت کردن و یا بی محبتی ام ، به خودم و دیگران تخریب وارد کنم . نه آنها را در باران محبتم غرق کنم و نه آنها را در وادی خشکسالی قرار دهم ... ذره ذره محبت کنم و بدانم که باید محبتم بلاعوض و بدون چشمداشت باشد  چرا که عاشق را حساب با عشق است نه با معشوق . 

حال ؛ صورت مسأله برایم باز شد و فهمیدم که برای چه می خواهم محبت کنم ؟ ... دریافتم که ، می خواهم محبت کنم تا به حال خوش برسم چون به عنوان یک انسان مستحق آرامش هستم و می خواهم جایگاهم را در هستی پیدا کنم . سالها به واسطه ضدارزش ها گوهر وجودی ام از من ربوده شده و به یغما رفته بود ؛ می خواهم با قرار گرفتن در صراط مستقیم و حرکت در مسیر عشق ، عقل و ایمان  آن گنج درونی ام را باز پس بگیرم تا درک کنم که ؛

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند      بنگر که تا چه حد است، مکان آدمیّت

با احترام ؛ همسفر شهرزاد

منبع : کنگره 60 نمایندگی سهروردی