سخنان استاد:

دستور جلسه این هفته راجع به «نقش سی‌دی‌ها در آموزش‌های کنگره» است. سؤالی را مطرح می‌کنم اینکه «من برای چه به کنگره آمدم؟» جدای از اینکه کنگره چطور تشکیل شد، من به چه علت به کنگره آمدم؟ شاید هرکدام از شما این سؤال را از خودتان بپرسید، علت اینکه من برای چه به کنگره آمدم؟

برای اینکه مسافرم درمان بشود، عزیزان ما از بستگان درجه یک خانواده، همسر، پدر یا فرزند ما درگیر بیماری اعتیاد بودند و برای اینکه به درمان برسند وارد کنگره شدیم و مسئله دیگری که وجود دارد اینکه برای رسیدن به حال خوش و تعادل بود. پس برای اینکه انسان تغییر کند، نیاز به آموزش دارد و آموزش یک فرآیند زمان‌بر است. مطالبی که در کنگره از قبیل نوشتارها و متون مطرح می‌شود همه علم زندگی کردن را به ما یاد می‌دهند و اینکه چطور ما به چراهای زندگی‌مان پاسخ بدهیم.

 بعضی وقت‌ها انسان دچار مشکل می‌شود و چراهای زیادی در زندگی‌اش است، احساس ناامیدی و افسردگی می‌کند و احساس اینکه دیگران آن‌قدر که لازم است قدر او را ندانستند و برایش ارزش قائل نشدند و چرا دوست یا همکارم جواب محبت‌هایم را ندادند و یا سؤال‌های زیادی راجع به افراد خانواده، افراد محل کار، محیط جامعه و حتی شهری که در آن زندگی می‌کند در ذهنش است و ممکن است که این چراها انسان را خشمگین و حتی به جنون برساند؛ چون نمی‌تواند جواب سؤال‌هایش را پیدا کند.

برای اینکه انسان به تعادل و آرامش برسد، نیاز به دانش و آگاهی دارد که به شکل درست جواب آن سؤال‌ها را پیدا کند. وقتی‌که شخص وارد کنگره می‌شود این نوشتارها و متون به ما آرام‌آرام کمک می‌کند جواب تمام چراهای زندگی‌مان را به شکل درست پیدا کنیم و به‌آرامی کمک می‌کند که در زندگی‌مان به تعادل برسیم.

 بعضی وقت‌ها ممکن است افراد بگویند که ما چرا باید مثل مدرسه مشق بنویسیم؟ چند ساعت باید بنشینیم و بنویسیم چرا باید این کار را انجام بدهیم؟ می‌شود شما بخواهی درمان بشوی ولی هیچ بهایی را نخواهی پرداخت کنی؟ و هیچ تلاشی نکنی؟ بچه وقتی‌که بیمار می‌شود پدر و مادر او را نزد پزشک می‌برند و به او دارو می‌دهند. آن دارو ممکن است که تلخ باشد ولی چون دوست ندارد نباید بخورد؟ نمی‌شود! دوست ندارد ولی باید بخورد چون باید درمان شود.

در ابتدا ممکن است برای افراد سخت باشد چرا ما باید بنشینیم روی کاغذ بنویسیم مگر ما محصل هستیم؟ مسافرم مصرف‌کننده است به من چه که بخواهم بنشینم بنویسم ولی وقتی‌که شروع می‌کنند به نوشتن آرام‌آرام جواب چراهای زندگی‌شان را پیدا می‌کنند.

برای شخص من هم همین‌طور بود بعضی وقت‌ها ممکن است خیلی عصبانی بوده باشم ولی وقتی‌که شروع می‌کنم به نوشتن سی‌دی، جواب چراهای زندگی‌ام را پیدا می‌کنم و وقتی‌که مطالب را یادداشت می‌کنم هنگامی‌که در جایگاه مربی یا راهنما یا کمک راهنما قرار می‌گیرم، در لژیون ذهنم آمادگی دارد. سی‌دی را گوش دادم، کامل نوشتم و می‌توانم این اطلاعات را به رهجوهایم منتقل کنم.

مسأله‌ی دیگری که وجود دارد جدای محتوا، وقتی‌که شخص شروع می‌کند به نوشتن اول اینکه شنوایی‌اش تقویت می‌شود چون باید خوب گوش بدهد تا بتواند بنویسد. همچنین روی حافظه تأثیر دارد چون باید جملات را خوب به حافظه بسپارد و بتواند آن جملاتی که در ذهنش سپرده روی کاغذ بیاورد. پس حافظه‌اش هم تقویت می‌شود. مرحله سوم، نوشتار است با نوشتن سی‌دی فرد از نظر نوشتاری و املائی هم تقویت می‌شود. اگر اصلاً بخواهیم محتوا را هم در نظر نگیریم، خود نوشتن مطلب، شما را از نظر حافظه و نوشتاری و شنیداری تقویت می‌کند.

مسأله‌ی دیگری هم که کوتاه درباره آن صحبت می‌کنم اولین کتابی که ما مطالعه می‌کنیم کتاب «عبور از منطقه 60 درجه زیر صفر» است که راجع به مثلث درمان صحبت می‌کند: جسم، روان و جهان­بینی. بعد در یکی از سی‌دی‌ها آقای مهندس خیلی جالب راجع به آن صحبت می‌کنند و برای اینکه شخص درمان بشود باید روی سه پارامتر جسم، روان و جهان‌بینی کار شود و مثال پیانو را می‌زنند که انسان مثل پیانو است. پیانو برای اینکه صدایی از آن شنیده شود باید کوک باشد و کلاویه‌هایش درست کار کند چون اگر درست کار نکند کلید را که می‌زنی صدایی از آن شنیده نمی‌شود. پس جسم انسان مثل پیانو باید سالم باشد؛ مسئله دیگر، نوازنده که پشت پیانو می نشنید و پیانو را می‌نوازد، -نوازنده را در کنگره جهان‌بینی در نظر گرفتند- شخصِ نوازنده باید حس خوبی داشته باشد تا بتواند آهنگ و ملودی زیبایی را بنوازد. پس ما اگر جهان‌بینی‌مان نادرست و اشتباه باشد؛ اگر نوازنده خوبی هم باشیم باز نمی‌توانیم آهنگ شادی را بنوازیم. حاصل جهان‌بینی و جسم سالم، روان سالم را در پی دارد؛ پس اگر پیانو پیانوی خوبی باشد نوازنده هم ماهر و حالش خوب باشد، می‌تواند صدای زیبایی را ایجاد کند و روان انسان می‌تواند به‌سلامت برسد. پس به خاطر همین است که ما از این سی‌دی‌ها و نوشتارها استفاده می‌کنیم تا ازنظر جسم و روان و جهان‌بینی به تعادل برسیم.

در آخر به دوستان توصیه می‌کنم سی‌دی‌هایشان را کامل بنویسند و از راهنماها هم خواهش می‌کنم اگر رهجو ناقص می‌نویسد یا نمی‌نویسد برای اینکه دل رهجو را به دست بیاورند نگویند تو ننویس. سعی کنند رهجوها را به سمت نوشتن کامل سی‌دی‌ها سوق دهند تا در ادامه از حال خوش خود لذت ببرند.

تهیه گزارش و تایپ : همسفر فاطمه لژیون خانم آنی  کماندار (لژیون ششم)
عکاس : همسفر زهره لژیون خانم آنی کماندار (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی آکادمی