جایگاه‌ها هستند که ما را انتخاب می‌کنند. ما در مسیر حرکت می‌کنیم و انتخاب می‌شویم.

 در کنگره به این‌گونه است یا در کل زندگی؟در کل زندگی به همین شکل است؛ برای مثال ما درس می‌خوانیم و دیپلم ما را انتخاب می‌کند.

دلیل پیمان بستن در کنگره چیست؟ و اینکه چرا برخی افراد این کار را نمی‌کنند؟

هر فردی اختیار این را دارد که این کار را انجام بدهد یا ندهد. به‌نوعی این یک تجدید پیمان است و در این پیمان هرکدام از ما با خودمان روبه‌رو می‌شویم، به‌عقب برمی‌گردیم و نگاه می‌کنیم که چه بودیم و چه هستیم، چه‌کارهایی کرده‌ایم و الآن به آن کارها چگونه نگاه می‌کنیم. وقتی در این نقطه قرار بگیریم، برای کارهای ناصحیحی که انجام داده‌ایم از خداوند طلب بخشش می‌کنیم و سعی می‌کنیم که دیگر آن کارها را تکرار نکنیم. در مرحله‌ی بعد باید ترسیم کنیم که چه خواسته‌هایی داریم

بعضی افراد برای بستن پیمان یک ترسی در وجودشان دارند، آن ترس به چه علت است؟ بعد از بستن پیمان اگر کار ضد ارزشی انجام دهیم اذیت خواهیم شد؟

پیمان یک نگه‌دارنده است. وقتی فردی پیمان می‌بندد، یک تکیه‌گاهی دارد و هنگامی‌که می‌خواهد عمل ضد ارزشی انجام دهد، آن تکیه‌گاه به کمک او می‌آید. وقتی انسان بر سر دو راهی قرار می‌گیرد، احتیاج به یاری دارد و آن تکیه‌گاه به او یاری می‌رساند. اگر راه درست را انتخاب نکند اذیت می‌شود و این تاوان کار اشتباهی است که انجام داده.

ازنظر شما گناه چیست؟

گناه، اتلاف وقت و انرژی است که انسان در مسیر تکاملی خود صرف می‌کند. هر اتلافی در این مسیر گناه است؛ برای مثال اگر بخواهیم از یک نقطه‌‌ای به نقطه‌ی دیگری برویم، شما در این مسیر اگر کوتاهی کنید و دیر برسید، آن اتلاف وقت و دیر رسیدن می‌شود گناه.

چرا کنگره 60 افرادی که به قرص اعتیاد دارند را پذیرش نمی‌کند؟

چون دارو در تخصص ما نیست؛ بالاترین تخریب‌ها در اثر مصرف قرص‌ها است.

نظر شما درباره تئاتر پنجره‌ای رو به آسمان چه بود؟

تئاتر یک نگاه جدید را ایجاد کرد و جناب مهندس یک پیام را با این نمایش‌نامه منتقل کردند که ما باید حرف را ساده بگوییم تا همه متوجه شوند.

علت اینکه برای کسب یک مقام یا جایگاهی در زندگی تلاش می‌کنیم ولی بعد از کسب آن، خوشحالی ما کوتاه‌مدت است و از بین می‌رود، چیست؟

به این علت که انسان ارزش واقعی زحمت و آن چیزی را که به‌دست آورده، کم‌رنگ می‌بیند یا نمی‌داند و ساختار نفس به همین‌گونه است. خاصیت نفس به‌گونه‌ای است که برای مثال اگر شما یک ماشینی داشته باشید، نفس می‌خواهد که یک ماشین بهتر داشته باشید و اگر آن را هم تهیه کنید بازهم یک ماشین دیگری را می‌خواهد.

در وادی یازدهم این جمله را داریم که: «جدال برای به‌دست آوردن بود»؛ یعنی برای به‌دست آوردن، جدال و جنگ می‌کند ولی وقتی‌که به‌دست آورد تلاشی برای نگهداری آن نمی‌کند. در ازدواج هم به همین صورت است، مدت زیادی تلاش می‌کند و با همه‌ی مشکلات و آدم‌ها برای به‌دست آوردن فرد مورد نظرش می‌جنگد، اما بعد از اینکه به او رسید و پس از مدتی (چون ارزش و آگاهی در خواسته‌اش وجود ندارد)، همه‌چیز تغییر می‌کند.

 قبلاً دستور جلسه‌ای با عنوان «از کجا تا کجا» در دستور جلسات کنگره وجود داشت. به نظر خودتان کجا بودید و اکنون به کجا رسیده‌اید؟

قبل از کنگره من یک آدم دیگر بودم و اکنون آدم دیگری هستم؛ وقتی به آن آدم قبلی فکر می‌کنم هیچ نقطه مشترکی با آن نمی‌بینم. وقتی به‌کارهای گذشته‌ام فکر می‌کنم تعجب می‌کنم که چگونه من این کارها را انجام داده‌ام و همیشه از خداوند طلب بخشش کرده‌ام. از خداوند و آقای مهندس سپاسگزارم که این مسیر کشف شد و به من اذن خروج داده شد و به آن نقطه رسیدم که توانستم این اصلاحات را انجام دهم.

در این سال‌ها به خودتان نگفتید که خدمت در کنگره کافی است و به رفتن از کنگره فکر کنید؟

خیر من تابه‌حال این فکر را نکرده‌ام؛ زیرا این رهایی برای من خیلی عظمت دارد. من برای مسئولیت‌هایی که دارم در کنگره نمانده‌ام، دیده‌بانی مسئولیتی‌ست که من به عهده دارم ولی اصل و اساس کار لطف خداوند، محبت، آموزش و روش DST است که آقای مهندس به من داده‌اند، این روشی که من با آن به درمان رسیده‌ام و این اعجازی است که من در کنگره مانده‌ام.

شما به‌واسطه حیطه اختیارتان می‌توانید دستور بستن یک نمایندگی را بدهید، آیا این کار برای شما سخت نیست؟

اگر این کار بخواهد انجام شود، حتماً با اجازه‌ آقای مهندس است. افرادی که برای درمان به کنگره می‌آیند، زخم‌خورده‌ اعتیاد و نیروهای بازدارنده هستند. باید ما بستری را برای این افراد فراهم کرده باشیم که باعث نشود علاوه بر اینکه درد آن شخص را درمان نکنیم، یک زخم دیگر به او اضافه کنیم؛ اگر هم این کار انجام شود، به این دلیل است که آن زخم اتفاق نیفتد.

به چه علت گل رهایی داده می‌شود و هدف از اینکه شخص باید گل را از دستان آقای مهندس بگیرد چیست؟

این یک نشان است. ما به نشانه‌ها خیلی توجه می‌کنیم. این گل یک نماد و هدیه است. این هدیه در صور آشکار خیلی کوچک است ولی در صور پنهان بسیار بزرگ است؛ گاهی وقت‌ها یک شاخه گل آن‌قدر عظمت دارد که یک تاج یا حتی مزرعه‌ای از گل‌های فراوان در مقابل آن ارزشی ندارند.

آیا کسی که وارد سفر دوم می‌شود حتماً باید خدمت کند؟ تفاوت کسی که خدمت می‌کند باکسی که نمی‌کند در چیست؟

سفر اول است از مصرف تا قطع مواد است و سفر دوم از قطع مواد تا رسیدن به خوداست؛ کسی که خدمت می‌کند بهتر و بیشتر خودش را می‌شناسد، خدمت کردن موقعیتی‌ست که آن فرد خودش را سریع‌تر بشناسد و به نیروهای درونی‌اش پی ببرد.

هنگامی‌که یک تازه‌وارد سه جلسه اول را می‌گذراند و هنگام انتخاب راهنما، حسش به یک راهنمایی‌ست که لژیونش بسته است و به ناچار یک راهنمای دیگر را انتخاب می‌کند. این فرد بهترین کاری که می‌تواند انجام دهد چیست؟

باید تسلیم باشد و قیاس نکند. در کنگره راهنمایان باهم تفاوت چندانی ندارند؛ زیرا همه‌ ما تفکراتمان یک سمت‌وسویی دارد، همه نسبت به هم محبت داریم و فرکانس‌هایمان خیلی نزدیک به هم است.

سخت‌تر شدن قوانین کنگره و توجه به سخت‌گیری در انجام خدمت‌ها به چه علت است؟

این پایه‌ و اساس خدمت است، مانند اینکه ساختمانی بسازیم که پی نداشته باشد، این ساختمان استحکامی ندارد. وقتی فردی از سفر اول خدمت را آغاز می‌کند، در سفر دوم خدمت را ادامه می‌دهد و اگر کمک راهنما شود، این موضوع بسیار اثرگذار است. ولی کسی که خدمتی نداشته است و در آزمون کمک راهنمایی شرکت می‌کند و قبول می‌شود، رهجوهایی که تربیت می‌کند مثل خودش هستند و این موضوع به‌مرور زمان دچار اختلال در سیستم می‌شود.

این‌که در زندگی یا کنگره، به رسیدن به جایگاه‌های خیلی بالا فکر کنیم خوب است یا بد؟

در سی دی بی‌کران آقای مهندس می‌گویند: «به آنچه هست پی بردن تمنای دل می‌خواهد». اگر انسان پی ببرد، تلاش و کوشش کند، به بعضی اهداف می‌رسد. بعضی اهداف انتخاب شدنی نیستند، یعنی اگر من هم بخواهم اینکه انتخاب شوم یا نشوم دست من نیست، چون جایگاه با نقش فرق می‌کند. در نقش به‌گونه‌ای است که فرد برای رسیدن به آن لازم است که خیلی کارها را انجام دهد و تأیید خیلی از افراد را بگیرد که ممکن است کارهای ضد ارزشی را نیز از او بخواهند و فرد مجبور است برای رسیدن به آن نقش، این کارها را انجام دهد و نقاب بزند.

جایگاه‌های خدمتی بالا و پایین ندارند؛ شاید کسی که امروز در کنگره چایی درست کرده است حسش پالایش بالاتری نسبت به من انجام داده باشد و آن شخص خیلی به خداوند نزدیک‌تر باشد تا من؛ بنابراین خدمت‌ها را نباید باهم قیاس کنیم که هرکسی مسئولیتی بیشتری دارد جایگاه آن بالاتر است. خداوند می‌گوید: «نزدیک‌ترین افراد به من خدمت‌گزارترین و پاک‌ترین شما هستند».

یک جمله درباره جایگاه همسفر بگویید؟

همسفر نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند و در رشد کنگره تأثیرگذار بوده است. اما نداشتن همسفر هم دلیل بر نشستن بر خاکستر نیست. همه ما‌ اعضاء همسفر یکدیگر هستیم اگر این‌گونه احساس کنیم هیچ‌گاه حس تنهایی نداریم. ما همه یک خانواده هستیم.

سخن پایانی...

در هفته گلریزان بعضی‌ها سؤال می‌کردند که من و همسفرم فقط یکی‌مان می‌توانیم در لژیون سردار شرکت کنیم به نظر شما کدام از ما شرکت کنیم؟

من به مسافران توصیه می‌کنم که اگر بین خودشان و همسفرشان یکی‌ از آنها می‌تواند در لژیون سردار شرکت کند، اولویت با همسران است.

تهیه و تنظم: مسافر مهدی

عکاس: مسافر وهاب 

نمایندگی کاسپین