به نامش و در پناهش

در مقام راهنما و استاد نوشتن، حتی قلم روان تر مینویسد و  هنگام سخن گفتن در وصفش، گویی واژه ها آگاهانه کنار هم می آیند و بند بند وجودت همراهی ات میکنند، چرا که از یاد نبرده اند دیروزها را...

راهنمای عزیز و گرانقدرم سپاس که رخسارم را رنگ زندگی بخشیدید وقتی خبر از درون آشفته ام میداد و نگاهتان که قرار بی قراری هایم بود و آموزشهایتان که به حق نوری بود که نوید زندگی و زیستن بهتر را میداد...

راهنمای عزیزم؛ مهربانی و عشقتان، همان بذری شد که کاشتید و اکنون به درختی تبدیل شده که سایه اش تا ابد پناه دلتنگی هایم میشود و در هر بهاری بوی مهربانی و عشقش همه جارا پر میکند.

همیشه  در هر کجا باشیم، همسفر عشق میمانیم و این آموخته و دستاورد ما رهجویان از شما راهنمای عزیزمان بوده، هست و خواهد بود...

مبارک بادتان این بهار راهنمایی و سرافراز، پاینده و سلامت باشید.

تقدیم به همیشه راهنمایم؛ خانم الهه

با احترام، سحر یاوری