اصلا چرا وارد کنگره شدیم.

وقتی شخصی در قایق سوار است ،قایقران به هر فرد یک جای مشخص را پیشنهاد میکند و افراد نمیتوانند جای خود را عوض کنند چون تعادل قایق بهم میخوردو اگر جابجا شوند قایق غرق خواهد شد.استاد فرمودند راهنما مثل یک قایقران است .فرمودند ما نمیتوانیم چشممان را روی خلاف ها و اتفاقاتی که عکس قوانین هست ببندیم ،ما مسوول هستیم چون اگر در قایق یکنفر بخواهد زیر پای خود را سوراخ کند نباید اجازه بدهیم چون اگر قایق سوراخ شود همه غرق میشویم.زمانی که ما دستهایما ن را در هم گره میکنیم و مثل خوشه های گندم بهم متصل و پیوسته هستیم و مثل یک زنجیر بهم وصل میشویم وحال اگر یکی از این حلقه ها جدا شود زنجیر از هم باز میشود.پس هر اتفاقی که خلاف قوانین هست را به اطلاع راهنمای خود برسانید و بدانید هیچ کس محرم تر از راهنما نیست.وقتی  یک حرکت خطا انجام میدهیم کل سیستم بدنمان بهم میریزدو اگر حالمان بد باشدتمام سلولهای بدنمان بد کار میکنندو نمیتوانند خوب فرمان بدهنداگر قرار است یک فرمانده خوب باشیم باید یک فرمانبر خوب باشیم.وباید برای رسیدن به این جایگاه باید سرمان در کار خودمان باشد.اگر یکی از شماها خطا کند انگار کل لژیون خطا کرده اند.من از خداوند میخواهم که کمک کند تا بذر خوب و نیکو باشیم تا بتوانیم میوه خوب بدهیم و در ادامه یک شجره طیبه خوب  داشته باشیم.

در ادامه استاد عزیز از همسفر زهرا و همسفر مریم خواستند تا در مورد رهاییشان مشارکت کنند

همسفر افسون: من قبل از رهایی با خانم الهه صحبت میکردم و با داشتن رهایی هنوز  وسوسه و میل به کشیدن سیگار را داشتم و مدام با مسافرم صحبت میکردم  ولی زمانی که به تهران رفتم و پس از گرفتن نشان رابطه ام با سیگار قطع شد و الان حس خیلی خوبی دارم.

همسفر مریم:در این دو هفته اتفاقات خوبی برایم افتادکه یکی از آنها برگشت به کار مسافرم بوددر ابتدای سفرم همیشه دوربینم روی مسافرم بود و تمام هواسم به مسافرم بود وبه خودم کاری نداشتم تا اینکه خانم الهه عزیزم بهم گفتند که زمانی میرسد که مسافرت از خودت پیشی میگیرد،من ایمانم به خدا را از دست داده بودم و فرمانبرداری نکردم وروزی که مسافرم از سر کار تماس گرفتند و گفتند معلوم نیست کارم چی میشه خدا را کامل فراموش کردم و گفتم یعنی کسی نیست برای تو کاری بکند که مسافرم در جوابم گفت در صراط مستقیم باش و به خدا ایمان داشته باش و بعد دیدم که واقعا مسافرم از من جلوتر هستندو امروز که کار مسافرم درست شده ایمانم به خدا هم بیشتر شده و خدا رو شکر که به واسطه  کنگره به حس خوب رسیدم.

استاد عزیزم خانم الهه  در مورد نحوه استفاده از میکروفن  و چگونگی مشارکت کردن توضیح دادند واز بچه ها خواستند که در زمان مشارکت تبادل چشمی با دیگران برقرار کنند و میزان صدا را نیز تنظیم کنند.استاد از بچه ها به خاطر نوع نگارش و نحوه نوشتن وبلاگ تبریک گفتند.

همسفر ثریا:مدتهاست دلم میخواست وادی ۸ را اجرا کنم و لی شرایط محیا نبود ولی دو روز پیش از مسافرم خواستم که پس از کسب اجازه از شما این هفته وادی ۸ را اجرا کنیم و از خدا میخواهم که کمک کند تا بتوانم هرچه سریعتر این اتفاق بیفتد.

سپس استاد از بچه ها خواستند در مورد سی دی گوهر جان مشارکت کنند.

مشارکت کنندگان همسفر ان مائده ، فتانه ،طاهره،زهرا،فاطمه مشارکت کنندگان چنین گفتند:دربین انسانها اصلا بد نیست،اگر عده ای بد هستند یکسری علت دار د به طور کلی در بعضی مواقع انسانها از اهریمن هم اهریمن تر میشوند.ولی همیشه در جهت مثبت حرکت میکنند و هدف از این مسایل نیز ساخته شدن انسان است برای اداره کائنات و چون او جزیی از کائنات است.چیزهایی که باعث بد شدن انسان میشود یکی جهل است.به معنی نادانی.اطلاعات غلط و نادرست باعث بد شدن انسان میشود که ازروی جهل انسان ایجاد میشود.انسانها براحتی گول میخورند و میتوان راحت احساساتشان را برانگیخت و تعداد زیادی از آنها را به یک چیز واهی مشغول کرد.دیگری ترس از توطئه ،انسانها ی بسیار خوب را تبدیل به انسانها ی جانی و بد تبدیل میکند.یکب دیگر از چیزها منافع است .که گاهی به خاطر کسب منافع که حول محور جهل و ترس یک مثلث را تشکیل میدهد ،یک انسان خوب به انسان بد تبدیل میشود.پس اگر این سه مورد نباشد انسان بد نمیشود.

پس اگر ما بتوانیم جهل انسان را به دانایی و ترس را به تدریج از بین ببریم و منافعشان را به آنها تفهیم کنیم تبدیل به انسانی خوب میشوند.در رابطه با کنترل خشم باید دید خشم چیست؟باید این خشم را ازبین برد نه کنترل کرد.باید فرد به یک تفکر و اندیشه ای برسد که این خشم از بین برود نه اینکه وقتی خشمگین شدی آب بخوری یا دارو استفاده کنی.اگر ما نتوانیم انسانها را تغییر بدهیم به خاطر همین مثلث جهل،ترس و منافع است.

در قالب انسان همه چیز قابل تعویض است .قالب میشود جسم انسان.جسم انسان شبیه یک بلد است .رفتار و کردار انسان قابل عوض شدن است.

گوهر جان چیست؟گوهر یک چیز گرانبهاست.انسان از دو بخش تشکیل شده،جسم و جان.جسم از خاک تشکیل شده و جان از نار.گوهر جان میتواتد نفس باشد.که روی آن رسوب گرفته ویا خاک گرفته.نفس ،نفس اماره است اما گوهر است.مثل الماس که در زیر خروارها زغال سنگ در زیر معدن است ولی باز هم الماس است.گوهر جان که نفس اماره است باید حرکت کند،پرورش یابد و بشود نفس لوامه و از لوامه هم عبور کند بشود مطمئنه .حالا این نفس شکار میشود و از مسیر منحرف میشود چگونه؟یکی از آنها الهام است.الهام میتواند الهام تقوا باشد و یا ممکن است فجور باشد.الها م فقط مثبت نیست.گاهی منفی هم هست.که از سوی نیروهای منفی وارد میشود و اگر الهام تقوا باشد از سمت نیروهای الهی است.الهام میتواند باسیم یا بی سیم باشد.گاهی دوستی با تو مینشید و تو را در جنایتی دخیل میکندو یا گاهی از صراط مستقیم خارحتان میکند.دوستی هست که گاه تورا به فساد میکشاندودر گیر قتل و جنایات  و مسائل سیاسی میکند.اینها انسان را تبدیل به انسان بد میکند.اگر بخواهیم انسان را از بدی خلاص کنیم باید جهلش را تبدیل به دانایی کنیم.

در جایی دیگر جناب مهندس در مورد محبت صحبت میکنند و میفرمایند:محبت از بین نمیرود و چیزی که بقا دارد محبت است.حتی اگر این محبت را به حیوان بکنیم او میفهمد.محبت نه در این دنیا و نه ا ن دنیا ازبین نخواهد رفت.انسانهایی که در این دنیا به همدیگر محبت 

میکنند  بعد از مرگ هم قطعا به هم محبت خواهند کردالبته محبتی که بلا عوض باشد.و نباید به خاطر منافعمان به کسی محبت کنیم.و وقتی این منافع برداشته شد  این محبت ازبین برود.در واقع محبت به خاطر مفهوم واقعی نه قرارداد.

هر کاری میکنیم باید کفه های ترازو باهم میزان باشد یعنی ددرون و بیرون.برای همین بعضی ها که درحال درمان هستند،درمانشان را پنهان میکنندکه خیلی هم کار سختی است.تطبیق نیروی درون و بیرون ما جز در صراط مستقیم راه دیگری نخواهد داشت.پس باید کاری کنیم که درون و بیرونمان یکی شود.واین تطبیق صورت نمیگیرد مگر در صراط مستقیم،یعنی راه درست و ارزشی نه راه ضد ارزشی.وقتی رهجو وارد لژیون میشود باید باراهنما صادق باشد‌وبرای رسیدن به درمان و رهایی باید درون و بیرون او یکی باشد.شیطان به زیباترین شکل وارد ذهن انسان میشود و انسان هم به زیباترین شکل فجایع را انجام میدهد و بارها گفته شده که هیج جنایتی انجام نمیشود مگر در لباس تقوا.

وسوسه ها همیشه با ما به حیات خود ادامه میدهند.حتی اگر به نفس مطمئنه برسیم باز هم وسوسه هستو تنها باید یاد بگیریم در مقابل آنها بایستیم و اگر قادر باشیم از آنها دوری کنیم راه خود را بهتر و زودتر پیدا خواهیم کرد.

استاد عزیز از اعضا خواستند مشارکت داشته باشند .همسفر پروین: قبل از ورودم به کنگره خیلی مسوولیت روی دوش من بود و همین باعث منیت من شده بود تا اینکه راهنمای عزیزم مرا راهنمایی کردند و من توانستم این مسوولیت ها را به مسافرم واگذار کنم البته که خیلی سختی کشیدیم و گاهی خیلی کم می آوردیم ولی به لطف و برکات کنگره و فرمانبرداری خودم توانستم به آرامش برسم و مسیر زندگی برایم هموارتر شده است و به خواسته هایم بهتر میرسم.