به نام قدرت مطلق

مسیر عشق

ساعت نزدیک 3و45 دقیقه نیمه شب است و من هنوز خوابم نبرده است نمیدانم چرا ....حس بسیار خوبی داشتم و همان حس باعث شده بود که خواب از چشمانم گرفته شود

.چه قدر سخت است انتظار کشیدن مدتی بود که منتظر خبری یا پیامی بودم که بالاخره این انتظار به سر امد و راهنمای عزیزم بهترین خبر دنیا را به من دادند و ان چیزی نبود جز قبول شدنم در ازمون کمک راهنمایی حسی که در ان موقع داشتم وصف شدنی نیست اولش شوکه زده شده بودم ولی مدتی بعد هم گریه می کردم و هم می خندیدم و ان روز برای من روزی فراموش نشدنی است . حالا که چند روز از شنیدن این خبر گذشته است مدام در فکر فرو میروم و با خودم می گویم طاهره ببین 4 سال پیش چه زندگی داشتی چگونه دختری بودی کجا بودی و الان کجا هستی یادت هست خسته و تنها از زمونه بودی و هر روز به خداوند گله و شکایت می کردی و می گفتی خدایا مگر من چه گناهی به درگاهت کرده بودم که باید قسمت من فردی معتاد بشود ولی حالا با تمام وجودم می گویم مسافر عزیزم من چه قدر خوشبختم که خداوند سر نوشتم را با تو نوشت و مرا به واسطه ی تو با کنگره این مکان مقدس اشنا کرد .خانم الهه راهنمای خوب و مهربانم بذری که در درونم کاشتی اکنون رشد کرده و شکوفه زده انشاله در اینده شاهد میوه های ان باشید از زحمات شما بی نهایت سپاسگزارم و از خداوند ارزوی بهترین ها را برایتان می خواهم خدا را شکر می کنم که تا حدودی از مسیر های پر پیچ و خم و گذر گاه های سخت عبور کردم و در مسیر عشق قدم نهادم واز خداوند می خواهم که مثل همیشه کمکم کند که در این مسیر خدمتی صادقانه و خالصانه داشته باشم و در اخر بسیار تا بسیار از اقای مهندس عزیز و خانواده محترمشان سپاسگزارم