فرازی از زندگی نامه شهید داوود جعفرپور

نام : داوود جعفرپور

نام پدر: علی حسین

تولد : 30 / 06 / 1352  

تاریخ شهادت :04 / 06 / 1382

محل خدمت : نیروی انتظامی

 محل شهادت : پلیس راه نائین - یزد

شهید داوود جعفر پور در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود . خانواده اش از نظر مالی طبقه محروم جامعه بودند ، پدرش با تلاش و كار مداوم و با زحمت خانواده را اداره می كرد . وی تحصیلات ابتدائی وراهنمائی را در دهستان و دوران دبیرستان را در شهر داران ادامه داد. پس از اخذ دیپلم  و شركت درآزمون در رشته تربیت معلم دانشگاه اصفهان قبول  و مشغول به تحصیل شد  . لیكن به دلیل علاقه زیاد به خدمت در نیروی انتظامی پس از گذراندن یك ترم ، از آن دانشگاه  انصراف داد و  در نیمه دوم سال 1373وارد دانشگاه علوم انتظامی تهران شد  .

داوود پس از اتمام تحصیل  ، در   پلیس راه اصفهان  مشغول خدمت شد  . در ابتدای خدمت ، پدرش را از دست داد و بار سنگین مسئولیت خانواده  بر روی دوش وی افتاد . او در طول زندگی واقعه تلخ دیگری را نیز تجربه نمود ، در مراسم ازدواج ایشان که همزمان با مراسم ازدواج برادرش انجام شد ، حادثه تلخی رخ داد . بر اثر آتش گرفتن می نی بوس حامل همراهان عروس ، دو تن از بستگان خود ( خواهر و خواهر زاده اش ) را از دست داد ، اما با این وجود او فردی صبور بود . ثمره این ازدواج فرزندی به نام امیر حسین است كه تنها یادگار اوست .

خصوصیات اخلاقی شهید

با تحمل مشكلات خانوادگی لحظه ای از مسئولیت محوّله خود در نظام غافل نبود و در انجام وظایف محوله بسیار جدی  و منظم بود  . وی در معاشرت با دوستان و بستگان بسیار مهربان و در حلّ مشكلات آنان موثر واقع می شد  . با این اوصاف وی در بین افراد فامیل از محبوبیت قابل توجهی برخوردار بود   .

نحوه اطلاع خانواده از شهادت داوود – از زبان برادرش  

روز شهادت داوود ، من منتظر بودم كه داوود از سر كار برگردد و طبق قرار قبلی می بایست روز بعد به جهت دیدار با اقوام ، همراه هم به روستای نهرخلج برویم .  من داشتم مقدمات  سفر را آماده می كردم  كه ناگهان یكی از بستگان ساكن اصفهان با من تماس گرفت و با  ناراحتی اظهار داشت كه داوود بر اثر تصادف مجروح شده است و در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان بستری شده است .  بلا فاصله خود را به آنجا رساندم . چند نفر از اقوام و همكاران داوود ، جلو درب بیمارستان بودند .  یك لحظه احسا س ناراحتی شدیدی كردم ، با اضطراب خواستم داخل بیمارستان شوم و از وضعیت برادرم مطلع شوم كه نگهبان درب بیمارستان مانع از ورود من به داخل بیمارستان شد و با حالت ناراحتی كه داشتم  به اصرار خواستم وارد شوم  ولی اطرافیان مانع شدند و از من خواستند كه آرامشم را حفظ كنم . بالا خره خبر شهادت برادرم را به من دادند . لحظه بسیار سختی بود با ناراحتی و گریه تنها به این فكر می كردم بعد از او چگونه این همه مشكلات را تحمل كنم . 

برایم بسیار سنگین بود كه خبر شهادتش را به  خانواده برسانم . پس از شنیدن خبر شهادت برادرم ، به طرف روستا حركت كردیم .  در طول مسیر چهره مادر ،خواهران و برادرم  در ذهنم مجسم می شد كه منتظر دیدن داوود  بودند  . مادرم كه با دیدن داوود همیشه لبخند بر لبانش جاری می شد ،  شنیدن خبر شهادت او برایش بسیار سنگین بود . یك لحظه فكر تنها فرزندش امیر حسین مرا به خود مشغول كرد وجود او برایم تسلای خاطری شد كه یادگاری از داوود بر جای مانده است .

نحوه شهادت

داوود روز واقعه ی شهادت در پلیس راه نائین مشغول خدمت بود . بامداد آن روز نگهبان بازرسی وقت  به وی كه مسئولیت جانشینی پاسگاه را داشت . اطلاع می دهد كه خودروئی بدون اعتنا به اخطار پلیس از مقابل  محل ایست و بازرسی متواری شده است   . داوود بلافاصله با خودرو پلیس به تعقیب او می پر دازد كه پس از توقف خودروی مذكور سر نشین آن خود را از همكاران  پلیس معرفی می كند و در پاسخ به ارائه مدارك شناسائی تمرد نموده و بلافاصله با اسلحه گرم سروان جعفر پور را هدف قرار می دهد ، یك تیر به وی اصابت می كند و در حالی كه زخمی می شود با اسلحه خود پیشانی سرنشین خودرو را كه از اشرار مسلح بود را هدف می گیرد و او را به هلاكت می رساند . 

بلافاصله پیكر زخمی ایشان با آمبولانس به بیمارستان منتقل می گردد ولی به دلیل شدت جراحت به شهادت می رسد و با لبیك به ندای حق با پیكری خونین به دیدار محبوب می شتابد .

پیكر پاك شهید در كنار دیگر شهدای در گلستان شهدای دهستان به خاك سپرده شده است .