رسول اکرم (ص) :ساختمان بهشت خشتی از نقره وخشتی از طلاست گل آن مشک بسیار خوشبو وسنگریزه آن لؤلؤ ویاقوت وخاک آن زعفران است...(نهج الفصاحه)

رسول اکرم(ص): در بهشت چیزهایی است که نه چشمی  دیده ونه گوشی شنیده ونه به خاطر کسی  گذشته(بحار الانوار)

رسول اکرم(ص): کمترین فرد بهشت چنان است که اگر جن وانس میهمان او شوند همه را با خوردنی وآشامیدنی پذیرایی کند واز آنچه دارد چیزی کم نشود. (بحار الانوار)

امیر مومنان علی (ع): برای جان های شما بهایی جز  بهشت نیست پس آن ها  را جز به بهشت مفروشید. (بحار الانوار)

رسول اکرم(ص): شش چیز را برای من ضمانت کنید تا من بهشت را برای شما ضمانت کنم " راستی در گفتار"وفای به عهد" برگرداندن امانت"پاکدامنی"چشم بستن از گناه ونگه داشتن دست (از غیر حلال) (نهج الفصاحه)

امیر مومنان علی (ع):به پاداش بهشت نمی رسد مگر آن کس که باطنش نیکو ونیتش خالص باشد.(غررالحکم)

بزرگ ترین موفقیت زندگی ام این بوده که با چشم های خودم ببینم که چه طور فراموشم می کنند !!!

گابریل گارسیا مارکز خالق رمان صد سال تنهایی

تلمیح :

در واژه به معنی «به گوشه چشم اشاره کردن»

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت / متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را  (شهریار)
که به حدیث «لا فتی الّا علی لاسیف  الّا ذوالفقار» اشاره دارد.
نمونه های دیگر:

-  آسمان بار امانت نتوانست کشید / قرعه کار به نام من دیوانه زدند  (حافظ )
-  چنین گفت پیغمبر راست گوی /  ز گهواره تا گور دانش بجوی          (فردوسی )
-  چه فرهاد ها مرده در کوه ها / چه حلاج ها رفته بر دارها                (علامه طباطبایی )
-  ما قصه سكندر و دارا نخوانده ایم / از ما به جز حكایت مهر و فا مپرس
-  گفت آن یار كز و گشت سردار بلند /  جرمش این بود كه اسرار هویدا می كرد

 تضمین :

 هرگاه شاعر یا نویسنده ای در سخن خود از شعر یا نوشته ی دیگری بهره بگیرد، آرایه ی تضمین شکل می گیرد و به ترآن است که نام گوینده ی اصلی گفته شود.
نمونه :
چه زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم /  که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
«همه شب دراین امیدم که نسیم صبحگاهی / به پیام آشنایی بنوازد آشنا را»
که در این نمونه «شهریار» بیتی ازحافظ را تضمین کرده است.
نمونه ی دیگر:
چه خوش گفت فردوسی پاکزاد که رحمت بر آن تربت پاک باد
«میازار موری که دانه کش است / که جان دارد و جان شیرین خوش است»
که در ابن جا سعدی بیتی از«فردوسی » را تضمین کرده است.
نمونه ی دیگر:
آوردن متن عربی آیه یا حدیثی را در سخن، «درج» می نامند و اگر مضمون آیه یا حدیثی در سخن آورده شود، آن را «حل» می گویند و «حل  و درج » را اقتباس می نامند.

جاده ی موفقیت سر راست نیست
پیچی وجود دارد به نام شکست
دور برگردانی به نام سردرگمی
سرعت گیرهایی به نام دوستان
چراغ قرمزهایی به نام دشمنان
چراغ احتیاط هایی به نام خانواده
تایرهای پنچری خواهید داشت به نام شغل
اما اگر یدکی بنام عزم داشته باشید
موتوری به نام استقامت
و راننده ای بنام خدا
به جایی خواهید رسید که موفقیت نام دارد !

فصـل ِ رقصیــــدن ِ بـرگ ها

             فصـل ِ رنگیـن کمان ِ رنـگ ها  

                         فصـل ِ نجـــــوای ِ بـــادها

                      فصـل قـــــــــــــدم زدن های ِ عاشقــــانه

                                         فصـل ِ بـــــاران های ِ دلبــرانه

                                                       فصـل ِ گریـــه های شبــانه

                                                                    به انتِهــــا می رسد ...

                                                     ابــرها با نُــــــــــــــــــت های ِخستگــی

                                     ســاز دلتنگـــی بــاران را می نوازند

                       و بـــاران نواختــه می شود

     برگـــــ های ِ زرد و قرمــز و نـــارنجی

همچـون شاپرکــی رقصـــــان در بـرگ ریــزان های ِ پاییــزی

    با ســـاز ِ دلتنگــی بـــاران

             می رقصند ومی رقصند ومی رقصند

                                                   مهر وآبان گذشت وآذر نیز می گذرد...

  امید که

             نقّاشِ نقشینه ها

                      خدایِ فصلِ عاشقانه ها

کمال بلوغ این است که وقتی

کسی شما را می آزارد به جای مقابله به مثل

راز بزرگ زندگی در شکیبایی است

آهنگ های خدا همیشه زبیاست.
گوش کن...
صدای طبیعت را…
صدای رودخانه..

صدای یک پرنده...
صدای تپش قلب یک عاشق...
چه دلنواز نواخته شده اند!!!
تار دلتان نزد خداست.....
می خواهم از خدا که بزند بهترین پود ها را بر تار وجودتان
و بسازد ترانه ای زیبا از سرنوشتتان ...