آشی برایت بپزم که یک وجب روغن رویش باشد که کنایه است از اینکه برایت نقشه شومی کشیده ام و حالت را میگیرم.توی کتاب «سه سال در دربار ایران» نوشته دکتر فووریه٬ پزشک مخصوص ناصرالدین شاه مطلبی نوشته شده که پاسخ این مسئله یا این ضرب المثل رایج بین ماست.

ادامه مطلب

ضرب المثلهای کشور های جهان

* نظم در زنگی ، بهترین داروست - ضرب المثل فلسطینی

* سکوت، اشتباه نمی کند - ضرب المثل هندی

* کار، مادر زندگی است - ضرب المثل چک سلواکی

* روز و شب، منتظر هیچ کس نمی ماند - ضرب المثل ژاپن

ادامه مطلب

دسته گل به آب دادن

روزگاری جوانی در دهی زندگی میکرد که بسیار بد یمن و قدمش بسیار شوم بود. بطوریکه هر جا حضور پیدا میکرد بلاشک درگیری و اتفاق ناخوشایندی  رخ میداد. 

از قضا روز عروسی برادر بزرگتر این جوان نزدیک بود و خانواده و فامیل نگران از اتفاق شومی که حتما بدلیل حضور وی در این عروسی حادث میشد.بالاخره پس از بحث و تبادل نظر زیاد  خانواده عروس و داماد تصمیم گرفتند که جوان را  در روز عروسی از ده خارج نموده تا روز بعد از عروسی برگردد.  جوان علیرغم اینکه مایل بود در مراسم جشن عروسی برادرش حضور داشته باشد بناچار راه سفر در پیش گرفت و مقداری که از آبادی دور شدتصمیم گرفت قوتی بخورد.

جوان به در یک مغازه قصابی رفت که گوشتی بستاند اما با ورود به مغازه قصابی جدال بین قصاب و یک مشتری در میگیرد و سرانجام مشتری بیگناه با چاقوی قصاب به قتل میرسد. جوان که میدانست این نتیجه قدم شوم اوست آنجا را ترک و به در مغازه نانوایی رفت. آنجا هم به محض حضور وی درگیری بین خباز و شاگرد بیچاره اش در میگیرد و سرانجام شاگرد در اتش تنور نانوایی میسوزد.

جوانک که از همه جا نا امید شده بود کنار جوی آبی نشست تا نان بیاتی راکه در سفره داشت بخورد که چشمش به گل های زیبا و رنگارنگی که کنار جوی آب بود افتاد و نظرش را جلب کرد. از قضا این جوی آب از میان حیاط منزل برادرش که  مراسم عروسی در آنجا برپا بود می گذشت. جوان اندکی اندیشید و با خودش گفت : حال که من در مراسم عروسی برادرم نیستم حداقل دسته گلی  با این گل های زیبا درست کرده و به آب بیاندازم تا به دست برادرم برسد و من هم در این مجلس شادی شریک باشم . دسته گل آنقدر در میان جوی رفت تا به منزل برادرش ( مجلس عروسی  ) رسید. بچه هایی که در حیاط مشغول بازی بودند با دیدن دسته گل زیبا و رنگارنگ به داخل جوی آب پریده تا دسته گل را بگیرند و  به داخل اب پریدن همانا و غرق شدن دو نفر از آنها همان. 

بدین ترتیب مجلس شادی و سرور مبدل به مجلس عزا و ترحیم شد. فردای آنروز جوان با خود گفت : حال که مراسم به خیر و خوشی به پایان رسیده پس بهتر است به منزل برگردم. وقتی به منزل برگشت دید همه ماتم زده و عزادارند. از هرکه علت را پرسید هیچ پاسخی نشنید .

ناگهان به برادرش گفت راستی برادر دسته گلی که در جوی انداختم  به دستتان رسید ؟    برادرش با عصبانیت و تعجب فریاد زد : پس آن دسته گل را تو به آب دادی؟ 

و از آن روز به بعد این اصطلاح بصورت یک ضرب المثل بکار میرود.