سقراط گفت: چرا رنجیدی؟ مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است. سقراط پرسید: اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد. آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟ مرد گفت: مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.

سقراط پرسید:

به جای اینكه دلخور گردی چه احساسی می یافتی و چه كار می کردی؟ مرد جواب داد: احساس دلسوزی و شفقت. و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم .

سقراط گفت: همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی.

آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نادرست است، روانش بیمار نیست؟

دوست عزیز اگر کسی فکر و روانش سالم باشد هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود بیماری فکری و روانی نامش غفلت است.

و باید به جای دلخوری و رنجش نسبت به کسی که بدی میکند و غافل است دل سوزاند و کمک کرد. و به او طبیب روح و داروی جان رساند. پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده. بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه او بیمار است.

جلسه دهم از دور دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 ویژه همسفران شعبه نیک آباد، با دستور جلسه «وادی ششم و تأثیر آن روی من» با نگهبانی همسفر خانم شهلا، استادی همسفر خانم الهه و دبیری همسفر خانم سحر، روز دوشنبه مورخ 95/11/11 رأس ساعت 15 آغاز به کار نمود.

ما لزومی ندارد که وقتی فرمانروای عقلمان فرمان می‌دهد، فرمانهای خیلی بزرگ و با شکوهی باشد، نه، همین که بگوید برو کنگره و بگویم چشم یا پس انداز کن و... ما باید ذره ذره این‌ها را اجرا کنیم و گرنه به جایی نمی‌رسیم.

جلسه اول از دوره پنجاه و هشتم سری کارگاههای آموزشی کنگره 60 با دستور جلسه سم زدائی یا سم نزدائی در روز چهارشنبه 95/10/29 به استادی مهندس ودبیری مسافر مهدی راس ساعت 11:30 آغاز به کار نمود.