کنگره ، خانه ایی امن و مقدس

مصاحبه با خانم مهرانگیز ؛ همسفری صبور و امیدوار

G

همیشه با خودم فکر می کردم چرا من ؟ چرا ؟ چرا ؟ ... ولی با آموزش های آقای مهندس دریافتم که اینجا بودن من دلیل داشته و دلیلش این بوده است که من بفهمم  من هم انسانم و باید برای خودم هم زندگی کنم و ارزش قائل باشم . در طول یازده سالی که از اعتیاد فرزندم مطلع شدم ؛ نه به تغذیه ام ، نه به خوابم و نه به ورزشم اصلاً اهمیّت ندادم در حالی که زمانی به شنا بسیار علاقه داشتم و حتی در این رشته ورزشی مقام هایی را کسب کردم امّا با مطلع شدن از اعتیاد  فرزندم  گویی همه چیز را ، حتی خودم را فراموش کرده بودم ! فقط چسبیده بودم به اعتیاد مسافرم و دائماً می گفتم : چرا من ؟ ! ... چرا اینگونه شد ؟ ! ... تمام این چراها مثل خوره مرا می خورد و مرا از زندگی ساقط کرده بود ...