این مطلب رو ۲۰ مرداد ۱۳۹۴ توی ساعت ۱۹:۴۵ به عنوان پیش نویس ثبت کرده بودم! اما زهی خیال باطل :) اون موقع امید داشتم که گواهینامه م رو بگیرم اما قبول نشدم و بیخیالش شدم و رفت و رفت تا امروز که بالاخره مهر "متحول کردن سیستم حمل و نقل جاده ای کشور" روی کاردکس ثبت نامی ما خورد.
(پ. ن.: اگه توی این آزمون رد میشدم دیگه فرصت امتحان مجدد نداشتم و تیرماه کاردکسم باطل میشد :) یعنی اون همه هزینه بر باد هوا میرفت!)
[مطلب رو بدون ادیت گذاشتم]
تابستون امسال ما نیز بعد از مدت ها دوری از میدون وارد عرصه تاخت و تاز و رانندگی کشور (البته فعلا در حد تعلیم) شدیم. کلاس ها رو تند تند گذروندیم و آموزش های عملی رو هم از اونجایی که مرد عملیم تند و تند و روزی دو نوبت طی کردیم تا رسیدیم به آیین نامه نهایی که مطابق آزمون اول بدون هرگونه اشتباهی رفت پی کارش. منتهای مراتب رفتیم سراغ آزمون عملی شهر که سوار نشده ردمون کردن 
اما آموزش عملی با یه مرد بزرگوار بود به نام جناب "سالمی" که تقریبا میشه گفت همسایمون هم هست. صبح ها میومد دنبالم و میرفتیم دور دور و در نهایت ثبت و دوباره میبرد در خونه پیادم می کرد. عصرا هم همین طور. اما ماجراهایی داشتیم با ایشون. چقدر بهم خوش گذشت. خدا حفظش کنه.
▣ ایشوندائم تاکید داشتن که "از منتها علیه سمت راست" برون و توقع داشتم بنده ماشین رو از توی جوب رد کنم :) شهرداری هم لطف کرده بود و سطل های آشغال جدید آورده بود. منتهای مراتب درست و حسابی نصب نکرده بود سرجاش و بعضیاشون رد بغل خیابون گذاشته بودن. وقتی من میرفتم سمت سطل آشغالا می گفت: "نزنی شون. تازه خرج کردن آوردن. لازمش دارن"
▣ بعضی وقتا میشدکه میرفتم سمت ماشینای بغل خیابون برمی گشت می گفت: "نرو اون سمت. ملت ماشینشون رو لازم دارم. کلی جون کندن خریدن"
▣ وسط خیابونم میرفتم می گفت: " همه خیابون مال تو نیستا! برو راست ..." :دی
▣ اگه میفتم توی چاله چوله ها هم که می گفت: " یعنی کل خیابون رو ول می کنی عدل میری که ماشینو بندازی توی چاله چوله ها"
▣ اگه آرومم میرفتم می گفت: " گاز رو هم گذاشتن توی ماشین برای اینجور مواقع ها"
▣ و اما وقتی که دنبال گاز دادن و اوج گرفتن بودم (غالب موارد): "کجا می خوای بری با عجله؟! یواش تر. به کشتنمون میدی"
▣ خدا حفظش کنه یه جاهایی می بردم که عزرائیل رو به چشم میدیم. کوچه ها تنگی که یه تیر چراغ برق زمختم توش زدن و ماشین به زور توش رد میشه. یعنی عرض کوچه و پراید یکی بود، اداره برق هم اومده بود یه تیربرق کاشته بود. حالا ازمن انکار که ماشین رد نمیشه و از اون اصرار که میشه. گفتم: اگه آینه ها پرید چی؟ -گفت: نترس صبر می کنیم مغازه ها باز شن. میریم میخریم !!! (یعنی با این حرفش دیگه کل هورمون های ستیز و گریز بدنم آزاد میشدنا. انگار که میخوام بمب خنثی کنم. آخه این چه شوخی ای بود. البته فکر کنم جدی هم می گفت)
▣ جالب بود پیام هاش رو می داد من براش بخونم. چون چشماش ضعیف بود و فونت گوشیش ریز. چه پیامایی هم داشت. همه سرشار از پول و مول و ... اصلا به من چه
▣ یادم رفت بهتون بگم من از دبیرستان عشق دین و زندگی بودم (الکی). و اینکه خونده بودیم یکی از مصادیق انفاق و صدقه و نمی دونم از اینجور چیزا کمک به در راه ماندگان (ابن سبیل) هستش (مدیونید اگه فکر کنید که دختر بودن). چند بار سعی کردم این در راه ماندگان بدبخت رو سوار کنم که می پرید وسط و نمیذاشت به خلق الله توی ماه رمضون کمک کنم. می گفت: " اگه بفهمن چه راننده ناشی ای هستی صد متری ماشینم نمیان!" حالا بماند از تعریف هایی که ازم می کرد پیش بابام و ... یه همچین مرد نازنینی بودا
▣ حالا بماند چقدر از دوستا و معلم هام رو که مدت ها بود ندیده بودم پشت رول دیدم! (امان از مرحوم مورفی با اون قانونای مزخرفش!) اینهمه وقت توی اون همه شرایط مناسب و ایده آل یکی شونم پیداشون نمیشد ولی تا ترمز میزدی جلو پای یکی میدیدی عه این دبیر زیستمون بود .... آخ دبیر شیمی ... وای دبیر زبان ...
▣ یه سری در حال دور زدن توی خیابون بودم که دیدم یه ماشین داره میاد. گفتم با اجازتون بذارم این یکی بره که دیگه وسعم نمی رسه خسارت اینو بدم. گفت: کار خوبی می کنی! شاید بتونی خسارت پراید بدی و خسارت این نمی تونی بدی. حتی اگه من ماشینم رو بفروشم و بهت کمک کنم.
▣ کنار یه بنگاه رد شدیم. گفتم: وایسم ماشینمون رو عوض کنیم؟ گفت: اگه قبول می کردن که خوب بود. ما که بدمون نمیاد ! گفتم: دیگه چی میخوان از این ماشین بهتر؟ پازک دوبل می کنه باقلوا! خیابونای شهرم مثل کف دست بلده، تازشم انواع و اقسام دورهای دو فرمون و یک فرمون و بی فرمون (!) رو براشون میزنه در حد لالیگا.
▣ یه روز هم با عموم رفته بودم تمرین که هر کاری می کردم پارک دوبلم درست از آب در نمیومد! دیگه نزدیکای خونه شده بودیم که عموم گفت برو اونجا پارک دوبل کن. گفتم: اوکی (نه که فکر کنید خیلی خودشیفته و تهاجم فرهنگیما ) وایسادم کنار ماشین که دیدم عه! یه کارآموز در حال تعلیم داره اونور خیابون پارک دوبل می کنه و یکی هم از توی ماشین داره برام دست تکون می کنه و سلام و احوال پرسی! یه نگاه با شماره بالای ماشین کردم و دیدم ١۶ه. به عموم گفتم خیلی ضایعست! من پارک دوبل نمی خوام، بریم که آبروم میره که عموم گفت یالا دنده عقب بگیر. منم شروع کردم و الحمدلله با موفقیت پارک رو انجام دادم که اونا هم از پارک در اومدن و رفتن در حالی که داشتن بای بای می کردن. دو روز بعد که دیدم گفتم: توی ماشینم به کارآموزم گفتم این کارآموز من بوده نگاه کن چقدر قشنگ پارک کرد. که سرکار علیّه فرمودن: این ماشین که تابلو آموزش نداره! و اوشون فرمودن: کسی که من مربیشم خودش سنده ! خب خدا رو شکر آبروم حفظ شد. حالا بماند که موقع دور زدن سر بولوار هم باز خوردیم به پست هم یه بوق مهمونشون کردم! (الان مثلا خیلی ... اسب کیفم!) ▣ رسیدیم جلوی یه مجتمع درمانی که گفتن راهنما بزن و آماده پارک دوبل شو. گفتم بابا اینجا شلوغه ماشیناشم .... گفت: بجنب سریع بابا ... که الحمدلله این سری نیز با موفقیت دوبل نمودیم (ببینید اینقدر کارنامه پارک دوبلم خراب بوده که اینا رو به افتخار ثبت کردم! خخخخ).
