من یه بچه م ... یه دختر بچه ی ۱۶ ساله.
میدونم کارام بچگانه س، علایقم بچگانه س ،....
من یه بچم :
چون وقتی دلم گرفته شروع میکنم با چشمای اشکی جلوی آیینه یه رژ جیییغ قرمز یا جیگیری میزنم به لبام. بعد یه نگا میندازم و با دستمال پاکش میکنم.
چون وقتی دلم میگیره شروع میکنم موهامو چهل گیس بستن.
چون وقتی هیچ کاری آرومم نمیکنه ،میرم سراغ شستن ظرفا با یه هدفون توی گوش.
چون وقتی یه پیام و نشونی از او میبینم ذوق میکنم و ...
چون از نبودش نگران میشم و هر لحظه منتظرشم.
و...
ولی نمیخوام بچه باشم و بچگانه رفتار کنم ...
حالم بد میشه وقتی بهم میگن رفتارات بچگانه س .
من دیگه از این به بعد عاقلانه رفتار میکنم ، نه با احساس!
کاری که همیشه باید انجام میدادم و ندادم ... چون من یه بچه م !
نگران نباشین ، خیلی زود ،خیلی خیلی زود ، از مهر ماه به بعد ،
از این دنیای مجازی لعنتی میرم ،،، میرم و خودم میمونم و بچگانه بودنام. ... میرم و وقتی یه خانم کامل شدم برمیگردم ،،، شاید سال بعد، شاید بعد کنکور ، شاید پنج سال دیگه. شایدم هیچوقت ...
من از ترحم متنفرم ! من از بچگانه بودن رفتارم متنفرم!
ببخشید که با بچه بازیام همتونو اذیت میکنم ....
+تا هفته ی دیگه به یه علتی پست نمیزارم....
دوستون دارم ...
روزگار به کام.
++ دلم میخواست این پستو موقت کنم. اما میخوام همیشه جلو چشمم باشه تا یادم نره که بچه نباشم!
