محمد فاضلی - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
مردی شلواری خریده بود که پاچه های آن برایش بلند بود. به خانه که رسید به همسرش گفت شلوار را ده سانت کوتاه کند. همسرش مشغول کاری بود و گفت بگذار انجام میدهم. مرد دید امیدی به زن نیست، سراغ دخترش رفت و گفت دخترم این شلوار را ده سانت کوتاه کن. دختر نیز گفت حالا درس دارم، بگذار انجام میدهم.
مرد دید از تنور این دو آبی گرم نمیشود، خودش دست به کار شد و ده سانت از طول شلوار برید. نیمه شب همسرش هم به یاد افتاد و بلند شد ده سانت دیگر کوتاه کرد. دختر بیچاره هم بیخبر از همه جا صبح زود قبل از سر کار رفتن پدر بلند شد و ده سانت هم او کوتاه کرد. مرد که موقع رفتن شلوار را پوشید، شلواری شده بود!!
سیاست و سیاستگذاری هم عین شلواری میماند که باید به موقع ده سانت از طولش کم کرد. این که هر کسی هر وقت یادش افتاد، بیخبر از سابقه، ده سانت کوتاه کند، نه سیاست است نه سیاستگذاری.
نتیجه
اول، در سیاست، شلوار بلندتر از قد خودتان نخرید.
دوم، اگر به هر دلیل خریدید، به موقع کوتاهش کنید.
سوم، سیاست و سیاستگذاری ماهی نیست که هر وقت از آب بگیرید تازه باشد، وقت دارد.
چهارم، کوتاه و بلند کردنش را فقط به یک عامل مشخص مسئول بسپارید.
پنج، اهمیت زمان در سیاست را جدی بگیرید؛ فرقی نمیکند سیاست اجتماعی، خارجی، داخلی، پولی، ارزی، بورسی، آبی، خاکی، بادی، سازی، شادی، هادی و... باشد. سیاست در بستر زمان معنا دارد.
(اگر میپسندید به اشتراک بگذارید.)
@fazeli_mohammad