عمر مسجد الاقصى را آزاد
كرد و صلاح الدین ایوبى بار دیگر آن را پس گرفت. شیعیان چه دستاوردها و فتوحاتى
داشته اند؟
طراح پرسش از دو نفر یاد كرد؛ یكى از
سلف به نام عمر بن خطاب و دیگرى از خلف به نام صلاح الدین ایوبى.
ما نیز از جهاد شیعه در عصر سلف و خلف یاد
مى كنیم؛ در سلف و عصر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله بیشترین بار جهاد در بر دوش
على علیه السلام بود و حدیث «لَا سَیْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى
إِلَّا عَلِیٌّ» در باره او شنیده شد و در جنگ خندق، ارزش جهاد او با عبادت ثقلین
برابر خوانده شد و در فتح خیبر، پیامبر صلى الله علیه و آله در باره او فرمود: «كَرَّارٌ
غَیْرُ فَرَّارٍ» ؛ «او پیوسته حمله مى كند و از میدان نبرد نمى گریزد»، در حالى
كه دو نفر پیش از او رفتند و از میدان نبرد گریختند.
على علیه السلام علاوه بر جهاد با
مشركان، با سه گروه دیگر نیز جنگید: «پیمان شكنان»، «ستمكاران» و «شورشگرانِ
نافرمان» و نبرد او با این سه گروه، در حدیث پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آمده
است.
این از امامان و پیشوایان شیعه، امّا از
خود شیعیان، كافى است یادآور شویم كه در نوع فتوحات، شیعیان على علیه السلام شركتى
تام داشته اند؛ یمنى ها از قبیله هاى مختلف، چون حمدان و كنده و ... همگى شیعیان
على علیه السلام بودند و همین سبب شد كه گروهى از آنان از یمن مهاجرت كرده، ساكن
عراق شدند تا در فتوحات اسلامى شركت داشته باشند.
فاتح شام و دیار بكر و آسیاى صغیر ابو
ایّوب انصارى، میهماندار و میزبان پیامبر صلى الله علیه و آله، شیعه خالص على علیه
السلام بود و هم اكنون قبرش در اسلامبول مزار همگان است.
محمدبن ابى بكر كه از نظر روح و روان
فرزند على علیه السلام بود، به دستور آن حضرت براى ادامه گسترش اسلام به مصر رفت و
به شهادت رسید و پس از وى مالك اشتر نخعى براى ادامه مأموریت به مصر اعزام شد كه
متأسفانه در نیمه راه با دسیسه معاویه مسموم گردید و هم اكنون قبرش مزار مردمان
است.
در دوران خلفا، فاصله شیعه و سنى در حد
امروز نبود، بلكه در فتوحات با داشتن گرایشهاى مختلف، همه شركت مى كردند.
این از سلف، امّا درباره خلف، كافى است
بدانیم كه مرابطه (مرزبانى) یكى از وظایف بزرگ مسلمانان بوده و بیشتر به وسیله
دولتهاى شیعه صورت گرفته است.
حمدانیان در شام، فاطمیان در شمال
آفریقا و علویان در طبرستان و دیلمان و گیلان، مرزبانان اسلام بودند. دولتهاى
شیعه در هند در مبارزه با بت پرستى و تشكیل دولت اسلامى براى خود، سرگذشت مفصلى
دارند و اكبرآباد در هند مركز دولتهاى شیعى بود.
كسانى كه علاقه مندند از جهاد نظامى
شیعه در جهان آگاه شوند، به كتاب «جهاد الشیعه» نگارش خانم دكتر «سمیرة مختار
اللیثى» چاپ دار الجیل مراجعه كنند.
نبرد صفویان در جنوب ایران با
پرتغالى ها و نبرد ایرانیان با روس و انگلیس در شمال و جنوب ایران، از صفحات زرین
جهاد شیعه با كافران است. وقتى پرتغالى ها، بندرعباس را اشغال كردند و نام آن را
بندر گمبرون نهادند، شاه عباس صفوى با نیروى ایمان شیعیان آنجا را پس گرفت و نام
آن را بندرعباس نهاد. جهاد نادرشاه با هندیان بت پرست، یكى از بزرگترین صفحات
تاریخ جهاد اسلامى با بت پرستان است.
در قرن چهاردهم، آنگاه كه انگلستان عراق
را اشغال كرد، مرجعیت شیعه به پیشوایى آیت اللَّه محمد تقى شیرازى توانست با بر پا
كردن «ثورة العشرین» در سال 1920 میلادى این سرزمین اسلامى را از وجود زالو صفتان
انگلیسى پاك گرداند و به این كشور استقلال ببخشد.
در این چند سال اخیر، بزرگترین ضربه را
شیعیان لبنان بر پیكر اسرائیل وارد ساخته اند و مقاومت اسلامى لبنان در چند مرحله
اسرائیل را كه تا پایتخت لبنان پیشروى كرده بود، به گونه اى خفت بار عقب راند و
زهر چشمى به آنان نشان داد كه تاكنون از مجموع دولتهاى عربى دریافت نكرده بودند.
در اینجا جهاد نظامى شیعه را به صورت
بسیار موجز و فشرده آوردیم، ولى حقیقت این است كه گردآورنده این پرسش ها تصور كرده
است كه جهاد، تنها جهاد نظامى است و از عظمت جهاد علمى و فرهنگى غفلت كرده است.
اگر جهاد قلمى و فرهنگى نبود، هرگز
سربازان فداكار و از خود گذشته در میدان نبرد، از جان گذشتگى نشان نمى دادند.
ائمه اهل بیت علیهم السلام از پیامبر
خدا صلى الله علیه و آله نقل مى كنند كه فرمود:
«ثلاثة تخرق الحجب، و تنتهی إلى ما بین
یدی اللَّه؛ صریر أقلام العلماء، و وطىأ أقدام المجاهدین، و صوت مغازل المحصنات».
«سه چیز است كه پرده ها را مى شكافد و
به درگاه الهى مى رسد: 1. صداى قلم دانشمندان 2. صداى پاى جهادگران 3. صداى
ریسندگى زنان پرهیزكار.»
همچنین فرمود: «أَفْضَلَ الْجِهَادِ
كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِر» «بالاترین جهاد، گفتن سخن حق نزدیك
فرمانرواى ستمگر است.»
و پیشوایان معصوم شیعه، كه به شمشیر
ظالمان و یا سمّ ستمگران جام شهادت نوشیدند، به خاطر سخنان حقى بود كه نزد ظالمان
مى گفتند.
در حالى كه گروههاى دیگر با خلفاى اموى
و عباسى سازش داشتند و با آنها كنار مى آمدند، به جز افراد نادر كه نمى توان روى
آنها حساب كرد.
انسان تصور مى كند كه میدان جهاد، بستر
نظامیان است، ولى تاریخ خلاف آن را گواهى مى دهد.
علما و دانشمندان شیعه، به خاطر جهاد
فرهنگى و نشر اسلام ناب محمدى، به وسیله ستمگران جام شهادت نوشیدند و یا با شمشیر
كشته شدند و یا بر سر دار رفتند و احیاناً بدنهایشان سوزانده شد.
در هر حال، شیعه مفتخر است كه با جهاد
قلمى و فرهنگى خود، تفكّر اسلام ناب محمدى را كه در تعالیم اهل بیت- همتاى قرآن-
متجلى است، به جهانیان معرفى كرده است.
پاسخ جوان شیعى به
پرسشهاى وهابیان صفحة 121
موضوع:
پاسخ به شبهات، برچسب ها:
پاسخ به شبهات ( شیعیان چه دستاوردها و فتوحاتى داشته اند؟)،