پس از این واقعه است که خانواده کودک توانمندی های خدای ناجی را برای مردم روستای خود بازگو می کنند و از آن به بعد، خدا در قالب بت و عبادتگاه مورد پرستش قرار می گیرد. بازیکن باید در قالب خداوند، به مردم سرکشی کرده و دعاهای آن ها را مستجاب نموده و برای آن ها معجزه نماید !

در این بازی قدرت و توان خداوند به میزان پیروان و عبادت کنندگان وی بستگی دارد و هر چه تعداد آن ها بیشتر باشد، اقتدار خدا نیز بیشتر است و می تواند معجزات پیچیده تری انجام دهد. البته خدا در این بازی تنها نیست و خدایان دیگری نیز در سرزمین های اطراف وجود دارند که می توانند قلمروی او را تهدید نمایند .

به همین منظور، بازیکن باید برای نبرد با خدایان دیگر نیز آمادگی کافی داشته باشد. برای این کار، در بازی دو راهنما تعبیه شده است: یکی روح خوب و دیگری روح پلید که هر یک سعی در راهنمایی و یا اغفال خداوند دارند! از همین رو هم خدای موجود در این بازی می تواند خوب مطلق و یا بد مطلق باشد .

اما نکته توهین آمیز دیگر در این بازی، وجود حیواناتی است که مورد تعلیم و تربیت مستقیم خدا قرار می گیرند و به عنوان سفیران او، به سرزمین های اطراف فرستاده می شوند و با تشویق و تنبیه، مردم را به عبادت خدا دعوت می کنند. در مورد این بخش، بیش از این توضیح جایز نیست و تحلیل آن را به شما خواننده محترم واگذار می کنم .

نکاتی که باید به آن ها توجه داشت :

قائل شدن جسمانیت برای خداوند، اعتقاد به وجود چندین خدا، هویت بخشی به خدا فقط به واسطه وجود پیروان برای او، وابستگی خدا به بندگان و نیاز به پرستش، توهین به شأن و مقام انبیاء .

منبع : www.jc313.ir 

چرا امام حسین(ع) در روز عاشورا دعا نفرمودند تا باران بیاید و چرا از نیروهای غیبی استفاده نکردند تا پیروز شوند؟!

مسلّم است که دعای حضرت نه تنها در مورد باریدن باران، مستجاب می گردید بلکه اگر ایشان برای پیروزی و نصرت خویش نیز دعا می کردند، قطعا مستجاب می شد، اما پیامبران و امامان معصوم(ع) ملزم بودند که در تمام کارها و زندگی روزمره ی خود از ابزار و اسباب عادی استفاده کنند .

آنها در برخورد با دوستان، دشمنان، رفع حوایج زندگی و ... از علمی که عادی به دست آمده استفاده می کردند و دست به اعجاز و کار خارق العاده نمی زدند مگر در موارد مخصوص و به اذن الهی که مصلحت دین خداوند و هدایت مردم در آن بود .

ادامه مطلب

یکی از شرایط امر به معروف، امنیّت و نبودن خطر جانی است؛ پس چرا امام حسین که می­دانستند جانشان در خطر است با قیام خود، امر به معروف کردند؟!

صحیح است که امر به معروف و نهی از منکر تا زمانی واجب است که ضرری جدی به ما نرسد، اما فرق است بین امر به معروف و نهی از منکرهای عادی - که غرض آن بازداری اشخاص از معصیت و گناه است - و بین امر به معروف و نهی از منکری که جنبة احیای دین دارد و ترک آن موجب خسارت  های جبران ناپذیری بر مسلمین شود.

روشن است که در صورت اول، شرط امر به معروف و نهی از منکر امنیت جانی است، اما باید توجه داشته باشیم که در صورت دوم اقدام به امر به معروف و نهی از منکر مشروط به امنیت جانی نیست و باید دین را یاری کرد و خطر را از اسلام دفع نمود اگر چه به فدا کردن جان و مال باشد.

ادامه مطلب

ائمه برای سید الشهداء بسیار عزاداری و گریه میکردند؛ آیا این کار با صبر در برابر مصیبت ها منافات ندارد؟!

عزاداری ائمه برای امام حسین علت های مختلفی داشته است. از جمله :

1 - گریه ی عاطفی

قلب مردان خدا كانون عواطف است و جاى تعجب نیست كه در مصیبت و فراق عزیزان، اشكهایشان همچون سیلاب جارى شود. این یك امر عاطفى است؛ مهم آن است كه كنترل خویشتن را از دست ندهند یعنى سخن و حركتى بر خلاف رضاى خدا نگویند و نكنند .

ادامه مطلب

امام حسین با شهادت خویش به مقام فنا که بالاترین مرحله ی سلوک معنوی است رسیدند؛ پس اشک ریختن برای ایشان چه معنایی دارد؟!

این بحث از دو جنبه قابل بررسی است؛ یکی جنبه ی فردی و دیگری جنبه ی اجتماعی. شهادت در اسلام از جنبه ی فردی (یعنی برای شخص شهید) یک موفقیت است، بلکه بزرگترین موفقیت است؛ آرزوست، بلکه بزرگترین آرزوست. امام حسین فرمود: جدّم پیامبر اکرم به من فرموده است که تو درجه ای نزد خدا داری که جز با شهادت به آن درجه نایل نخواهی شد .

پس شهادت امام حسین برای خود او یک ارتقا است، عالی ترین حد تکامل است و جشن و شادمانی نیز دارد .

آیا برگزاری مراسم عزاداری برای امام حسین علیه السلام موجب ناراحتی های روحی و روانی و ایجاد کسالت در شیعیان نمی شود ؟

عزادران امام حسین با حضور در مراسم عزاداری آن حضرت در واقع خویشتن را مصیبت زده و داغدار حادثة عاشورا می یابند. البته عزاداری امام حسینگرچه به گونه ای است که شرکت کنندگان در آن غمبار و گریان می شوند، اما این گونه مراسم تأثیرات روانی بسیار مطلوبی بر روی آنها بر جای میگذارد .

ادامه مطلب

امام حسین قرن ها قبل به شهادت رسیده اند؛ اینکه امروزه برای ایشان عزاداری می کنیم چه فایده ای دارد؟!

عزاداری برای امام حسین برای مردم جامعه در هر زمانی که باشد آثار و فوایدی دارد که به مهمترین آنها اشاره می شود :

الف) زنده نگاه داشتن نهضت عاشورا

عزاداری برای امام حسین سبب شده است تا یاد، نام و پیام‌های نهضت عاشورا زنده و جاوید بماند و آموزه‌ های آن به همه ی بشریت انتقال یابد. از این طریق، همه ی مردم در طول تاریخ، با ستم ستیزی، آزادگی، شهادت طلبی، ایثار و حقیقت جویی آشنا شده اند. در این باره سخن یك نویسنده ی غربی بسیار جالب توجه است :

ادامه مطلب

مگر در اسلام لباس سیاه مکروه نیست ؛ پس چرا در عزاداری امام حسین لباس سیاه می پوشیم؟

در جواب این سوال باید بگوییم حكم كراهت رنگ سیاه همیشگی نیست و در چند مورد استثنا شده است و کراهتی ندارد. یکی از این موارد، پوشیدن لباس سیاه در مراسم عزاداری است.

لذا استفاده از رنگ مشكی در مراسم عزاداری كراهتی ندارد و حتی اگر آن مراسم عزاداری، برای معصومین باشد ثواب هم دارد. محکمترین دلیل این مطلب، این است که خود ائمه به صورت عملی چنین کاری را تأیید کرده اند. مثلا امام حسن در سوگ امیرالمؤمنین على جامة سیاه بر تن كرد و با همین جامه به میان مردم آمد.