گل مریم
گل مریم توی پاییز میایی و بهار میشه
لحظه تولدت پنجره بی قرار میشه
عطر تو توی شب کوچه های رویا می پیچه
باد اون و می بره و تو شهر ابر ها می پیچه
زیر تاق اسمون توی مسیر سرنوشت
خدا اسم ترو با اسم فرشته ها نوشت
وقتی از راه میرسی گل ها نفس کم میارن
پری ها تاجشون و به حرمتت بر میدارن
مثل معبد و صلیب و اسمون مقدسی
نمیذارم عطرت و بگیره دست های کسی
گل مریم تو گل خونه ی قلبم میمونی
قصه رسیدن و با لحن نازت میخونی
تو از اون سمت افق از اسمون ها امدی
تو میون همه ی گلا گل سر سبدی
شاعر : مریم حیدر زاده
طبقه بندی: شعر،
برچسب ها: الیاس اهورا، گل مریم، شعر مریم حیدر زاده، خانواده اهورا، شنیدن صدا های که در اعماق چاه باز فریاد میزنند .، مقدس، شعر،
.: Weblog Themes By Pichak :.