بهاردوباره(خاطرات کموتراپی من)باد با چراغ خاموش کاری ندارد، اگر در سختی هستی ، بدان که روشنی … |
خوش آمدید
خواب رویای فراموشی هاست! خواب را دریابیم، که در آن دولت خاموشی هاست... من شکوفایی گل های امیدم را در رویاها می بینم، و ندایی که به من می گوید: گرچه شب تاریک است سلام.میدونم که با پای دلتون اومدین،پس اول قربون قدمتون اجــــــــــــــازه آرشیو کل خاطرات،البته با سانسور(اینجاست) معنی لغات و اصطلاحات متن(اینجاست) تجربیات و دانسته های من از کموتراپی در وبلاگ من و ALL(اینجاست) [ یکشنبه 24 آذر 1392 ] [ 01:36 ب.ظ ] [ بهار ] 95-پیش بینی هوای دل ماپیش بینی وضع هوا در یک ماه آینده: هوا در دامنه های ا.ل.ب.ر.ز  کم و کان غبار آلود با ریزگردهایی بی نظم و هرج ومرج طلب ،همراه با کولاک شدید از جنس امتحانی، احتمال بارش باران شدید  در بعضی مناطق رو به سبب افتادن پیش بینی میکنیم ،همچنین در تصاویر به دست آمده از برنامه امتحانی رگبار وصاعقه هایی شبیه تداخل دو امتحان مشاهده شده!!! .در تمام روزها طوفان استرس شب امتحانی با سرعت چندصدکیلومتر صفحه مشاهده خواهد شد پیش بینی میشود تگرگ هایی از جنس بیخوابی  ،آرامش شب و روز را مختل کند.سازمان هواشناسی به دانشجویان هشدار داد تا از ساکن شدن ورفت و آمد در مناطق نزدیک رودخانه هایی مملو از نت،دوری کنند x،چون احتمال وقوع سونامی مشروطی وجود دارد این سامانه ی پرفشار تا اوایل تیرماه ادامه خواهد داشت.پس خواهشمندیم جهت پیشگیری از سونامی و مشاهده ی زیبایی ها در پایان این وضعیت ناپایدار،برای همه دانشجویان دعا بفرمائید. در کل حال و هوای دل ما خوب است...اگه بذارن!!!  فعلا بدرود پ.ن:راستی 27 خرداد اینجا یه خبرایی هست،باید همون روز بیاین.الان نمیگم 
موضوع: دانشگاه گل و بلبل، [ چهارشنبه 31 اردیبهشت 1393 ] [ 08:30 ب.ظ ] [ بهار ] 94-اینجا گل و بلبله!
ساعت 1:30 بعدازظهر:در یک روز آفتابی داغ
 ،پر از ترافیک،خودتو میرسونی دانشگاه،میشینی تا ساعت 2 بشه،به به چشمت در ساعت 2:15 به جمال استاد روشن میشه ،با کلی دانشجو دم در،چند نفر که میگن:ما تربیت بدنی داریم،قبل از 3 باید بریم،  استاد گوشیشو جواب میده: بازم بچه ها: ما کارآموزی لانگ هستیم،نمیشه کلاس بیایم. 10نفر از بچه ها کلاس عملی(پرستاری فوریت و اورژانس)داشتن.  تا ساعت 2:30 استاد مشغول چونه زدن با نماینده ست،بعدش به این نتیجه میرسه: بچه ها کلاس این مدلی نمیشه،شما با عرض معذرت برید خونه،منم با نماینده میرم آموزش صحبت کنیم. داریم از در میریم که بچه ها از کلاس عملی برگشتن،میگن:عهههه چی شد پس  ؟؟هیچی،کنسل شد و ما دست از پا درازتر میایم خونه _______________________________________این صحنه کوچیکی از دانشگاه ما بود،حیف اسم کمبریج،حتی اسم خودش هم از سرش زیاده  ،چه برسه کمبریج،به نظرم اسم یه تپه ای ،چاله ای چیزی روش میذاشتن بیشتر بهش میومد.،دانشگاه نیست که،گل و بلبله!!(چال اسکندرون)خیلی بهش میاد !نه؟با تغییر برنامه ها از (جلوگیری) به ----> افزایش جمعیت  ،این بلای آسمونی هم نازل شد!!!(اینا سیاست گذاری های یه عده آدمه که سنشون بیشتر از عقلشون رشد کرده،و در یک اقدام نسنجیده،توی آخرین ترم دانشگاهی بدون اینکه جایی برای درس مزخرف(دانش جمعیت)پیدا کنن،اونو وارد چارت کردن!!!)  گفته بودم یه دانشگاه خوب ساختن،قرار بود این ترم ببرن اونجا،دو هفته پیش اول اساتید و مسئولین تشریف بردن  ،البته با میزاشون تا حســــــــــــــــابی جای خودشونو محکم کنن !!!گفتن چند هفته بعدش هم دانشجوها بیان، هفته پیش کاشف به عمل اومد که دانشگاه جدید رو دادن به از ما بهترون(بچه های رشته ...  )،بقیه رشته ها هم که خیلی این کار به مذاقشون خوش نیومده بود،وسط حیاط دانشگاه تحصن کردن ((من که خداییش نرفتم،مگه بیکارم برم؟،چه کاریه؟وقتی معلومه حرفت راه به جایی نمیبره،اونم واسه چند هفته باقیمونده ))،هیچی دیگه کلاس (CCU)و (پرستاری در بحران) پرید  ،...فردای اون روز یه جلسه ضربتی گذاشتن تا تکلیف همه چیزو روشن کنن،کلاس ها ی فرداش هم پرید،و ما تمام مدت توی دانشگاه(زیادبریج) بلاتکلیف بودیمهیییــی روزگار از دانشگاه به اون عظمت منتقل شی به این دانشگاه بی در و پیکر ، ازت نمیگذرم  ...............  (ALL)(هست) را اگر قدرندانیم میشود (بود) وچه تلخ است (هست) کسی (بود) شود!  موضوع: دانشگاه جدید، دانشگاه گل و بلبل، [ دوشنبه 22 اردیبهشت 1393 ] [ 05:33 ب.ظ ] [ بهار ] 93- بی حسی یه طرفه!!!
یه چند وقتی بود وین کریستین کمیاب شده بود،البته خدا رو شکر این شرایط قحطی شامل حال من نشد،چون اندازه 3ماه دارو تو خونه داشتم
 بعد از چند وقت یه شرکت دیگه اومد با یه مارک دیگه وین کریستین زد،من اسفند برای اولین بار ازین مدل جدیدا زدم. انگار عوارضش به اندازه قبلی ها اذیت نکرد البته عارضه داشت،با شدت کمتر اما مداومت بیشتر.من اینجوری راحتتر بودم ،آخه قبلی ها یک هفته آدمو از کاروزندگی مینداختن،اما اینا با اینکه بیشتر طول میکشید،خیلی شدید نبود.یه جوری که من با ذوق زیـــــــــاد به دکتر جون گفتم کلا دیگه از همون مارک بنویسن!!!غافل از اینکه: پادرد،زخم دهن و زبون و درد استخوانی،کوفتگی و...مثل همیشه وجود داره+یه عارضه شیک جدید(بی حسی فک و چونه و لب اونم از نوع یک طرفه) الان بعد 9 روز هنوز اون بی حسی از بین نرفته.البته هیــــــــــــچ تغییری توی ظاهرم ایجاد نشده،ولی حس درونیش مثل یه زخم سوختگیه،که چون میسوزه دلت نمیاد بهش دست بزنی ،اما بدتر لج میکنی و روش چنگ میندازی....نه.نه.من اصلا خودآزاری ندارم،اما حوصله یه اتفاق جدید این مدلی رو ندارم  .بعد از دوره بستری توی (ICU)هم این اتفاق برای انگشتای پام افتاد،فکر میکردم درست میشه،ولی الان نزدیک یک سال شده،هنوز همون حالتو داره با اینکه هیچی معلوم نیست،خودم احساس میکنم یه وری شدم هی به درسا میگم من کج و کله حرف نمیزنم؟؟میگه نه!!!(حالا من نمیدونم اصلا شاید هم ربطی به شرکت جدید نداشت،یا شایدم اسفند روحیه م بهتر بود.تغذیه م بهتر بود.اصلا شاید بدنم تعجب کرده که بعد یک ماه دوباره دارو گرفته  !!!مامان اینا خیلی حواسشون به تغذیه منه  هیچوقت از محدودیت غذایی خوشم نمیومد،ولی اگه بگن چیزی واست بده،سعی میکنم نخورم.فکر کنم پارسال همین موقعها بود یه مطلب خوندم راجع به تغذیه در سرطان، از اون موقع لب به شیر نزدم،عاشق چای نبات بودم ولی الان خیلی کمتر میخورم ،گوشت قرمزو هم با گوشت انواع ماکیان،ماهی،حبوبات و...جایگزین کردن.حتما شنیدین که میگن بدن بلدرچین ، هورمون قبول نمیکنه،شاید تنها موجود زنده با غیرتیه  که نذاشته این جانور دو پا (آدمیزاد فرصت طلب ) مکانیسم بدنشو دستکاری کنه،بخاطر همین مامان طی این مدت هفته ای چندین بار واسم بلدرچین درست میکرد.من اصلا مزشو دوس نداشتم،اوایل چند باری آبپز کرد،مجبور شد همشو بریزه بره چون هیشکی نمیخوردکم کم از آبپز به سرخ شده توی روغن کنجد تکامل پیدا کرد،قابل تحملتر شد ولی بازم جز من هیشکی نمیخورد ،منم که با زور آبلیمو و مخلفات مجبور بودم بخورم. در یک شورش اعتراض آمیز ،منم از عید به اینطرف دیگه بلدرچین یا به قول خودم(bel.bel)نخوردم ،اصلا با کمال پررویی دیگه بچه حرف گوش کنی نیستم هرخوراکی مقوی بهم میدن نمیخورم،(با طولانی شدن عوارض این دوره و حفظ شدتش ،فرصت مناسبی پیش اومده تا مامان اینا کلی مارا بخاطر غذا نخوردنمان سرزنش کنن و بگن از بس ضعیف شدی  !!)متنفرم از این جمله:  بخور برات خوبه!!!بابا خسته شدم دوست دارم بدون محدودیت همه چی بخورم هروقت هوس فست فود میکنم  مامان اینا ...  سعی میکنن به تمیزترین شکل ممکن واسم درست کنن .ولی خداییش مال بیرون  یه چیز دیگه ست مطلبی که راجع به تغذیه خونده بودم در ادامه مطلب ادامه مطلب موضوع: دوران درمان نگهدارنده(مهر 92به بعد)، ماجراهای من و وین کریستین، رژیم غذایی، برچسب ها: /تغذیه در سرطان/، [ چهارشنبه 17 اردیبهشت 1393 ] [ 05:14 ب.ظ ] [ بهار ] 92-همه چی آرومه
از اونجایی که من در پیچوندن انواع آزمایش تخصص دارم
 ،و ذات پلید گلبول سفیدای خودمو میشناسم ،این هفته میدونستم که هنوز خیلی بالا نیومدن،سر خانواده هم به لحاظ دیگه ای شلوغ بود  ،من (CBC)این هفته رو پیچوندم اگه هوا خوب باشه،منم خوب باشم ،سرمون خلوت باشه و یـــــــــــــه عالمه شرط دیگه: شنبه میرم آزمایش میدم.ولی میدونم گلبول سفیدام خیــــــــــــــلی ناز دارن و به این زودی ها حال نمیکنن که جمعیتشون زیاد بشه  پ.ن،یک هفته بعد: ششم اردیبهشت درحالیکه شنبه فوق الذکر رسیده بود،من مثل یه بچه ی خوب،رفتم (CBC)دادم  ،گلبول سفیدای عزیز شرمنده کردن ،ودر یک صعود سرفرازانه رسیدن به 4000 تا یه ضرب المثلی هست که میگه فلانی با یه غوره سردیش میکنه،با یه مویز گرمیش،حکایت (WBC)های منه.داروها واسشون حکم غوره و مویز پیدا کردن،منم حســــــــــــــــــاس. یکشنبه رفتیم پیش دکتر،دوباره داروهام شروع شد،با دوزی بسیار آبروبر ،فکر کنم من بی ظرفیت ترین مریض دکتر جون باشم.صبح دوشنبه،وین کریستین به دست رفتیم بیمارستان،مثلا یه موقعی راه افتادیم که ترافیک نباشه،اما از شانس ما  ،متاسفانه توی اتوبان یه تصادف خفن شده بود،ماشینها میلیمتری حرکت میکردن،در حالیکه خونم تا مرز قل قل رفته بود،رسیدیم بیمارستان،اول رفتیم استیشن بخش 7B.هروقت میرم اونجا کلــــی با محبتاشون شرمندم میکنن.خانم یوسفی گفت:کی میای اینجا کار کنی؟گفتم والله توی کمبریج فعلا دارن به ما واحد اضافه میندازن،حالا مونده.گفت:همه خاطراتتو خوندم ..خیلی خوشحال شدم. بعد هم رفتیم بخش کموتراپی خانم عبدی یه رگ تـــــــــــوپ از من گرفتو  در سه سوت دارو رو زدیم به بدن.----------------------------------------------------------------------------------------------- برای فرشته های بخش 7B و کموتراپی من هیچوقت زحمات شما رو فراموش نمیکنم،خاطرات کموتراپی این وب شاید یک دهم اتفاقاتی بوده،که توی دفتر من ثبت شده،اگه بعضی جاها انتقادی کردم(البته بدون ذکر اسم) امیدوارم از من دلخور نشید، تا جایی که شده سعی کردم اسم همه رو بیارم.اما صحبت زیاد راجع به یه نفر،برای مخاطبی که اون عزیز رو نمیشناسه خسته کننده میشه.و مطمئنم که میدونید نمیشد همه چیزو گفت،پس دلیلش این نبوده که من محبتای اون عزیز رو فراموش کردم،از همه پرسنل مهربونی که دلخور شدن عذر میخوام  فدای مهربونیاتون یه وقتایی فرشته ها بال ندارن،برای همین بهشون میگن پرستار  موضوع: دوران درمان نگهدارنده(مهر 92به بعد)، [ چهارشنبه 3 اردیبهشت 1393 ] [ 06:19 ب.ظ ] [ بهار ] 91-اندر احوالات اسب نجیب!!!میگن از اونجایی که برنامه ریزی ما برای خودمون با
برنامه ریزی خدا برای ما فرق داره،قبل شروع هر کاری بگید انشاالله ،حالا
حکمتش رو میفهمم گفته بودم 15 فروردین وقت دارومه،درحالیکه با موهای سر به فلک کشیدم میخوام برم بیمارستان و در عرض سه سوت،دارو بگیرم و بیام البته بقیه فاکتورا شکر خدا خوب بود،واین کاهش(WBC) هم احتمالا باز عوارض دارو باشه!! مثل اینکه اسب 93 ما هم داره سرکش از آب درمیاد و تا افسارشو بدست بگیرم،یه کمی طول میکشه با این تفاسیر فعلا قرار نیست اینو بشنوم.و موکول شد به زمان صعود(WBC)  اون درس خوشگله بود (مبانی کامپیوتر((0000))واحدی)،طبق آخرین تحقیقاتم فهمیدم این درسهای صفر واحدی رو نمیشه با 10 پاس کرد،و نمره کمتر از 14 افتاده حساب میشه و ترمهای قبل هم کلی تلفات داده،منم که مدیریت بحرانم توپه  ،گفتم
بیخیال،چه کاریه؟؟با این سر شلوغم این همه کلاس برم،آخرش مثلا بشم 13/75
بعد دوباره ترم بعد باید برش دارم،پس کلهم عطای مبانی رو موقتا به لقاش
بخشیدم و این ترم سر کلاسش نمیرم درحالیکه از دست پروژه های پی در پی اساتید این دانشگاه شیکه ،این روزا خیلی سردرد میگیرم ،شروع دوباره داروهام مشروط شد به نتیجه آزمایش 2 هفته بعد و بالا اومدن دوباره ی(WBC) راستی... انشاالله 
موضوع: دوران درمان نگهدارنده(مهر 92به بعد)، دانشگاه جدید، [ چهارشنبه 20 فروردین 1393 ] [ 07:55 ب.ظ ] [ بهار ] 90-بدرود نوروز93
انگار همین دیروز بود که داشتم برای سال تحویل لحظه شماری میکردم
 ،تعطیلی ها هم مثل برق و باد گذشت،به قول تبلیغ سابق کرم حلزون،خودمو که تو آینه میبینم خجالت میکشم آخه هیچ کار مثبتی نسبت به قبل نکردم .تا 11ام عید من درگیر ترجمه یه مقاله34 صفحه ای بودم،استاد عزیز که قبلا گفته بود تا پایان تعطیلات وقت داری ،دوم عید اس ام اسی،اولتیماتوم داد که تا 11ام حاضرش کن،میخوام نمره رد کنم.(توی دلمان گفتیم،آره جون ...!!!)ما هم بسی تلاش کردیم تا اون مقاله تموم شد،دیگه توی 2 روز تعطیلات آدم چیکار میتونه بکنه،11روزش که کوفتمون شد،دو روز هم خوش نگذرونیم  ؟؟اصلا فکر کنم توی تقویم ایرانی ها غم انگیزتر از غروب سیزده به در نیست،مخصوصا برای دانشجوهاو دانش آموزا،حالا خوبه 2روز بعد سیزده به در تعطیله،وگرنه افسردگی میگرفتیم  ،امروز بهترین روز من توی نوروز93 بود . پارسال دقیقا روز 14 فروردین،من واسه دوره دوم شیمی درمانی بستری شدم ،درحالیکه موهام خیلی کم پشت شده بود  وبا پستیژ رفتم،امسال 15 فروردین دوباره وقت دارومه،میرم بیمارستان،اما با این تفاوت که موهام مال خودمه ،بستری هم نمیشم،یه ساعته میزنیم به بدن و میایم ،امیدوارم پورتم مسدود نشده باشه.آخه
دقیقا 6ماهه که نذاشتم ازش دارو بزنن، توی این مدت با آنژیوکت دارو گرفتم،
هر چند اصلا خوشم نمیاد شروع سال کاری جدید با درد عوارض داروهام شروع بشه
و با اون حال برم دانشگاه، ولی چاره ای نیست، بازم جای شکرش واسه من باقیه،چون صبح ها چشمتو با صدای مامانت باز کنی ،خیلی شیرینه،تا اینکه بخوای با صدای تحویل شیفت پرستارا بیدار شی!!!یک دقیقه همیشه 60 ثانیه طول میکشد،ویک سال 365 روز ......این ما هستیم که یک سال را یک دقیقه میپنداریم،و یک روز را یک سال!!! موضوع: دوران درمان نگهدارنده(مهر 92به بعد)، نوروز 93......، [ چهارشنبه 13 فروردین 1393 ] [ 08:53 ب.ظ ] [ بهار ] 89-لطفا منو نبوسید!!!
قبلا هم گفتم :توی آشنایان ما جز دوستای خیلی نزدیکم و دوستای دانشگاه سابق کسی از بیماری من خبردار نشد،
خودم نخواستم فامیلامون بدونن،چون دردی که از آدم کم نمیشه،فقط با تکرار این قضیه واسه آدم اعصابت به هم میریزه !!!تازه بدتر از اون کلا اکثر مردم ذاتا دکترن ،حالا فرق نمیکنه تحصیلاتشون چقده،ولی کافیه بگی فلان جام درد میکنه،دیگه شروع میکنن از گل گاو زبون و ،انار و عدس و جیگر تااااااااا انواع قرص و دارو که واست تجویز میکنن.بخاطر همین بی اطلاعی اقوام ،سال گذشته هر کی میخواست باهام روبوسی کنه،میگفتم سرماخوردم  ،آخه این سیستم ایمنی ما میل عجیبی به جذب انواع باکتری و ویروس داره !!!و بسیاااااااااار غیورانه دفاع میکنه،ولی طفلی انگار مهمات کم میاره!!!حالا امسال نمیدونم چی بگم؟؟؟پارسال نوه ی داییم اومده بود خونمون بهش گفتم عزیزم من سرماخوردم،گفت:عیب نداره منم سرماخوردم واقعا تو اون رودربایستی قیافه من دیدنی بود. ،خلاصه که ماااااااااااچ،اساسی (فک وفامیله داریم؟؟!! )آخه یکی نیست بگه بابا شاید ویروس تو با ما فرق داره!!!البته توقعی هم نمیشه داشت،بچه کلاس ششم ابتدایی بود.خلاصه که هیچی من بخاطر این دیدار نه چندان خوشایند، و رفتار پرخطری که نوه ی دایی جان داشت،تا دو روز، هر 8 ساعت ((2تا کلدستاپ با هم)) میخوردم واسه پیشگیری !!!کلا سال قبل تو خونه هم هرکی میخواست ماچم کنه، میگفتم(dont kiss me hunny) !!!البته درسا نمیتونست تحمل کنه و هی مارو ماچ میکرد.، همش هم میگفت:اااااای قربونش برم،غلط کردی ،اون واسه بقیه ست!!!مخصوصا موقعی که ما تازه موهامون درومده بود،این کارش تشدید شده بود !!!)...آجیل و شیرینی هم خیلی نمیشه خورد،ولی من میخورم  . یه عالمه جزوه هم گرفتم که بخونم ،خبر دارید که این ترم چه وضعیه!!! ، از صمیم قلب دعا میکنم همه ی اقوام و آشنایان امسال در سلامت کامل به سر ببرن ،چون ترکش هاش دامن منم میگیره !!!موضوع: دوران درمان نگهدارنده(مهر 92به بعد)، نوروز 93......، برچسب ها: /فک و فامیله داریم؟/، [ جمعه 1 فروردین 1393 ] [ 12:30 ب.ظ ] [ بهار ] 88-سال تحویل شیریننور  ...صدا ...دوربین .............حرکت پارسال یعنی نوروز 92 برای ما شروع خوبی نداشت.به خاطر اینم که من توی بیمارستان بودم، هیچ سفره هفت سینی توی خونه ما چیده نشد.ولی امسال من به شدت برای اینکار شوق داشتم  اصلا یه دلشوره خاصی داشتم،میخواستم تخم مرغ رنگ کنم ولی آبرنگامو پیدا نکردم،بیخیال شدم .مامان یه عالمه روبان رنگی خوشگل واسه تزئینات هفت سین گرفته بود یه ذره از پروژه ی خونه تکونی ما باقی مونده بود،که مامان اینا از صبح زود مشغول کار بودن ،دکوراسیون خونه رو هم عوض کردن .منم یه نقش بسیار پررنگ داشتم و مهندس ناظر پروژه بودم .اساسا من مدتیه که این وظیفه رو به عهده دارم بخاطر همین همه خسته بودن،منو درسا وسایل هفت سینو حاضر کردیم،دور سبزه و تنگ ماهی قرمزامونو روبان گرفتیم ،یه
آینه بزرگ داشتیم، هرسال همونو واسه هفت سین میذاشتیم ولی پیداش نکردیم و به جاش یه آینه
کوچولو گذاشتیم.چند دیقه قبل از سال تحویل رفتم پشت پنجره و واسه هممممه ی دوست و
آشناها دعا کردم،.یه آرزوی خییییلی بزرگ هم واسه خودم کردماومدم کنار هفت سین شمعارو روشن کردم .ازون لحظه ها داشتم فیلم میگرفتم،.وااااااای وقتی توپ سال تحویلو زدن،انگار باورم نمیشد که این منم دارم یه عید دیگه رو میبینم .آخه افعی سال 92 خیلی ماها رو نیش زد.،ولی اسب نجیبه،میدونم ما رو اذیت نمیکنه،با
هیچکس هم تو خونه روبوسی نکردم،یه ویروس خفن اومده تو خونه ما و مامان
،بابا،داداش سرما خوردن،بابا به هممون عیدی داد،(قطعا یه توپ قلقلی نبود)بعد از شام هم زنگ زدیم به بخش (7B)همون بخشی که
شاید بیشتر از 70 روز از( 100 و چند) روزی رو که من سال گذشته بیمارستان بستری بودم،توی اون
بخش گذروندم.دیگه توش احساس غریبی نمیکردم.فقط یکی از پرستارایی که
میشناختم شیفت بود.خانم سبحانیواقعا
حرفاش خیلی روی فکرام اثر داشت.آخه 16 ام که من رفته بودم بخش آدرس این وب
رو توی دفتر بخش نوشتم و اصلا فکر نمیکردم کسی همه رو بخونه،ولی خانم
سبحانی خونده بود.حرفاش هم به درد الانم
میخورد هم آینده،در کل انقدر اثر داشت که تصمیم گرفتم سبک نوشتنمو عوض کنم !!لطفا هرکسی میخونه هر نظری داره بگه ،من باید از این نوشته هام یه (feed back)بگیرم  .میدونم الان تو دلتون میگید بابااااااا فید بک!!!خلاصه که بعد از این همه فکر،رفتم واسه مراسم اندازه گیری ،دو تا از موهای خوشگلمو کندم،چسبوندم تو دفتر خاطراتم،تقریبا 7 سانت شده ،نمیدونم چرا هرچی بلندتر میشه بازم سیخ میره روهوا ،آخه من قبلا موهام لخت بود،موهام کم وکان شبیه سیا ساکتیه شاید هرکسی بخونه بگه چقدر مسخره،ولی بزرگترین آرزوی امشب من این بود که خدایا:یعنی میشه سالی بیاد که من غرغر کنم و بگم چرا منو سال تحویل یا سیزده به در شیفت گذاشتن؟؟!!خدایااااااااااا برسون اون سال رو!!
اینم عکس 7سینمون !!،هیییییچ نظری جز تعریف و تمجید تائید نمیشه!!!چون توی 10 دیقه چیدیمش!!!شوخی کردم،هرچی خواستین بگین!!!تشریف ببرین ادامه مطلب ادامه مطلب موضوع: ریزش و رویش موهای خوشگلم، دوران درمان نگهدارنده(مهر 92به بعد)، نوروز 93......، برچسب ها: /سال تحویل شیرین/، [ جمعه 1 فروردین 1393 ] [ 11:09 ق.ظ ] [ بهار ] |
درباره وبلاگ سلام،من دوست دارم بهاری بمونم .
دانشجوی پرستاری ام. از اسفندماه سال 91 (ALL) دارم. ممنونم بخاطر تک تک نفسهای دوبارم از: خدا ، خانواده عزیزم که نذاشتن من هیچ کمبودی داشته باشم، دکتر عزیزم (( آقای دکتر مجتبی قدیانی )) که خیلی برای من زحمت کشیدن و هیچ وقت منو نا امید نکردن حتی موقعی که من چند قدم بیشتر با مرگ فاصله نداشتم. حال این مریضارو فقط کسانی درک میکنن که مبتلا باشن یا با اونا زندگی کردن، امیدوارم هیچوقت حالشون رو درک نکنید، و فقط با اونا همدلی کنید نه همدردی!!! آرشیو ماهانهآرشیو موضوعیآمار وبلاگبازدیدهای امروز : نفر
بازدیدهای دیروز : نفر
كل بازدیدها : نفر
بازدید این ماه : نفر
بازدید ماه قبل : نفر
تعداد نویسندگان : عدد
كل مطالب : عدد
دیگر امکانات |
| [ طراح قالب : آوازک | Theme By : Avazak.ir ] |
.درسا
گفت:این ماه (CBC)عقب افتاده ها،فردا میریم آزمایشگاه!!(با خودم گفتم شاید
(PLT)اومده پایین،آخه قبلنا که پلاکتم کم میشد،از این اتفاقا پیش میومد)
صبح شنبه ما رفتیم آزمایشگاه، در حالیکه فکر میکردیم همه چی روبراه و رو به
رشده
!!!(WBC)در
یک سقوط آزاد از 3400 رسید به 1800 و دوباره داروهای من قطع شدتا آزمایش
بعدی...زین پس بجای واژه ی منحوس گلبول سفید،بفرمایید ملکه عذاب...از بس که این گلبول سفیدای من بی جنبه تشریف دارن و همش دنبال جینگولک بازین
تا دوز داروهام میره بالا،خودشونو لوس میکنن و معلوم نیست میذارن میرن کجا؟؟نامردای بی معرفت
.ولی انگار خیلی هم بدم نیومد که داروهام قطع شد،آخه با این سر تقریبا شلوغم،نمیدونستم این همه عوارض دارویی رو کجای دلم بذارم