امروز عالی بود عالی 

خیلی خوب بودا اصن بی نهایت 

امروز توی ازمون قلم چی یه عالمه از دوستای قدیمی مون رو دیدم 

وای خوبترش این بود که ↓

ندا !!! 

ندا رو دیدیم 

فائزه مریم مینا ندا بلاخره بعد از یکسال و نیم  دوباره همدیگه رو دیدن 

اصن فک نمی کردم ندا رو ببینم 

عالی 

ندا حونم دلم خیلی برات تنگ شده بود خیلی♥♡♥

البته امروز قرار گذاشتن مریم و ندا که پیاده برگردن و باز هم من برنامه ریزی بهم زدم :-)

خخخ

حقشونه اخه با من هماهنگ نکرده بود خخ

حالا البته بعدش تا رسیدن به فلکه جهاد باهم خوش بودیم تو ماشین 

پ.ن:چه حیف که زمین صد نزدم 

از من به شما نصحیت وقتی یه سوال رو تا اخر حل کردید فقط بهش شک دارید 

تو پاسخنامه علامت بزنید حیفه !!!!

راس میگه هاااااااااااااا

بذارید از نفر چهارم وب ندا خانوم براتون بگم
چن روز بهش زنگ زدم حدود دو سالی می شد که باهم تلفنی صحبت نکرده بودیم
من اصلا تصور نمی کردم بشناستم

خلاصه مثل همیشه داداش کوچیکش گوشی رو برداشت تا رسیدن به اتاق ندا یک دقیقه ای طول کشید
گوشی و گرفت و با لحن همیشگیش سلام کرد

خب دیگه بقیه اش خصوصی نمی تونم بگم شما فقط بدونید منو شناخت
و یه عالمه برای هم دیگه ابراز علاقه کردیم


بقیش به بقیه ربطی پیدا نمی کنه خب چیکار کنم؟!!
فقط می خواسم بگم زنده اس
همین

سلام سلام سلاااام...
ما اومدیم از مشهد !
جمعه 22 اسفند 93 ساعت 3 بامداد رسیدیم ایستگاه راه آهن قم !
دیروز انقدررر کار داشتم نتونستم پست بذارم
تازه شب هم درحال ریاضی خوندن بین دفتر کتابام خوابم برده بود !!
امتحان ریاضی داشتم... اووق !!



رسیدنمون بخیر...
زیارتمون قبول !!
امروز با همه ی همسفرای مشهدمون سلام و احوال پرسی کردم و
زیارت قبول بهشون گفتم،
اونا هم می پرسیدن خوش گذشت؟
میگفتم: آره ، خیلی ...
 جای شما خالی بود !!!

دیشب اولین باری بود که بدون مینا تو اتاقم میخوابیدم
خیلی بد بود
هی نگاه میکردم و میدیدم تختش خالیه ...

دیروز  که از مدرسه رسیدم خونه
مینا و مامان دم در منتظرم بودن تا باهم بریم ایستگاه راه آهن
دلم نمیخواست اصن باهاشون برم ایستگاه
چون انقد بی معرفتن همشون که هیچ تمایلی نداشتن که من باهاشون برم مشهد
 و در این زمینه هیچ اقدامی نکردن برام...

چقد احساس خوبی دارم که باهیشکدومشون خدافظی نکردم


البته
همینجا از ابراز لطف و محبت همه دوستایی که توی ایستگاه
منو دیدن ، نهایت قدردانی و تشکر رو میکنم


بچه ها بعد از خدافظی از مامان باباهاشون رفتن توی قطار
پشت شیشه ، توی راهروی قطار ، پر از بچه هایی که با هیجان جیغ و داد میکردن و
 دست تکون میدادن .  یه هیجان در نهایت سکوت...
چون صدا از پشت شیشه ها نمیرسید...
احسانو بغل کردم و باهمدیگه کنار قطار برای فایزه دست تکون دادیم

احساس بغضش گرفته بود و توچشماش پراز اشگ شد
فایزه تا این صحنه رو از پشت پنجره قطار دید
هول شده بود
چشماش گرررد و بی قرار
تو چشماش پرررراز اشگ
تاحالا انقد وحشت زده ندیده بودمش
انگار با دیدن گریه احسان دنیا رو سرش آوار شده بود
میخواست یه راه پیدا کنه بیاد بیرون و یبار دیگه احسانو بغل کنه
ولی دیگه درهارو بسته بودن
به احسان یاد دادم که چجوری بوس بفرسته برای فایزه
آروم شده بود با خنده های پراز شیطونی بوس میفرستاد

دوباره بغلش کردم و به شیشه نزدیکش کردم که خوب فایزه رو ببینه

احتمالا این چند روز خیلی به احسان سخت میگذره...
نه علی هست ، نه فاییزه...

بهش گفتم فایزه کجاس ؟

دماغشو چین میداد میگفت : توقطار
گفتم خاله کجاس ؟  میگفت: تو قطار
گفتم نرگس کجاست؟ گفت توقطار

چون خانم شیرازی هم با مدرسه شاهدرضویان توی همون قطار بودن
اگه فایزه نمیرفت این مسافرتو، خیلی چیزارو از دست میداد !!
نرگس هم که ماشالا هرسال بامدرسه سفر مشهدش تضمینه
هم مامانش بود ، هم خالش ، هم خواهرش، هم داداشش !!


قطار سوت کشید

احسان ترسید
بهش گفتم شنیدی قطار چی گفت ؟
قطار بوق زد میخواست بگه خدافظظظظ ما داریم میریم !!!

قطار حرکت کرد
من همینطور که احسان تو بغلم بود قدم قدم با قطار حرکت میکردم
سرعت بیشتر شد
فایزه کوپه هارو عقب میدویید تا بتونه بازم مارو ببینه
ماهم بدو بدو به طرف فایزه میدوییدیم

اما دیگه به هم نرسیدیم
زود احسانو زمین گذاشتم
اشگامو پاک کردم
به احسان قطارو نشون دادم و تند تند شروع به "هوهوچیچی" کردن کردم
تا احسان پشت سرم تکرار کنه
تا از ناپدید شدنه یدفه ایه فایزه غصه نخوره...

جمعیت زود پراکنده شدن
چند لحظه بعد ایستگاه خالیه خالی شد

بابای فایزه جلوتراز ماها تند قدم میزد تا زود ماشینو بیاره
مامان من و مامان فایزه هم جلوتر باهم به سمت در خروجی میرفتن
منو احسان عقب تر از همه دست همدیگه رو گرفته بودیم
و بازی کنان پشت سر مامان هامون میرفتیم

صدای ذوق های یکی از پشت اومد :  ووووویی چقد خوشتیپه این پسر !!
با خودم گفتم اگه فایزه اینو میشنید تا چند روز از هیجان تو پوست خودش نمیگنجید !!!!


امیدوارم بهشون خوش بگذره
امروز مینا پیام داد که مشهد داره یه عالمه بررررررررف میاد !
                                                  

فردا هم زنگ میزنم به احسان تا یه صحبت هایی باهم داشته باشیم!

من و مینا لیگ علمی پایا داریم
اونم از نوع زیستش !

همین طوری گفتم در جریان باشید...
تازه محل برگزاریش هم مث هر سال مدرسه راهنمایی شاهدر رضویانه !!

باورم نمیشه !
یه سال تحصیلی دیگه هم گذشت ...
هرچی بزرگتر میشیم ، زودتر میگذره !
نمیگم دو روز پیش اما
انگار همین دو ماه پیش بود ؛
روز اول مهر !
مدرسه مون امسال خیلی مزخرف بود
خیلی به درنخور !
خیلی خوشحالم که امسال زود تموم شد!
درحالی که پارسال از اینکه مدرسه ها داشت تموم میشد خیلی ناراحت بودم
مدرسه راهنمایی مون واقعا عالی بود !
در حدی که من حتی حاضر بودم تجدید بشم اما بتونم یه سال دیگه هم تو اون مدرسه بمونم !
واقعا مدرسه امسال و پارسالمون از هر نظر 180 درجه با هم فرق داشتن !
تفاوت چقدر میتونه باشه ؟

از شنبه 27 اردیبهشت امتحانامون شروع میشه تا 20 خرداد!
فعلا یه مدت ایام سخت امتحاناتو در پیش داریم و بعدش دیگه تابستونمون شروع میشه !
ای کاش این روزا هم زود تر بگذره...

بـہ ناااام زیباتریـــــــنم ، פֿـב ا ...

1)-خودایاااا....

 2)- بچه عا ...! ماخیلی امتحان داریم! این پستی که می بینید صرفا جهت لجبازی
 با خودم و نمره های درخشانمه :)


3)- آخه ... "تخریب سلولی" ، با "سلول کشی" چه فرررررقی داره عایاااااااا ...؟؟


4)-  ندا خیلی بی معرفت و جاخالی هستی ... لنتی..

5)-  توجه کردید همیشه بین همه دوستا یکی هست که از همه لاغرتره
بعد از همه هم اتفاقا بیشتر میخوره و چاق نمیشه و فقط محض جزززوندن دوستاش آفریده شده؟!


6)- کجااااایی درررسهـ شیرینه تاااااریخ ... (هوووو عوهو عوهو عوهوووو)
(با حالت روضه خونی خوانده شود)


7)- وای عاااااالیه! داره اردیبهشت میاد و ... نمایشگاه کتابش... خودایاعــ عاشقشم!
امسال قسمتمون کن جون خودت...


8)- ممنونم ازت عزیزم... ممنون که پست میذاری .. دعامیکنی... بابت همه چی ممنون


9)- اُسگــُـل چیست ؟؟؟
خب ملومه ! :)
 استادِگل !
 میتونید استفاده کنید ...  :)
خیلی حال میده جون تو :)


10)- لاشی کیست ؟ بهترین تعریف جاییزه داره :)


11)- از وقتی دبیر زیستمون خانم بیان ، تصمیم به چاپ کتابی با موضوع
"خاطرات من و تاکسی" افتاده ، به رها پیشنهاد دادیم که تو هم باید یکی با موضوع
 "خانواده ی من" به چاپ برسونی...
  اصن یه وضی...

12)- آی دوستان !  عیدی چقد جم کردید ؟! همه بگیدا ناااامردا 


13)- چن وخ پیش عزیزی گفتن: "نمیدونم چرا به تیتروار نوشتن علاقه من شدم"
جواب :)  : باتشکر فراون و دمت گرم بابت روش پست گذاری ات :)
به دسته بندی فکرآشفته خیلی کمک میکنه لااااااایکـــ...!


14) چاردهمی رو مینویسم تا سیزده به در باشه :))
 اونایی که میگفتن مریم تو "هیچوخ" بزرگ نخواهی شد ...
داشته باشید :) حالا ... :)



تبصره : هی وااایی ... عجب صورتکای زشدی :)
ولی دیگه حوصله عوض کردنشونو ندارم ... :دی

روز امتحان پایانی املا ،
من و مریم و رها و ندا ،( با این که صندلی هامون فرسنگ ها از هم فاصله داشت!! ) تصمیم گرفتیم هر جوری شده به هم تقلب برسونیم!
قرار شد اگر به کلمه ای رسیدیم که " تشدید " داره ، سرفه کنیم !قطعا هیچ مراقبی به سرفه کردن گیر نمیده ...!
و قطعا به این هم فکر نمی کنه که ممکنه این سرفه ، یک تقلب در ملاعام باشه ...!! 
خلاصه...
قرار شد هرکی به هر چند تا از دوستاش که میتونه خبر بده که همین کارو بکنه!

.
.
.
امتحان شروع شد...
همه مثل دختر های خوب ، ساکت نشسته بودند و با حواس جمع املاشون رو می نوشتند؛

بند اول به خوبی و خوشی نوشته شد و رفت پی کارش ...
اما...
به وسطای بند دوم که رسیدیم ، معلممون گفت "اهمّیّت" !
شما هم که میدونید ، اهمیت 2 تا تشدید داره ...
خلاصه ، خواننده ای که شما رو داشته باشیم ، هر کسی که قضیه رو می دونست که تقریبا تمام دانش آموزان توی سالن امتحان می شدند، شروع کرد به 2 بار سرفه کردن !

یکی زود تر شروع کرد ، یکی دیرتر ...

آقا ، سالن پر شد از صدای سرفه ...
اوهو اوهو ، آها آها ، اوهو اوهو اوهو....

.
.
.
هیچی دیگه ، دستمون رو شد !!
اما اون روز تا مدت ها می خندیدیم ...!!
       
.
.
.
.
نوشته شده توسط مینا با اندکی اغراق ! 

یه روز سر كلاس ریاضی خانم میریونسی
یه اتفاق خنده دار افتاد ... ؛

خانم میریونسی ، یه كسر روی تخته نوشتن
و بعد گفتن : بچه ها ؟ بزنم صفحه بعد ؟

پیرزاده گفت : نـــه خانوووم!!بذارید صورتش رو بنویسم.

ولی ما خانم میریونسی رو دیدیم كه اون جلوی كلاس، از خنده سرخ شده بود.


وقتی قضیه رو فهمیدیم ، خانم میریونسی شنیده بودن:

بذارید صورت تون رو ببوسم !!!



جـــَـــَـــَــلَ الخـــــالـِــق  !!!


پ.ن

وای خدای من
چقـــــــد دلم واسه خانم میریونسی تنگ شده

 

یه بار کلاس فوق العاده بود

همه رفتن من تنها توی مدرسه موندم ...

 مدیر گفت : تو خودت مامان اومد دنبالت لامپ ها رو خاموش کن برو

من رو بگی :

من همین طوری منتظر یوهو صدا اومد از طبقه بالا

داشتم می مردم از ترس
هر چقدر بیشتر می موندم
بیشتر صدا می یومد

خلاصه من نفهمیدم کی مامان ام اومد دنبال ام

باور کنید  فهمیدم این مدارس قدیمی یه چی توشون هست

برا همین مصمم درس خوندم تا نمونه ای قبول شم که سال اولشه تاسیس میشه

 

یادش بخیر...
شعرِهم آوای مدرسه
یاد سرود ملی و غوغای مدرسه

یادش بخیرزنگ شروع کلاس درس
صوت بلند بخش الفبای مدرسه

یادش بخیر بچه زرنگی که می نوشت
شاگردهای تنبل و بدهای مدرسه

این روزها بدورم از آن جوامتحان
از گریه های هرشب و املای مدرسه

یادش بخیرزنگ ریاضی و ترس ولرز
عشق هوای ورزش و بلوای مدرسه

تاخیرهای عذرموجه و راه دور
لبخند های خسته ی بابای مدرسه

یادش بخیر فصل خزان و هوای سرد
تهدیدهای ناظم و دعوای مدرسه

دیگر گذشت شیطنت وقت امتحان
آموزگارو نمره و انشای مدرسه

یادش بخیر شور و هوایی که داشتیم
دراضطراب بازی فردای مدرسه


با این که روزها سپری می شود ولی
جا مانده دل؛ درآن دل ِ دنیای مدرسه


دیگر گذشت سن من از قیل و قالها
شیرین گذشت قصه ی غمهای مدرسه

عكس هایی از مدرسه دوران راهنمایی ما (پارسال عزیز)

در ادامه مطلب منتظرتونیم !!!

بعله ندا مثل یه دختر خوب نوشته بود 

خلاصه

رفتیم سر کلاس ادبیات


خانم وزیری منو صدا زد رفتم وقشنگ ترین انشا رو که خودم برداشته بودم خوندم

من در اون لحظه :

انشا ام رو که خوندم

خانم وزیری یه نگاه کرد : از اینترنت گرفتی؟

من : نه خانم

وزیری: از کدوم کتاب بود؟

من : از ذهن خودم بود

وزیری: خوب بود حالا بشین مینا بیا پای تخته

من:


من دوباره:

فقط اون لحظه ارزو می کردم زنگ بخوره من برم بیرون

.

امروز کارنامه هامونو گرفتیم !!!



من (مریم) و  رها ، با هم دبیرستانمون رو میریم مدرسه نمونه دولتی
ندا هم احتمالا میخواد بره شاهد !
 مینا تیزهوشان قبول شده !!!!

کلی غصه خوردیم که داریم از هم جدا میشیم ...
کلی هم گریه کردیم ...

اما تابستون میتونیم همدیگه رو ببینیم 
همدیگه رو فراموش نمیکنیم 

هــــــــــــــــی خـــــــــــــــــــدا ... 



تازه مینا از اول تیر میره مدرسه ماه رمضون تعطیله بعد دوباره باید بره مدرسه 
من و رها هم از اول شهریور میریم مدرسه 
ندا هم اگه بخواد بره شاهد ، اول باید یک آزمون سخت رو پشت سر بذاره...
من:
مینا:
رها:
 ندا:


دبیرستان شروع شده و مامانم میگه توی این روزا
دیگه خبری از  بازیگوشی نیست...
میگه : دیگه هر روز باید حسابی درس بخونی ...

ما در این سن :



میدونید یعنی چی ؟؟؟؟


یعنی عمر این وبلاگ داره سر میرسه ... 

لطفـــــــــــــا توی نظرسنجی  بالا راهنماییمون کنید چه کار کنیم
البته میتونید نظر هم بدید و راهنماییمون کنید

از همه شما دوستان ممنـــــــــــــــــــونم !!!