/usr/share/icons/
یا
~/.local/share/icons/usr/share/icons/
~/.local/share/iconsبعد از حدود ۵ سال دوباره سراغ لینوکس و دنیای متنبازها برگشتم! دفعه قبلی با اوبونتو شروع کردم که نسخه محبوب تازهکاران بوده و هست. البته با این تفاوت که بار قبلی اوبونتو رو در کنار ویندوز بوت میکردم اما این بار ویندوزی وجود نداره! فقط و فقط کوبونتو! (اوبونتو با میز کار KDE)
این معنیش اینه که باید با یک سری کد جدید و دنیای جدید و چالش برای یافتن نرمافزارهای جایگزین سر و کله بزنم! البته که اوبونتو یک سری نرمافزارهای پیش فرض رو خودش هنگام نصب به همراه داره و این ویژگی بزرگیه! مثلا به محض نصب کارت صدا و گرافیک و بلوتوث و وای فای و... خودکار نصب میشن اون هم آخرین نسخه سازگارشون و نیازی به نصب از روی CD اون هم نسخه خیلی قدیمی که احتمالا هم سازندهاش تحریممون کرده و بروز نمیشه نداریم! فایرفاکس نصبه و به محض راهاندازی سیستم عامل میشه به وبگردی پرداخت. نرمافزارهای مربوط به فیلم و موسیقی هم از ابتدا نصبه و نیاز به کار خاصی نیست.
در واقع در دنیای لینوکس و توزیع محبوب اوبونتو که با میز کار KDE جذابتر هم میشه مشکلی برای انجام کارهای روزانه نداریم! حتی WORD, EXCEL و... هم پیشفرض نصب هستند! البته محصول لیبره آفیس هستش که پسوندهای مربوط به مایکروسافت رو به خوبی ساپورت و اجرا میکنه.
بعد از نصب سیستم عاملی مثل ویندوز باید کلی افزونه و مرورگر و پخش کننده و فیلم و موسیقی و کلی نرم افزار دیگه مثل جاوا و نت فریم ورک و... نصب کرد و دغدغه آنتی ویروس و... رو هم که بگذاریم کنارش حتی برای من که مشکلی در پیدا کردن و نصب ویندوز و پیش نیازهای اجرایی و سایر نرمافزارها رو ندارم باز هم خسته کننده است و دغدغه آور که نکنه چیزی جا بمونه و کی تموم میشه راحت شیم!
اما در اوبونتو اینطور نیست و کلی جذابیت روبرو شدن با دنیای جدید دارید و دوست دارید تا میتونید محیط کاربریتون رو به هم بریزید و تا میتونید به سلیقه شخصیتون نزدیکتر کنید. کاری که هرگز در این مقیاس نمیتونید با ویندوز انجام بدید.
به اندازه چند سال قبل زمان برای کار کردن و به ریختن و ساختن از نوی سیستم عامل و محیط کاربری و شخصیسازی ندارم! اما احتمالا به مرور مجبور میشم یک سری چالش های جدید رو به جون بخرم! چون دیگه ویندوز ندارم و حالا دیگه هرچی که هست همینه که هست! اینجوری دیگه راه در رو ندارم که حالا فعلا با ویندوز کارم رو انجام بدم تا بعد! کاری که قبلا میکردم. حالا اگه نیازی داشته باشم باید به دنبال راه مناسبی برای رفعش بگردم.
مطمئنا دل کندن از ویندوز و دنیایی که سالها همه نوع نرمافزار با بهترین کیفیت با کِرَک (Crack) در دسترس بود خیلی سخت خواهد بود؛ به خصوص در همین اولین مواجههها!
اما این رو میدونم که دنیای متنباز دنیای با معرفتهاست و ویکیها و فرومها و دیگرانی که تو این دنیا با تجربهان منو تنها نمیذارن و راهنماییم میکنند! این یکی رو از قبل تجربه کرده بودم!
به احتمال زیاد شما هم جزو اون دسته از کاربرانی هستید که اگر از نسخه های قبل از ویندوز 8 استفاده می کنید ، چینش صفحه ی کیبورد پارسی شما بر اساس چینش شرکت مایکروسافت در طول این سالها بوده ؛ و یا حتی ممکنه اطلاعی از صفحه ی کیبورد استاندارد ملی پارسی نداشته باشید . در صفحه ی کیبورد استاندارد ملی برخی حروف غیر پارسی مانند همزه حذف شدند و جاشون رو به حروف اصلی مثل پ دادند.
ابتدا جهت نصب این کیبورد روی سیستم خود از لینک زیر جهت دانلود کیبورد پارسی استاندارد ملی استفاده نمایید .
پس از دانلود فایل را از حالت فشرده خارج کرده و اقدام به نصب نمایید. این صفحه کلید دقیقا همان صفحه کلید مورد استفاده نوشتار پارسی در سیستم عامل های مبتنی بر لینوکس گنو مانند اوبونتو است.
راهنمای نوشتاری :
1- اعداد را می توانید کاملاْ پارسی بنویسید
2- با دانلود کتابچه ی راهنمای زیر که در قالب یک فایل PDF می باشد و مراجعه به صفحه ی 20 این کتابچه از جای دقیق علامات و نویسه ها مطلع شوید . بطور کلی تفاوت بزرگی میان این دو نوع کیبورد پارسی ( استاندارد ملی و کیبورد مایکروسافت ) وجود ندارد که هراس عدم عادت به استفاده از آن را داشته باشید . تنها برخی نویسه ها مثل حرف « پ » جابجا شده اند تا در هنگام نوشتار آسودگی بیشتری در دسترسی به حروف داشته باشید.
دانلود کتابچه ی راهنمای جدول نویسه ها در کیبورد استاندارد ملی پارسی