مطالب گذشته

جستجو

امروز:

السلام علیك یا ابامحمد یا حسن بن علی علیه السلام
السلام علیکم یا اهل بیت النبوه علیهم السلام
عبدالله بن حسن چون از شجره امام حسن علیه السلام بود جگر داشت رفت،كی قدرت داشت توی اون وضعیت بره، مردهاش میترسند.این زخم های روی بدن عبدالله از همون آتیش كوچه ی بنی هاشم بوده،لذا وقتی تیر به قلب ابی عبدالله هم زدند،مقتل خوارزمی سُنی میگه:امام حسین علیه السلام فرمود: والله قتلنی.....و..... (دومی و اولی لعنت الله علیهم ) این را خوارزمی در مقتلش می نویسد. عبدالله اول صدا زد واعما(وای عمو) و بعد صدا زد وا اُما(وای مادر) در چه زمانی صدا زده؟ امام صادق علیه السلام نشسته بود توی خونه دیدند زنی دوید گریه كنان اومد، فرمود :چی شده ؟گفت:آقا جان الان توی بازار یه زن داشت راه میرفت،پاش لیز خورد، خورد زمین،گفت: خدا لعنت كنه قاتلا ن حضرت زهرا سلام الله علیها رو،چرا این حرف رو زد؟چون خورد زمین،شنیده حضرت زهرا سلام الله علیها خورده زمین، این بچه هم دستش جدا شده،اون وقت مادرش تو خیمه رو صدا میكنه؟امشب مهمان امام حسن و امام حسین علیهم السلام هستیم،از امام حسن علیه السلام سئوال كردند:آقاجان چرا اینقدر پیر شدید؟ سخت ترین لحظات عمرتان کی بود؟ فرمود اون لحظه که دستم تو دست مادرم بود تو کوچه مادر سیلی خورد.
اَلسَّلامُ عَلیَ الْمنحورُ فی الوَری. سلام بر آنكه سرش را از قفا بریدند
هر کس دلش به کرببلا مبتلاتر است
در خیمه گاه سینه او کربلاتر است
هیأت برایم از همه جا خوبتر ولی
حال و هوای کرببلا با صفاتر است
ما با شب و بلا وغم آشنا ولی
شام وغم وبلای حرم آشنا تر است
وقتی برای کرببلا گریه میکنیم
آری دعای فاطمه ما را سزاتر است
در شعله غمش همه دلها که سوختند
آن دل که شعله ورتر بشود کیمیاتر است
آتش گرفته ای که مَحرم به او شوی
مُحرم در آتش وغم بالاتراست
ما پیکر مقطع الاعضا ندیده ایم
هرچه بیان کنیم از آن بوریاتر است
مارا خلیل روضه ارباب خواستند
این انتصاب از همه مارا رواتر است.
دو شب توی محرم ما میریم گودال یكی عاشوراست،یكی هم امشب،تو بغل مادر بود جگر باباش امام حسن علیه السلام پاره شد، شب عاشورا همه دارند حرف میزنند، این بچه از سروکول ابی عبدالله بالا میره،عزیز كرده ی حسین است،كسی بهش حرف نمیزنه،آرام آرام اشک عمو رو پاک میکنه ،دید قاسم داداشش حرف زد، وقتی عمو به قاسم فرمود :فردا به بلای عظیم تو را میکشند،عمو با همه حرف زد الا من،مگه من سرباز نیستم براش، لذا وقتی دید علی اصغر رو برد،فهمید كار رو باید انجام بده ،وقتی عمو شیر خوار رو سرباز حساب میكنه،منم باید برم،عمو من مثل بابام تحمل ندارم،اسارات مادرم و عمه هامو ببینم، منو با خودت ببر،من دق میكنم، دستش را به دستش بست زینب، فرمود :زینب جان این بچه رو دوره كنید،این بچه نیاد ،این بچه بیاد میكشنش،توی كربلا دو تا طفل دویدند سوی گودال، تا صدای ابی عبدالله رو شنیدند،اولیش یه بچه كوچیكتر بود،دوید از خیمه ها بیرون،یه نامردی گفت:الان داغش رو به دل مادرش میگذارم،اون بچه رو به شهادت رساند ، عبدالله تا این صحنه رو دید گفت: عمه من هم باید برم.
کشته ی دوست شدن در نظر مردان است
بس بلا بیشترش دور و برمردان است
یازده ساله ولی شوق بزرگان دارد
در دل کودک اینها جگر مردان است
همه اصحاب حرم طفل غرورش هستند
این پسر بچه ی خیمه پدر مردان است
بست عمامه همه یاد جمل افتادند
این پسر هر که باشد پسرمردان است
نیزه گرفتن که چنان چیزی نیست
دست بردست گرفتن هنرمردان است
بگذارید ببینند خودش یک حسن است
حبس در خیمه شدن برضررمردان است
گرچه ابن الحسنم پر شدم از ثارالله
بنویسید مرا یا بن ابی عبدالله
مصحف ما چه به هم ریخت تنت وای عمو
چقدر تیر نشسته به تنت وای عمو
همه ی رخت تو غارت نشده پاره شده
بسته یک پارچه با پا زدنت وای عمو
امدم تا که اجازه بدهی ویک یک
تیرها را بکشم از بدنت ای وای عمو
جان ندادی هنوز همه بالای سرت جمع شدند
چه شلوغ است سر پیرهنت وای عمو
آنقدر نیزه زیاد است نمیدانم چه
بکشم از بدنت یا دهنت وای عمو


در عرش وفرش صحبت صحن و سرای توست
حسین
پیداست که لوای دوعالم لوای توست
در مجلست کلیم شدن پخش میکنند
این جلوه های موسوی در عزای توست
درما تو جلوه میکنی وگریه میکنیم
این یا حسین گفتن ما هم صدای توست
در این دو ماه دین خدا رشد میکند
اینها تمام از برکات عزای توست
خونت که ریخت مالک هستی شدی حسین
پس مکه وزمین نجف هم برای توست
جوینده کمال به شهر تو میرسد
بالاتر از بهشت خداکربلای توست
كیا كربلا نرفتن؟از زینب امشب بگیرند
وقتی نگاه کرد دید امام چهارم دستاش بسته است،پاهاش بسته است، اومده دم گودال داره با یه حالتی نگاه میكنه، دید جان امامش در خطره ،زینب دوید گفت تو را چه میشود عزیز برادر، فرمود: عمه جان اینا بدنهای خودشان را دفن کردند، بدن بابای غریبم رو ی خاک افتاده است، فرمود: جان برادر یه روز میاد اینقدر عاشقای ما کربلا میان ، آی بی بی زینب تو این جمع خیلی ها كربلا نرفتن...
جوینده کمال به شهر تو میرسد
بالاتر از بهشت خداکربلای توست
با گریه میشود به فیوضات تو رسید
پس روضه تو واسطه فیضهای توست
صوت الحزین زینب تو شیعه پرور است
سوز صداش باطن کرببلای توست
شب زینب و بچه های زینب است ،بچهای زینب، قدوبالایی نداشتند، زره برتن نداشتند ،وقتی میخواست شمشیر و بر كمر ببندند دید شمشیر به زمین كشیده میشود،لذا دیدی این بسیجیها میخواستند تو جبهه بدوند اسلحه رو گردنشون میبستند یعنی حمایل میكردند، بند شمشیر را حمایل بستن، اومدن در خیمه دایی جان اجازه بده بریم میدان، فرمود: با مادرتان بیایید. صدای زینب بلند شد داداش من اینجام ، ابی عبدالله فرمود:زینب جان اینی كه به اینها گفتم با تو بیاییند،میخواستم یه بار دیگه ببینمت،عجب خواهر و برادری، وقتی اومدن خواستگاریش، اومد عبدالله بن جعفر ابن ابی طالب، بی بی زینب عرض كرد، بابا عبدالله باباش كه جعفر عموی من است مرد خوبی است، اما شرط دارم هرجا حسینم رفت منم برم ، من باید هرروز حسینم رو ببینم ، من بی حسین میمیرم،هر شب شیر به بچه هاش داد به عشق حسین،هر كی به عشق یه كسی شیر به بچه هاش بده بچه هاش شكل همون میشن،این بچه ها فقط بلدند بگن حسین، وقتی از مدینه اومد به عبدالله نگفت بچه ها رو بفرست ،وسط راه دیدند دو سوار میاد، عباس علیه السلام دید بچه های زینب هستند، دست و پای مادر را بوسیدند نامه عبدالله را تقدیم کردند ،عبدالله گفته: زینب جان بچه ها را ببر من که مریضم، اینا فدای حسین باشند،زینب خوشحال شد،نامه رو آورد، ام لیلا اکبررو فرستاده، ام البنین عباس رو،فقط زینب قربانی نداشت كه اومدند، تا وارد میدان شدن، گفتند: امیری حسین و نعم الامیر ما بچه های زینبیم، عمر سعد صداش دراومد عجب خواهری است زینب،بعضی ها گفتند این دو تا بچه رو مثل قاسم كشتند یعنی له شدند،ابی عبدالله اومد بالای سر این بچه ها،سپاه دشمن گرگند،اگر حسین یكی رو ببره سر اون یكی رو میبریدند ،ابی عبدالله هردو را بغل گرفت،خون از سر و روشون میریزه،بدنشون جای جای نیزه است، زینب نیومد بیرون از خیمه،فرمود:من ترسیدم حسینم خجالت بكشه، ام سلمه میگه بعد ازدواج زینب، رفتم در خانه زینب دیدم گریه میکنه،گفتم زینب چی شده؟ فرمود: سه روزه حسینم رو ندیدم، رفتم در خونه حسین دیدم حسینم دارد گریه میکنه ،گفتم بیایید پیش زینب،زینب داره گریه میكنه، اومد آقا دیدند زینب خواب است آفتاب روی صورت خواهر، ایستادند مقابل آفتاب بیدار شد،زبان حال اینه عرض کرد داداش یه روز تلافی میکنم، اومد تو گودال، طوری نشست سایه روی بدن داداش افتاد، حسین....


برتری عاشورا نسبت به سایر روز های شهادت معصومین

علل الشرائع مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ بَشَّارٍ الْقَزْوِینِیُّ عَنِ الْمُظَفَّرِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ الْأَسَدِیِّ عَنْ سَهْلٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْفَضْلِ- در كتاب علل الشرائع از عبد اللَّه بن فضل روایت میكند كه گفت:

 قَالَ‏ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ- كَیْفَ صَارَ یَوْمُ عَاشُورَاءَ یَوْمَ مُصِیبَةٍ وَ غَمٍّ وَ جَزَعٍ- وَ بُكَاءٍ دُونَ الْیَوْمِ الَّذِی قُبِضَ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ ص- وَ الْیَوْمِ الَّذِی مَاتَتْ فِیهِ فَاطِمَةُ ع- وَ الْیَوْمِ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع- وَ الْیَوْمِ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحَسَنُ ع بِالسَّمِّ

به امام جعفر صادق علیه السّلام گفتم: یا بن رسول اللَّه! چرا روز عاشورا روز مصیبت و غم و اندوه و گریه است ولى روز رحلت پیامبر معظم اسلام صلّى اللَّه علیه و آله و روز شهادت حضرت زهراى اطهر و روز شهادت امیر المؤمنین و روز شهادت امام حسن علیهم السّلام این طور نیست!؟

 فَقَالَ إِنَّ یَوْمَ قَتْلِ الْحُسَیْنِ ع- أَعْظَمُ مُصِیبَةً مِنْ جَمِیعِ سَائِرِ الْأَیَّامِ- وَ ذَلِكَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكِسَاءِ- الَّذِینَ كَانُوا أَكْرَمَ الْخَلْقِ عَلَى اللَّهِ كَانُوا خَمْسَةً- فَلَمَّا مَضَى عَنْهُمُ النَّبِیُّ- بَقِیَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ع- فَكَانَ فِیهِمْ لِلنَّاسِ عَزَاءٌ وَ سَلْوَةٌ- فَلَمَّا مَضَتْ فَاطِمَةُ ع كَانَ فِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ- وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ع لِلنَّاسِ عَزَاءٌ وَ سَلْوَةٌ- فَلَمَّا مَضَى مِنْهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ- كَانَ لِلنَّاسِ فِی الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ع عَزَاءٌ وَ سَلْوَةٌ- فَلَمَّا مَضَى الْحَسَنُ ع كَانَ لِلنَّاسِ فِی الْحُسَیْنِ عَزَاءٌ وَ سَلْوَةٌ- فرمود: روز شهادت امام حسین علیه السّلام از سایر روزها بزرگتر است. زیرا اصحاب كساء كه گرامى‏ترین خلق خدا بشمار میرفتند پنج نفر بودند.هنگامى كه پیغمبر اعظم صلّى اللَّه علیه و آله از میان ایشان رفت حضرت امیر با فاطمه زهراء و حسن و حسین علیهم السّلام باقى ماندند. دل مردم از دیدن ایشان تسلى و تسكین پیدا میكرد. موقعى كه حضرت زهراء را شهید كردند قلب مردم بوسیله دیدار حضرت امیر و حسن و حسین علیهم السّلام تسلى مى‏یافت. وقتى حضرت امیر را شهید نمودند دل مردم به دیدن حضرت حسنین علیهما السّلام خوش بود. موقعى كه امام حسن را شهید كردند چشم مردم بحضرت امام حسین باز میشد.

 فَلَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ- لَمْ یَكُنْ بَقِیَ مِنْ أَصْحَابِ الْكِسَاءِ أَحَدٌ لِلنَّاسِ- فِیهِ بَعْدَهُ عَزَاءٌ وَ سَلْوَةٌ فَكَانَ ذَهَابُهُ كَذَهَابِ جَمِیعِهِمْ- كَمَا كَانَ بَقَاؤُهُ كَبَقَاءِ جَمِیعِهِمْ- فَلِذَلِكَ صَارَ یَوْمُهُ أَعْظَمَ الْأَیَّامِ مُصِیبَةً- اما هنگامى كه امام حسین را شهید نمودند كسى از اصحاب كساء علیهم السّلام باقى نمانده بود كه مردم به وى دل‏خوش كنند. پس شهید شدن امام حسین مثل این بود كه عموم اصحاب كساء شهید شده باشند، همچنان كه باقى بودن آن حضرت نظیر این بود كه جمیع ایشان باقى باشند. بدین لحاظ است كه مصیبت روز عاشورا از مصیبت كلیه روزها بزرگتر است.

قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْفَضْلِ الْهَاشِمِیُّ- فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ- فَلِمَ لَمْ یَكُنْ لِلنَّاسِ فِی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ع عَزَاءٌ وَ سَلْوَةٌ- مِثْلُ مَا كَانَ لَهُمْ فِی آبَائِهِ ع‏ فَقَالَ بَلَى‏ عبد اللَّه بن فضل میگوید: به امام جعفر صادق علیه السّلام گفتم: یا بن رسول اللَّه! چه مانعى داشت كه بعد از امام حسین چشم مردم بحضرت امام زین العابدین علیه السّلام باز شود، همان طور كه به پدران آن بزرگوار باز میشد!؟ فرمود: آرى

إِنَّ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ كَانَ سَیِّدَ الْعَابِدِینَ- وَ إِمَاماً وَ حُجَّةً عَلَى الْخَلْقِ بَعْدَ آبَائِهِ الْمَاضِینَ- وَ لَكِنَّهُ لَمْ یَلْقَ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ لَمْ یَسْمَعْ مِنْهُ- حضرت على بن الحسین بعد از پدران خود بزرگ عابدین و امام و حجت بر خلق بود. ولى در عین حال پیامبر اكرم اسلام را ندیده بود و چیزى از آن حضرت نشنیده بود.

وَ كَانَ عِلْمُهُ وِرَاثَةً عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ النَّبِیِّ ص- وَ كَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ ع- قَدْ شَاهَدَهُمُ النَّاسُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص فِی أَحْوَالٍ تَتَوَالَى- فَكَانُوا مَتَى نَظَرُوا إِلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ- تَذَكَّرُوا حَالَهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص- وَ قَوْلَ رَسُولِ اللَّهِ ص لَهُ وَ فِیهِ- على بن الحسین علم و دانش را از پدر خود از جد بزرگوارش از پیغمبر خدا به ارث برده بود. ولى مردم حضرت امیر و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام را متوالیا با رسول معظم اسلام صلّى اللَّه علیه و آله مشاهده كرده بودند و هر گاه به یكى از آنان نظر میكردند بیاد آن زمانى مى‏آمدند كه وى با پیامبر خدا بود و رسول خدا در باره او چه توصیه و سفارشاتى میفرمود.

فَلَمَّا مَضَوْا فَقَدَ النَّاسُ مُشَاهَدَةَ الْأَكْرَمِینَ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ لَمْ یَكُنْ فِی أَحَدٍ مِنْهُمْ فَقْدُ جَمِیعِهِمْ- إِلَّا فِی فَقْدِ الْحُسَیْنِ ع لِأَنَّهُ مَضَى فِی آخِرِهِمْ- فَلِذَلِكَ صَارَ یَوْمُهُ أَعْظَمَ الْأَیَّامِ مُصِیبَةً- هنگامى كه عموم ایشان شهید شدند مردم از مشاهده این گونه افرادى كه نزد رسول خدا گرامى بودند محروم و بى‏بهره شدند. در شهید شدن یكى از آنان این مصیبت نبود كه همه شهید شده باشند غیر از شهادت امام حسین علیه السّلام زیرا آن حضرت بعد از عموم ایشان شهید شد. بدین علت است كه روز مصیبت امام حسین از نظر مصیبت از همه روزها بزرگتر است.

قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْفَضْلِ الْهَاشِمِیُّ- فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ- فَكَیْفَ سَمَّتِ الْعَامَّةُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ یَوْمَ بَرَكَةٍ فَبَكَى ع عبد اللَّه بن فضل هاشمى میگوید: به امام جعفر صادق علیه السّلام گفتم:یا بن رسول اللَّه! پس چرا اهل تسنن روز عاشورا را روز بركت نامیدند!؟ ناگاه دیدم آن بزرگوار گریان شد و فرمود:

ثُمَّ قَالَ- لَمَّا قُتِلَ الْحُسَیْنُ ع تَقَرَّبَ النَّاسُ بِالشَّامِ إِلَى یَزِیدَ- فَوَضَعُوا لَهُ الْأَخْبَارَ وَ أَخَذُوا عَلَیْهَا الْجَوَائِزَ مِنَ الْأَمْوَالِ- فَكَانَ مِمَّا وَضَعُوا لَهُ أَمْرُ هَذَا الْیَوْمِ وَ أَنَّهُ یَوْمُ بَرَكَةٍ- لِیَعْدِلَ النَّاسَ فِیهِ مِنَ الْجَزَعِ وَ الْبُكَاءِ وَ الْمُصِیبَةِ وَ الْحُزْنِ- إِلَى الْفَرَحِ وَ السُّرُورِ وَ التَّبَرُّكِ وَ الِاسْتِعْدَادِ فِیهِ- حَكَمَ اللَّهُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ- موقعى كه امام حسین شهید شد مردم در شهر شام به یزید تقرب مى‏جستند، لذا اخبار و احادیث جعلى و ساختگى را براى یزید نقل میكردند و از او جائزه میگرفتند.از جمله اخبار ساختگى این بود كه روز عاشورا را روز خیر و بركت نامیدند تا مردم در این روز از جزع و گریه و مصیبت و حزن منصرف شوند و به فرح و خوشحالى و بركت بپردازند. خدا بین ما و آنان داورى خواهد كرد.

قَالَ ثُمَّ قَالَ ع یَا ابْنَ عَمِّ- وَ إِنَّ ذَلِكَ لَأَقَلُّ ضَرَراً عَلَى الْإِسْلَامِ- وَ أَهْلِهِ مِمَّا وَضَعَهُ قَوْمٌ انْتَحَلُوا مَوَدَّتَنَا- وَ زَعَمُوا أَنَّهُمْ یَدِینُونَ بِمُوَالاتِنَا وَ یَقُولُونَ بِإِمَامَتِنَا- زَعَمُوا أَنَّ الْحُسَیْنَ ع لَمْ یُقْتَلْ- وَ أَنَّهُ شُبِّهَ لِلنَّاسِ أَمْرُهُ كَعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ- فَلَا لَائِمَةَ إِذاً عَلَى بَنِی أُمَیَّةَ وَ لَا عَتْبَ عَلَى زَعْمِهِمْ- یَا ابْنَ عَمِّ مَنْ زَعَمَ أَنَّ الْحُسَیْنَ لَمْ یُقْتَلْ- فَقَدْ كَذَّبَ رَسُولَ اللَّهِ وَ عَلِیّاً- وَ كَذَّبَ مَنْ بَعْدَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ ع فِی إِخْبَارِهِمْ بِقَتْلِهِ- وَ مَنْ كَذَّبَهُمْ فَهُوَ كَافِرٌ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ- وَ دَمُهُ مُبَاحٌ لِكُلِّ مَنْ سَمِعَ ذَلِكَ مِنْهُ‏- راوى میگوید: حضرت صادق علیه السّلام پس از این مقاله بمن فرمود: یا بن عم! ضرر این گونه اخبار جعلى براى اسلام و مسلمانان كمتر است از ضرر و خطر اخبار ساختگى آن گروهى كه خودشان را بما بستند و گمان مینمایند، داراى دوستى ما و معتقد به امامت ما میباشند. زیرا آنان این طور گمان میكنند، امام حسین علیه السّلام شهید نشده و شهادت آن حضرت نظیر عیسى بن مریم بر مردم اشتباه شده! پس بنا بر این، به گمان آنان عتاب و ملامتى بر بنى امیه كه حسین را شهید كرده‏اند نخواهد بود! یا بن عم! كسى كه گمان كند، امام حسین علیه السّلام شهید نشده پیغمبر خدا و على مرتضى و امامانى را كه بعد از ایشان خبر از شهادت امام حسین داده‏اند تكذیب نموده است و كسى كه آنان را تكذیب نماید بخداى بزرگ كافر شده است و خون او براى هر شخصى كه این مطلب را از وى بشنود مباح است.

قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْفَضْلِ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ- فَمَا تَقُولُ فِی قَوْمٍ مِنْ شِیعَتِكَ یَقُولُونَ بِهِ- فَقَالَ ع مَا هَؤُلَاءِ مِنْ شِیعَتِی وَ أَنَا بَرِی‏ءٌ مِنْهُمْ- قَالَ فَقُلْتُ فَقَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِی السَّبْتِ- فَقُلْنا لَهُمْ كُونُوا

عبد اللَّه بن فضل گفت: یا بن رسول اللَّه! در باره آن شیعیانى كه یك چنین عقیده‏اى دارند چه میگوئى!؟ فرمود: آنان از شیعیان من نیستند، من از ایشان بیزارم.

راوى میگوید: به آن حضرت گفتم: پس معناى قول خداى سبحان چیست كه (در آیه- 62- سوره بقره) میفرماید: شما میدانید، ما به آن افرادى كه در روز شنبه سركشى نمودند گفتیم: بوزینه‏هائى باشید رانده شده. فرمود: آنان گروهى بودند كه مدت سه روز مسخ شدند (یعنى از شكل انسان بشكل حیوان در آمدند) و مردند و نسلى بجاى ننهادند. بوزینه و خوك‏ها و سایر مسخ‏شدگان فعلى نظیر و شبیه آنها میباشند. و گوشت آنچه كه فعلا شبیه آنها دیده مى‏شود خوردنى نیست.

سپس امام جعفر صادق علیه السّلام فرمود: خدا غلاة و مفوضه‏  را لعنت كند.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار    ج‏44    269     باب 32 أن مصیبته صلوات الله علیه كان أعظم المصائب و ذل الناس بقتله و رد قول من قال إنه ع لم یقتل و لكن شبه لهم ..... ص : 269

 

 


آیا عزاداری برای امام حسین علیه‏السلام، در زمان امامان علیهم‏السلام سابقه دارد؟

 

بلی، در این‏ جا تنها به ذکر نمونه‏های اندکی از آن چه که در تاریخ نقل شده، بسنده می‏کنیم:

 

1. عزاداری بنی‏هاشم در ماتم سیدالشهدا؛

از امام صادق علیه‏السلام چنین روایت شده است: «پس از حادثه عاشورا، هیچ بانویی از بانوان بنی‏هاشم، سرمه نکشید و خضاب ننمود و از خانه هیچ یک از بنی‏هاشم دودی که نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد تا آن که ابن زیاد به هلاکت رسید. ما پس از فاجعه خونین عاشورا پیوسته اشک بر چشم داشته‏ایم».1

 

ادامه مطلب


نقش بصیرت در جاودانگی قیام امام حسین(علیه السلام)چیست؟

نهضت ها و انقلاب ها را به یک اعتبار می توان به دو قسم،‌انقلاب های انفجاری نا آگاهانه و انقلاب های آگاهانه تقسیم نمود.
انقلاب های ناآگاهانه با بهره گیری از غفلت یاران و مردم به وجود می آید. رهبران این دسته از قیام ها سعی دارند که از غفلت مردم استفاده کنند و اجازة رشد سیاسی و بصیرت را به یاران نمی دهند. این دسته از قیام ها به دلیل عدم بصیرت یاران استمرار نداشته و نمی توانند الگوی مناسبی برای نهضت های دیگر باشند، از این رو جاودانه نیستند، زیرا جاودانگی در الگودهی ظهور می کند.
دستة دیگر از انقلاب های انتخابی و بر اساس بصیرت و آگاهی یاران و مردم به وجود می آید. نهضت های همة انبیا از این دسته نهضت ها است، زیرا آن ها برای پیروزی در برابر دشمن ، هیچگاه از غفلت مردم بهره نگرفتند.

ادامه مطلب


آیا گریه بر امام حسین (ع) تاثیر در اخلاق و رفتار شخص دارد؟

اولا : عظمت مقام حضرت سید الشهداء بیش از آن است که در فکر و اندیشه کوتاه ما قرار گیرد ، امام حسین (ع) در روز عاشورا از تمام هستی خود در راه پروردگار گذشت و هر آنچه را که داشت در طبق اخلاص تقدیم پروردگار متعال نمود ، و جای تعجب نیست خدایی متعال نیز هر آنچه را که بخواهد در اختیار حضرت سید الشهداء بگذارد هرچه بودت داده ای در راه ما هرچه دارم می دهم در راه تو بنابراین هیچ استبعادی ندارد و جای هیچگونه تردیدی نیست که از برکت اشک بر اباعبدالله الحسین (ع) گناهان گریه کنندهگان مورد آمرزش قرار گیرد و حتی شخصی بهشتی گردد ثانیا : حضور در مجالس ائمه (ع) مورد سفارش آن بزرگوران است ، چنانکه امام رضا (ع) می فرماید : خدا رحمت کند کسی را که در مجلسی بنشیند که امر ما در آن زنده می شود . حضور در مجالس ائمه (ع) انسان را مشمول رحمت الهی می سازد ، مجلس تذکر و موعظه است و انسان را از غفلت بیدار می کند و او را به فکر چاره و اصلاح اعمال و رفتار گذشته اش سوق می دهد .

 


آیاتصاویری که ازامام حسین و حضرت ابوالفضل می کشند واقعی است یاخیر؟

 چهره و تصویری که امروزه از حضرت ابو الفضل یا امام حسین و امامان دیگر وجود دارد، واقعی نیست، زیرا ترسیم چهره آنان مبتنی بر آن است که با بهره گیری از وسیله و ابزاری مانند دوربین عکاسی یا دوربین فیلمبرداری، به تصویر کشیده شود؛ و حال آن که در آن زمان این گونه ابزار و وسایل وجود نداشت . هم چنین وجود نقاشانی چیره دست در آن زمان که بتوانند چهره و شمایل ایشان را ترسیم و نقاشی کنند، ثابت نشده است و دلیلی بر این مسئله وجود ندارد. به نظر می رسد چهره پردازی و تصاویری که از وجود ایشان دارند، با استفاده از متون تاریخی به وجود آمده است. برخی با مطالعه کتاب های تاریخی که شکل و قیافة ظاهری ابو الفضل العباس را تدوین نموده اند و با بهره گیری از خلاقیت و خیالات خود ،‌ چهره پردازی و تصویر سازی کرده اند.


پیاده روی اربعین نشانه عشق به ثارالله است/ نظر آیت الله بهجت درباره پیاده روی اربعین

با اینکه زیارت سید‌الشهدا(ع) در اکثر برهه‌های تاریخی به سختی انجام می‌شد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود عاشقانه خطرات را به جان می‌خریدند و به پابوسی امام حسین(ع) در روز اربعین نائل می‌شدند.

در برخی از روایات تاریخی بیان شده است که زیارت کربلا با پای پیاده در زمان «شیخ انصاری»(متوفی سال ۱۲۸۱ قمری) رسم شد،‌ اما در برهه‌ای از زمان به ورطه فراموشی سپرده می‌شود که در نهایت توسط شیخ میرزا حسین نوری دوباره احیا شد. این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیاده‌روی از نجف تا کربلا اقدام کرد که ۳ روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی کردند. محدث نوری از آن پس تصمیم گرفت هر سال این کار را تکرار کند، وی آخرین بار در سال ۱۳۱۹ ه. با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله(ع) رفت.

نظر میرزاجواد آقا ملکی تبریزی

میرزا جوادآقا ملکی تبریزی که بارها با پای پیاده از عتبه علویه، رهسپار عتبه حسینی شده بود، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین می‌گوید: «به هر روی بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر(اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش(ع) زیارت کند، هر چند تنها یک‌ بار در تمام عمرش باشد(ترجمه المراقبات، کریم فیضی، صفحه ۸۵)

نظر آیت الله بهجت

آیت‌الله محمدتقی بهجت درباره نقش پیاده‌روی روز اربعین می‌گوید: روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، پنج ندا می‌کند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،... امام زمان خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی می‌کنند ... بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند... اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمی‌شناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین(ع) به عالم است.

نظر آیت الله مکارم شیرازی

آیت الله مکارم شیرازی پیاده روی اربعین را یک نوع ابراز عظمت امام حسین(ع) می داند و می نویسد: عیناً در روایات داریم ائمه پیاده از مدینه می رفتند مکه. امام سجاد(ع) بیست و پنج سفر شاید با پای پیاده رفت. گاهی مرکب هم همراه خودشان می بردند. به دو فایده؛ یک فایده اگر وسط راه ناچار شوند سوار بشوند، دیگر اینکه بگویند از بی مرکبی نیست که ما پیاده می رویم، مرکب هم داریم و پیاده می رویم، این به احترام امام حسین(ع) است. این یک نوع اظهار عظمت و تجلیل از مقام شامخ اباعبدالله(ع) است. این پیاده رفتن، این دلیل بر این است. و لذا این پیاده رویِ اربعین خیلی در دنیا صدا می کند؛ و تبلیغ خوبی برای عالم تشیّع و عالم اسلام است. یکی از مبلّغ های بسیار خوب است.

وی می افزاید: می دانید که در ایام اربعین، اجتماع در کربلا، از عاشورا بیشتر است، انبوه جمعیت خیلی بیشتر است. آن وقت عدۀ زیادی پیاده، زن، بچه، با اینکه خطراتی هم که احتمال می دهند تهدیدشان بکند می آیند، این دلیل بر این است که واقعاً عاشق این مکتب هستند. تنها عشق است که آنها را به این سمت و سو می برد. آن تأثیری که در این پیاده روی هست، در زیارت معمولی نیست. انسان یک حال و هوایی دیگری پیدا می کند. تا آدم نرود، توجه پیدا نمی کند؛ یک شور و نشاط و یک عشق دیگری پیدا می کند.

آثار و برکاتی که از زیارت معمولی حاصل می شود، ارزشمند است. خب می رود زیارت می کند، به جای دو روز، سه روز چهار روز زیارت می کند، تکرار زیارت؛ اما این یک خاطره ای می شود برای تمام عمر. اصلاً در موقع راه رفتن وقتی به آن سمت می رود، دارد خودسازی می کند. غیر از بحث هایی که[در طول راه] می شود، شب هایی که مستقر می شوند و صحبت هایی که می شود، اصلاً خودِ این یک تأثیر در خودسازی دارد. و خب همین اشکال را هم به امام سجاد می کردند، چرا شما این کار را می کنید؟ خب سریع با مرکب بروید و بیشتر طواف خانه خدا کنید. چرا؟ یک آثاری در پیاده روی هست که در آن نیست و بنابراین جای این ایراد نیست. بعضی ها که حوصله پیاده روی ندارند، معمولاً این گونه اشکالات را می کنند که خودشان را تبرئه بکنند و یک مجوز برای خودشان پیدا بکنند و بهترین دلیلش این است که ممکن است خاطره زیارت نماند، اما خاطره این پیاده روی و این برنامه، تا آخر عمر بماند.



40 پاداش باورنکردنی برای یک زیارت

در طول تاریخ انسانهایى بوده و هستند كه پس از مرگشان، زندگى و حیاتشان ادامه پیدا كرده و با مرگ بدنشان، وجودشان و شخصیت و اندیشه ‏شان ادامه یافته است. مردان خدا و شخصیتهاى الهى، همانگونه كه در زمان حیات خویش استوانه دین و محور انسانیت و پشتوانه حق و عدالت هستند، در زمان پس از مرگ نیز آرامگاه و زیارتگاهشان پشتوانه حق و عدالت و فضیلت است. و در این میان، زیارت مشهد حسینى از ویژگیهاى برجسته‏ اى برخوردار است.


آنانكه توفیق پیدا مى كنند و به زیارت مرقد مطهرش مشرف مى شوند، روى به آستان امام حسین علیه السلام آورده و به جانب این مدرسه عشق و فضیلت و دانشگاه كمال و تربیت مى‏گرایند، مدرسه ای که براى هیچ ملتى از ملل گیتى میسر و مقدور نیست .

 

مطمئن‌ترین راه

ملحدین و معاندین و مخالفین مكتب تشیع به خیال خود شبهات و اشكالهاى مى كنند و مى گویند: «زیارت قبور، بت پرستى است؟!» در حالى كه هر كس كه به زیارت قبور ائمه علیهم السلام مى رود هرگز به عنوان «بت» آنها را زیارت نمى‏كند. چه كسى است كه حسین بن على علیهماالسلام را خدا بداند؟!! شیعه، امام را مقرب درگاه خدا مى ‏داند و با توسل به او قربى به خداوند پیدا مى كند، همانطور كه خودش در قرآن مجید فرمود: «به سوى او وسیله بگیرید» (مائده/39) امام را وسیله الهى مى ‏داند. زیرا توسل و شفاعت، بُعدى از ابعاد زیارت است كه زائر از این طریق خود را به درگاه الهى نزدیك مى‏ كند، و پیشوایان ما وعده فرموده ‏اند كه از زائران خود دستگیرى كنند.

امام رضا علیه السلام مى فرماید: هر امامى بر گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانى دارد و وفاى به این عهد، با زیارت قبر آنان ممكن مى‏باشد. و كسى كه به شوق زیارت آنها و با تصدیق به فضیلت آنها به سوى قبور آنها برود مورد شفاعت ائمه علیهم السلام در قیامت قرار مى‏ گیرد.

شیعه، امام را مقرب درگاه خدا مى ‏داند و با توسل به او قربى به خداوند پیدا مى كند، همانطور كه خودش در قرآن مجید فرمود: «به سوى او وسیله بگیرید» امام را وسیله الهى مى ‏داند. زیرا توسل و شفاعت، بُعدى از ابعاد زیارت است كه زائر از این طریق خود را به درگاه الهى نزدیك مى‏ كند

ادامه مطلب


حضرت مهدی(علیه السلام) و زنده نگه داشتن عاشورا

 

روز عاشورایی بود و موج سوگواران از هر سو به سوی كربلا در حركت بود.

علامه بحرالعلوم (رحمت الله علیه) نیز به همراه گروهی از طلاب به استقبال عزاداران حركت كردند به محله ی (طُوَیرِج) رسیدند ، كه دسته ی سینه زنی و سبك سوگواریشان مشهور بود.

هنگامی كه علامه و همراهانش به آنان رسیدند،ناگهان علامه بحرالعلوم (رحمت الله علیه) با آن كهولت سن و موقعیت اجتماعی و علمی،لباس خویش را به كناری نهاده و در صف سینه زنان،با شوری وصف ناپذیر به سینه زدن پرداختند.

پس از پایان سوگواری ، یكی از خواص از ایشان پرسید:

چه رویدادی پیش آمد كه شما چنان دچار احساسات پاك و خالصانه شدید كه آن گونه سر از پا نشناخته،لباس از تن درآوردید و به سینه زنان پیوستید؟

علامه بحرالعلوم (رحمت الله علیه) در جواب فرمودند:

حقیقت آن است كه با رسیدن به دسته ی سوگواران،ناگاه چشمم به محبوب دل ها، امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) افتاد و دیدم ایشان،با سر و پای برهنه در میان انبوه سینه زنان،در سوگ پدر والای خود امام حسین (علیه السلام) با چشمانی اشك بار به سر و سینه می زنند،به همین جهت آن منظره مرا به حال انداخت كه قرارم از كف رفت و در برابر كعبه مقصود و قبله موعود به سوگواری پرداختم.

 


اربعین حسینی واسرای کربلا

 

 

بیستم ماه صفر، چهل روز پس از شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفای آن حضرت، در تاریخ به "اربعین" حسینی مشهور شده است.

اربعین واژه ای است عربی که در متون دینی ما زیاد به آن توجه شده است .به گونه ای که این کلمه از قداست خاصی برخوردار است .حضرت آیت الله جوادی آملی قائل است :در رقم اربعین خصوصیتی وجود دارد که در سایر ارقام آن خصوصیت وجود ندارد .غالب انبیا در سن چهل سالگی به مقام رسالت رسیده اند . مدت مناجات حضرت موسی (ع)در کوه طور چهل شب بود .[1]گفته اند در نماز شب 40 مومن را دعا کنید ...برای حسین بن علی (ع)آسمان و زمین چهل روز گریستند .[2]

در برخی از روایات به بزرگداشت این روز اشاره شده است . در حدیثی از امام حسن عسکری (ع)زیارت اربعین به عنوان یکی از نشانه های مومن شمرده شده است . در این حدیث آن حضرت می فرماید:علایم مومن پنج چیز است :1 - پنجاه و یک رکعت نماز در هر شبانه روز (17 رکعت واجب، بقیه مستحب )2 - انگشتر به دست راست کردن 3- پیشانی به خاک مالیدن 4- بلند گفتن" بسم الله الرحمن الرحیم" در نماز 5 - زیارت اربعین .[3]

در این زیارت که متن آن را شیخ طوسی به نقل از امام صادق (ع) آورده است ،[4] جملات بسیار ارزنده ای آمده است . در بخشی از این زیارت هدف از قیام امام حسین (ع)، همان هدف نبی اکرم (ص)معرفی شده است ."وبذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة"[5]امام حسین (ع) جان خویش را فدا کرد تا بندگان را از جهالت و سرگردانی گمراهی نجات دهد . آیت الله جوادی آملی می نویسد : این کلمه" لیستنقذ عبادک"معنایش این است که همه کارهای حسین بن علی(ع) برای آن بود که هدف رسول گرامی (ص) عمل شود. یعنی اگاه کردن مردم به تکالیف ، سپس عمل کردن به ان "[6]

در منابع (اربعین) بیشتر به دو رویداد اشاره دارد :

1 - روزمراجعت اسرای کربلا از شام به مدینه .

2 - روزی که جابر بن عبدالله انصاری به زیارت قبر امام حسین (ع) مشرف شد .

ادامه مطلب


امام حسین علیه السلام و اربعین

 

 

 

یک سوالی که شاید به فکرمان برسد شاید این باشد که چرا فقط برای امام حسین علیه السلام روز اربعین تعیین شده و برای امامان دیگر و حتی پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله، مراسم روز اربعین نداریم؟

 

برای توضیح جواب این سوءال، به این مطالب توجه کنید:

 

1. فداکاری های امام حسین علیه السلام، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداکاری ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامی داشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.

 

2. مصیبت حضرت امام حسین علیه السلام، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است. مصیبت امام حسین علیه السلام، از همه مصیبت ها بزرگ تر و سخت تر بود. اگر عامل دیگری هم در کار نبود، همین عامل کافی است که نشان بدهد چرا برای امام حسین علیه السلام بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلامصلی اللّه علیه وآله عزاداری می کنیم و مراسم متعددی برپا می کنیم.

 

3. در ماه محرم سال 61ق. امام حسین علیه السلام، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، روز اربعین شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش، به کربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.

 

4. دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین علیه السلام، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند. دشمنان امام حسین علیه السلام تلاش کردند تا حادثه کربلا، به کلی فراموش شود و حتی کسانی را که برای زیارت امام حسین علیه السلام می آمدند، شکنجه می کردند و می کشتند. در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند؛ مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین علیه السلام، منع کردند. شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می کردند که یکی از این مناسبت ها، حادثه روز اربعین است.

 

5. یکی از نشانه های موءمن، زیارت امام حسین علیه السلام در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام روایت شده است که علامت های موءمن پنج چیز است؛ پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن1 و یکی از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده اند.

 

پی نوشت :

 

1. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ص 545.


كربلا، نفی شرك

 

سران شرک واقعاً به این نتیجه رسیده‌اند که در سراشیبی نابودی قرار گرفته‌اند. یعنی اگر توحید به معنای واقعی اشاعه پیدا كند. و انسان‌ها معبود باطل را دفع کنند، حکومت تمام فرعون‌های بیرونی و درونی برچیده می‌شود. بنابراین بودجه‌های سنگینی را هزینه كرده‌اند، فقط برای این‌که رابطة ملت ایران با حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) قطع شود. چون کربلا، نفی شرک است.

حضرت امام حسین (علیه السلام) می‌فرماید:

«انی لاأری الموت الا سعادة و لا الحیاة مع الظالمین الا برما»

چون امام در کربلا در برابر هر پیشنهاد حکومت شرک و معبود باطل قرار گرفت، فرمود: «لا والله»؛ به خدا پیشنهاد شما را قبول نمی‌کنم. بعد هم به دشمن فرمود: 5 حقیقت است كه نمی‌گذارد ما دعوت شما را بپذیریم و فرمانتان را ببریم:

«ابی الله ذلك و رسوله و المؤمنون و جدود طهرت و حجور طابت»

فرمود: مگر مادر من فاطمه زهرا (ع)  با حكومت زمانش سازش كرد که من با شما بسازم. مگر جد من پیامبر، با ابولهب، عاص بن وائل، عتبة بن ربیعه و ابوسفیان برای دو روز خوش بودن آشتی كرد كه من با شما آشتی كنم.

 

اگر جد من با سران مکه همراهی می‌كرد، به او سنگ نمی‌زدند، و عبا به گردنش نمی‌کشیدند و به طائف تبعید نمی‌شد. یاسر و سمیه را جلوی چشمش قطعه قطعه نمی‌کردند.


گزارش تصویری/ پیاده روی باشکوه عاشقان حسینی به سوی کربلای معلی



خبرگزاری اهل البیت -ع (ابنا)


فلسفه اربعین امام حسین (ع)

اربعین

پرسش: چرا برای امام حسین (ع) اربعین می گیرند ولی برای بقیه ائمه اطهار (ع) اربعین نمی گیرند؟

 

پاسخ: به طور كلی باید گفت عزاداری امام حسین (علیه السلام) با سایر امامان تفاوت دارد و این به دلیل گستره‌ی كمی و كیفی واقعه ‌ی عاشوراست. وضعیت خاص جهان اسلام و مسلمانان، حالات حاكمان مسلمان و ظلم های آنان، تحقیر امت اسلامی، تشدید ظلم علیه شیعیان، فراموشی آموزه‌هایی چون امر به معروف و نهی از منكر، شیوع بدعتها و ... از یك سو و موقعیت ویژه‌ی ابا عبدالله الحسین (ع) از جهت مظلومیت و تنهایی و نوع جنگ و برخورد فیزیكی با آن حضرت و اهل و عیال ایشان، درسهای تربیتی، اجتماعی‌، سیاسی ، فرهنگی و دینی آن از سوی دیگر همه و همه شكل خاصی به این حادثه داده كه باعث شده كه پیامبر اكرم (ص) و حضرت زهرا و تمام ائمه‌ی اطهار، بر احیای عزاداری آن حضرت تأكید فراوان داشته باشند.

 

 این تأكید به عزادارى بر حضرت سیدالشهدا(ع) به خاطر فلسفه‏ هاى سازنده و تربیتى متعدد آن است، از جمله:

 1- زنده داشتن یاد و تاریخ پرشكوه نهضت حسینى

 2- الهام بخش روح انقلابى و ستم ستیزى

 3- پیوند عمیق عاطفى بین امت و الگوهاى راستین

 4- اقامه مجالس دینى در سطح وسیع و آشنا شدن توده‏ها با معارف دینى

 5- پالایش روح و تزكیه نفس

6- اعلام وفادارى نسبت به مظلوم و مخالفت با ظالم و...

حسین (ع)

شاید از وجوهی که برای برگزاری روز اربعین برای سیدالشهدا (ع) از سال 61 هجرت و از آن زمان تا حال که شیعه بر این امر همیشه قیام و اقدام کرده و آن را زنده نگه داشته است، آن است که برای سیدالشهدا (ع) زمین و آسمان تا چهل روز گریه کرده است؛ چنان که جناب زراره بن اعین (ره) که از اکابر اصحاب اهل بیت و فقهای شیعه امامیه است، از حضرت امام صادق (ع) روایتی نقل کرده به این عبارت که: "قال ابوعبدالله(ع): یا زراره! إن السماء بکت علی الحسین (ع) أربعین صباحا بالدم، و إن الأرض بکت علیه أربعین صباحا بالسواد، و إن الشمس بکث اربعین صباحا بالکسوف والحمره، و إن الملائکه بکت علیه أربعین صباحا و... الحدیث."("کامل الزیاره"، ص 81 و "مستدرک الوسائل"، ج 2، ص 215)

 

از این حدیث شریف که در یکی از کتب معتبر حدیث شیعه کامل الزیاره نقل شده استفاده می شود که بکاء آسمان و زمین و ملائکه و آفتاب بر سیدالشهدا تا چهل روز طول کشیده است. شاید انتقال همین معنا از سوی اهل بیت این سنت را در میان مردم ایجاد کرده است.

 

رسیدن کاروان اسیران در سفر بازگشت به صحرای کربلا در چهلم شهادت آن حضرت، و عزاداری معروفی که شد، به همراه زیارت اربعین در این مسئله دخالت داشته است.

 

عزاداری برای سید الشهدا به طور خاص از سوی اهل بیت (ع) تأکید شده است و اساساً نباید آن را با سایر عزاداری ها مقایسه کرد.

این اهمیت به ماهیت پیامی باز می گردد که این قیام داشته است.


چرایی توصیه اربعین فقط برای امام حسین(علیه ‎السلام)

ویژه نامه اربعین

چرا فقط برای امام حسین (علیه‎السلام) روز اربعین تعیین شده و برای امامان دیگر و حتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، مراسم روز اربعین نداریم؟

برای توضیح جواب این سوال، به این مطالب توجه کنید:

1. فداکاری‎های امام حسین (علیه‎السلام)، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداکاری‎ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامی‎داشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.

2. مصیبت حضرت امام حسین (علیه‎السلام)، برای هیچ امام و پیامبری پیش نیامده است. مصیبت امام حسین(علیه‎السلام)، از همه مصیبت‎ها بزرگ‎تر و سخت‎تر بود. اگر عامل دیگری هم در کار نبود، همین عامل کافی است که نشان بدهد چرا برای امام حسین(علیه‎السلام) بیش از امامان دیگر و حتی بیش از پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) عزاداری می‎کنیم و مراسم متعددی برپا می‎کنیم.

3. در ماه محرم سال 61ق. امام حسین (علیه‎السلام)، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، روز اربعین شهادت امام حسین (علیه‎السلام) و یارانش، به کربلا رسیدند و همه مصائب روز عاشورا در آن روز تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر بود.

فداکاری‎های امام حسین(علیه‎السلام)، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداکاری‎ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است.

4. دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین (علیه‎السلام)، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند. دشمنان امام حسین(علیه‎السلام) تلاش کردند تا حادثه کربلا، به کلی فراموش شود و حتی کسانی را که برای زیارت امام حسین(علیه‎السلام) می‎آمدند، شکنجه می‎کردند و می‎کشتند. در زمان متوکل عباسی، همه قبرهای کربلا را شخم زدند؛ مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین (علیه‎السلام)، منع کردند. شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می‎کردند که یکی از این مناسبت‎ها، حادثه روز اربعین است.

5. یکی از نشانه‎های مومن، زیارت امام حسین (علیه‎السلام) در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسکری(علیه‎السلام) روایت شده است که علامت‎های مومن پنج چیز است؛ پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن1 و یکی از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده ‎اند.


2-محبت مكنون

از جمله احادیث نبوى كه در واقع بیانگر تأثیر پذیرى معنوى مردم از وجود مبارك سیدالشهداء علیه السلام مى‏باشد، حدیثى است كه فرمود: «ان للحسین محبة مكنونة فى قلوب المؤمنین ». (3) در كانون دلهاى مؤمنین، محبتى نهفته و ویژه نسبت به حسین وجود دارد.

ادامه مطلب


آثاروبركات فردى سیدالشهدا علیه السلام ]

بسم الله الرحمن الرحیم

1- چراغ هدایت و كشتى نجات‏

من آن نورم كه در شبهاى تاریك چراغ رهنماى كاروانم

در این دریا منم آن ناخدایى‏ كه كشتى را به ساحل مى‏رسانم‏

ادامه مطلب


فضایل امام حسین علیه السلام

رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله : مَن أحَبَّ أن یَنظُرَ إلى أحَبِّ أهلِ الأرضِ إلى أهلِ السَّماءِ فَلیَنظُر إلى الحُسَینِ؛

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هركس كه دوست دارد به محبوبترین فرد روى زمین در نزد اهل آسمان نگاه كند به حسین بنگرد .

مناقب ابن شهرآشوب : ۴ / ۷۳

الإمامُ الحُسَینُ علیه السلام : دَخَـلـتُ عَـلى رَسـولِ اللّه صلى الله علیه و آله وَعِندَهُ ابنُ أبی كَعبٍ ، فَقالَ لی رَسولُ اللّه صلى الله علیه و آله مَرحَبا بِكَ یا أبا عَبدِاللّه ، یا زَینَ السَمَواتِ وَالأرَضینَ ، قالَ لَهُ أبَیٌّ : وَكَیفَ یَكونُ یا رَسولَ اللّه صلى الله علیه و آله زَینُ السَّماواتِ وَالأرَضینَ أحَدٌ غَیرُكَ ؟! قالَ : یا أبَیُّ وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ نَبیّا إنَّ الحُسَینَ بنَ عَلیٍّ فی السَّماءِ أكبَرُ مِنهُ فی الأرضِ ، وَإنَّهُ لَمَكتوبٌ عَن یَمینِ عَرشِ اللّه عز و جل : مِصباحُ هُدىً وَسَفینَةُ نَجاةٍ وَإمامٌ غَیرُ وَهنٍ وَعِزٌّ وَفَخرٌ وَعَلَمٌ وَذُخرٌ؛

امام حسین علیه السلام : بر رسول خدا صلى الله علیه و آله وارد شدم . ابن ابى كعب در خدمت ایشان بود . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله به من فرمود : خوش آمدى اى ابا عبداللّه ، اى زیور آسمانها و زمینها . اُبىّ به پیامبر ! عرض كرد : اى رسول خدا ! چگونه ممكن است كسى غیر از شما زیور آسمانها و زمینها باشد ؟ ! پیامبر فرمود : اى ابىّ ، سوگند به آن كسى كه بحقّ مرا به پیامبرى برانگیخت ، مقام و منزلت حسین بن على در آسمان بالاتر از منزلت او در زمین است . در سمت راست عرش خداوند عز و جل نوشته شده است : (حسین) چراغ هدایت و كشتى نجات و امامى سستى ناپذیر ، با عزّت ، افتخار آفرین ، راهنما ، و ذخیره (اى گرانبها)ست .

عیون أخبار الرضا علیه السلام : ۱ / ۵۹ / ۲۹


یزید بن معاویه لعنت الله علیه

یزید بن معاویه بن ابی سفیان دومین خلیفه اموی در سال 22یا 25 هجری به دنیا آمد.[1] مادرش میسون دختر بجدل بن انیف كلبی بود.[2] معاویه در اواخر دوره حكمرانی خویش، موفق شد با تهدید و تطمیعِ مسلمانان، برای یزید به عنوان خلافت بیعت بگیرد و علی­رغم مفاد صلح نامه‌ای كه با امام حسن(ع) امضاء كرده بود فرزند (فاسد) خویش را حاكم جامعه اسلامی گرداند.[3] یزید در سال 60 هجری به حكومت رسید و تا سال 64 هجری، حکومتش به طول انجامید.

ادامه مطلب


 

امار وبلاگ

  • کل بازدید :
  • بازدید امروز :
  • بازدید دیروز :
  • بازدید این ماه :
  • بازدید ماه قبل :
  • تعداد نویسندگان :
  • تعداد کل پست ها :
  • آخرین بازدید :
  • آخرین بروز رسانی :
  • افراد حاضر در این وب

لینك نگار
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات