دستگاه دولت عبارتند از : حکومت، نمایندگان ارتش، پلیس، دادگاهها، زندانها و... ؛ اینها در موارد جدی از طریق خشونت وارد عمل میشوند اما همیشه این خشونت فیزیکی نیست.
«دستگاههای ایدئولوژیک دولت» (ISA ) نیز شامل اینها میشود: ISA دینی ( با توجه به دین حاکم در هر کشوری)؛ ISA آموزشی ( مدارس و دانشگاهها)؛ ISA خانوادگی؛ ISA قانونی ISA سیاسی؛ ISA تجاری؛ ISA ارتباطی ( انواع رسانهها)؛ ISA فرهنگی ( ادبیات، هنر، ورزش).
هم دستگاه سرکوبگر دولت (RSA) و هم دستگاههای ایدئولوژیک دولت(ISA) به صورت مکمل عمل میکنند تا منافع طبقۀ حاکم را حفظ کنند. یکی از طریق خشونت و زور عریان و دیگری از طریق ایدئولوژی.
به اعتقاد آلتوسر، ایدئولوژی در دوران مدرن از راه آموزش کارکرد اجتماعی خود را انجام میدهد: در مدرسه؛ در خانواده و در دانشگاه. هر گروهی از گروههای اجتماعی نیز با توجه به نقشی که در جامعه دارد، به صورتی از ایدئولوژی حاکم مجهز میشود و در اجرای این نقش میکوشد. اجرای نقش هر گروه یعنی توجیهگری توسط یک گروه؛ یعنی استثمارگری یا عامل استثمار توسط یک گروه و البته نقش استثمارپذیری توسط گروه یا گروههای تحت سلطه. اگر آدمهای تحت سلطه در حکومتهای توتالیتر را بتوانیم «سوژه» بنامیم، به نظر آلتوسر، این حکومتها یا ایدئولوژی آنها، «سوژه را خطاب» میکند.خطابکردن در معنای صدا زدن، فراخواندن و استنطاق و بازجویی توسط پلیس. به این ترتیب، ما به عنوان انسانهای استثمارشده، از تولد به بعد در معرض ارعاب و خطاب ایدئولوژی حاکم از یک سو و در معرض آموزش نرم توسط خانواده، مدرسه و مذهب قرار داریم و به صورت مستمر و بطئی، نقش استثمارشدگی را چنان طبیعی میآموزیم که بدون هیچ چرا گفتنی آن را میپذیریم. هر دو دستگاه مورد نظر آلتوسر، ترس مجازات خشن و نرم را وارد وجود ما کردهاند تا در صورتی که نظام حاکم، حقی را تضییع کند، از ترس مجازات، به اعتراض برنخیزیم. این، راز رضایتمندی ما به تداوم استثمارگری طبقۀ حاکم است.
در این میان، اگر کارکردهای مهم مراکز آموزشی مانند مدارس و به خصوص دانشگاه را یک: تولید علم و دو: تولید اخلاق بدانیم، در نتیجه، فارغالتحصیل مدرسه و دانشگاه بایستی مظهر و مروج این دو در سطح جامعه باشد.اگر مدرسه و دانشگاهی چنین کارکردهایی نداشتهباشند، نه مراکز آموزشی که محل تبلیغ ایدئولوژی حاکم توسط عملههای خود است. اگر نظام سیاسی از دانشگاه، علم و اخلاق ایدئولوژیک مطالبه کند؛ آنگاه کسانی که بدون هیچ سرمایه علمی و تنها با اتکا به ایدئولوژی حاکم و تظاهر به وفاداری به نظام سیاسی و با «سهمیه ایدئولوژیک» رشد کردهاند، نقش عامل ایدئولوژی را در دانشگاهها و مدارس بازی میکنند و با ترساندن با مجازات نرم و خشن و تبلیغ و خطاب کردن، صدای هر ابداع و نوآوری و سخن تازه و اعتراض و معترضی را خفه میکنند؛ یعنی کارکرد انتقادی دانشگاه به کارکرد آموزش سکوت و پذیرش استثمارشدگی تبدیل میشود. (برداشتی از تحلیل لوک فرتر در بارۀ آلتوسر).
Telegram (https://t.me/httpstmekhayyamabbasee)
بهرود (یادداشتهایی در جامعهشناسی و ادبیات)
این پرسش آلتوسر همچنان برای ما پرسش جدیاست. آلتوسر در تبیین کارکردهای ایدئولوژی، با الهام از تحلیلهای مارکسیستی، مفهوم « دستگاه ایدئولوژیک دولت» را برای پاسخ به پرسش بالا به کار میگیرد یعنی « مجموعهای از نهادها که طبقۀ حاکم از طریق آنها سلطۀ اقتصادی خود را حفظ میکند: حکومت، خدمات مدنی، دادگاهها، پلیس، زندانها، ارتش و غیره». وی دستگاه دولت را در دو مجموعه نهادی متمایز میکند: دستگاه سرکوبگر دولت (RSA) و دستگاههای ایدئولوژیک دولت(ISA).
آخرین پست هامرگ در سالهای دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399
علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399
انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399
دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399
زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399
زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399
سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399
رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399
عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399
کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399
لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399
خشخش ِ خندههای اشکآمیز برگهای پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399
شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399
دروغزن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399
سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399
تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399
داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399
با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399
سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399
کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399
خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399
سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399
تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399
ما در کدامین جهان زندگی میکنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399
دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398
تعریضی بر واکنش آیتالله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398
دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398
مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398
«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی میشوند؟»...........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398
جامعهشناس تحملناپذیر است!..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398
همه پستها