بهرود - مطالب اردیبهشت 1397

دوشنبه سی و یکم اردیبهشتماه سال 1397 01:14 قبل از ظهر

همین چند روز پیش

بدون هیچ استثنایی، هر جا از صادق هدایت حرفی به میان آورده ام،یا کسی را ترغیب به خواندن آثارش کرده ام، تنها یک داوری را از زبان دیگران در مورد این نویسنده مهم معاصر شنیده ام. فرقی هم نمی کند در کلاس درس یا در میان قصابان و بقالان و شاطران و چوپانان و ... .

داوری این است: نیت خودکشی داری که از هدایت حرف می زنی؟.

این نوع داوری پیداست که معلول نبود شناخت دست اول از هدایت است. شناخت دست اول که می گویم یعنی نخواندن و ندیدن آثارش.

دیروز در سفر درون شهری کتابی در مورد هدایت در دست داشتم.یکی از مسافران با کنجکاوی از محتوا و نویسنده کتاب پرسید که این همان هدایت مشهور است که خیلی ها را به خودکشی کشیده؟. گنگ شدم و لال شدم که چه بگویم در جوابش. بعد از مکسی طولانی از حرفه و تحصیلاتش پرسیدم.گفت دانشجوی کارشناسی ارشد در حوزه علوم انسانی است.گفتم از خیر دانستن در مورد این کتاب بگذر؛ هم از خیر مطالعه آثار هدایت که واقعا خودکشی آور است!!!. این سطح از جهالت، نوبرانه محیط آموزشی تجارتی در فرهنگی است که مردمانش،آدمهایی از جنس هدایت را به مرز جنون و خودکشی می رسانند.آدمهایی مهوع.

هیچ کسی مانند معلمان ( از معلمان دوره ی ابتدایی تا دوره های تحصیلات تکمیلی) از فقدان مطالعه – نه حتی کمبود آن – در رنج و عذاب و خودخوری نیستند.این نظام آموزشی سود - محور که تمامی هویت فرهنگی ایران را نشانه گرفته، به نظرم مؤثرترین عامل در انهدام فرهنگ مطالعه است.از یک سو هدف اصلی و کارکرد محیط های آموزشی را جذب سود بیشتر بدون توجه به کیفیت آموزش کرده اند و از سویی، در اغلب موارد، مدیرانی را برگماشته اند که خودشان کمترین نسبتی با آموزش و آموزگاری ندارند. همان هایی که برای بیشتر ماندن در منصب و پست انتصابی، دست به هر کاری می یازند. از برپایی همایش های به اصطلاح بین المللی با حضور مدیران اجرایی شهر و منطقه، مدیران و نمایندگان سیاسی تا تهدید و ارعاب معلمان.اراده ای دارند معطوف و مستظهر به قدرت و سیاست که پاسخگوی کسی هم نیستند.خیانتی از این آشکارتر در حق فرهنگ و آموزش یک کشور نیست و دریغا که دلسوزان و متعهدان را در این میانه هم حاشیه نشین کرده اند.

آخرین ویرایش:دوشنبه سی و یکم اردیبهشتماه سال 1397

نظرات()

آخرین پست ها

مرگ در سال‌های دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399

علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399

انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399

دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399

زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399

زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399

سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399

رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399

عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399

کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399

لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399

خش‌خش ِ خنده‌های اشک‌آمیز برگ‌های پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399

شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399

دروغ‌زن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399

سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399

تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399

داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399

با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399

سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399

کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399

خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399

سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399

تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399

ما در کدامین جهان زندگی می‌کنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399

دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398

تعریضی بر واکنش آیت‌الله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398

دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398

مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398

«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی می‌شوند؟».‏..........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398

جامعه‌شناس تحمل‌ناپذیر است!‏..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398

همه پستها