کسانی
که مرگ و پرسشهای پیرامون آن را برای خود حل کرده اند؛ یا گمان می کنند که حل کرده
اند، کمتر عزادار کسی می شوند در هنگامه مرگ و نیستی اش.هرچند سرچشمه عاطفه و
احساست نزدیک باشد و زود به جوشش در آید ، باز منطق نهفته در پس نگاه و نگرش ات به
مرگ عزیزان ات را فراموش نمی کنی و بر
سکویی آن بالا می ایستی و به پایین می نگری.قدرت می یابی تا چون خیام، لحظه ای از
تردید یا یقین به دست آمده در تحلیل مرگ دست نکشی، و مسلط تر، از آن بالا به
رودارود دیگرانی بنگری که گویی نه جهان را می شناسند، نه خاک زیر پای خود را، و نه
نیستی و نابودگی تجدیدناپذیر پس از آن را.در مرگ خواهرم، یک بار – فقط یک بار – گریستم از این جهت که چرا زود
فرصت زندگی را از دست داد.همین. امروز
اما، خبر مرگ گابریل گارسیا مارکز، گویی داغدارم کرد.احساس کردم پدر پیری هستم که
فرزند جوانش را به خاک نیستی می سپارد.تردید داشتم؛ نه در مرگ، و نه در مرگ
مارکز.تردید داشتم آیا امروز جمعه است؟؛ همان روز کذایی؛ همان روز مشهور؛ روز
دلگیری و روز تمام نشدنی در هر جا، در پادگان، در خوابگاه دانشجویی، در محیط کار،
در گلستان، در بیابان،در زیر سایه زلف معشوقی در اوج خیال،در پیچاپیچ رمانهای
مارکز جادوگر، در... گریستم.
کاش مرگ مارکز، جمعه اتفاق نمی افتاد، کاش مارکز باز جادوگری می کرد، کاش مرگ را
بازی می داد تا فردا...
آخرین پست هامرگ در سالهای دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399
علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399
انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399
دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399
زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399
زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399
سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399
رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399
عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399
کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399
لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399
خشخش ِ خندههای اشکآمیز برگهای پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399
شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399
دروغزن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399
سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399
تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399
داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399
با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399
سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399
کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399
خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399
سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399
تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399
ما در کدامین جهان زندگی میکنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399
دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398
تعریضی بر واکنش آیتالله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398
دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398
مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398
«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی میشوند؟»...........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398
جامعهشناس تحملناپذیر است!..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398
همه پستها
ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺗﻮﻭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ
آه اسفندیار مغموم
تورا آن به که چشم فرو پاشیده باشی
حال هر کسی چیزی می گوید... .
کاش مرگ را بازی میداد تا فردا...