مشكلات پیش روی دین از نظر یونگ به این قرار است: 1-
ناتوانی دین
از ایجاد راهی برای رهنمون شدن انسان بر خود آگاهی اش؛ همچون حذف مریم مقدس از
مجموعه تثلیث که راه تجربه كهن الگوی زنانه- بعد زنانه شخصیت مرد- را مسدود كرده
است. 2-
فاصله گرفتن
دین از اجرای شعائر و مناسك مانند پروتستانیزم كه مومنان را به حال خود رها می
كند؛ قابل ذکر است که اكثر بیماران یونگ، پروتستان بودند. 3- نا سازگاری دین با علم جدید؛ تكامل روانی انسان از نظر یونگ و ارتباط آن با نحوه دینداری
انسان از این قرار است: بدونی- باستانی- متجدد- معاصر. بدوی ها خود را با خدا یكی می پندارند؛ لیكن باستانیها خود
را با خدا یكی نمی انگارند.اما، دین آنها را به سادگی به ضمیر ناخودآگاهشان مرتبط
می كند این مهم یعنی فرایند اسطوره ای شدن طبیعت در ذهن انسان. به زعم یونگ،انسان متجدد، منكر دین است و دین را با علوم
جدید در تقابل می بیند و ضمیر ناخودآگاه را به عنوان امری غیر منطقی رد می
كنند.انسان معاصر، دین را به بهانه غیر علمی بودن رد می كند اما به دنبال جایگزین
است ولی منكر ضمیر ناخودآگاه نیست. در دین شناسی یونگ سؤال بعدی این است که دین چگونه به روز
می شود؟ و پاسخ وی: 1- با جدا شدن از اسطوره؛ 2- روانشناختی كردن اسطوره؛ منظور یونگ از اسطوره زدایی، جدا كردن داستانهای خدایان و
قهرمانان از دین است. دین و اسطوره رابطه تعاملی دارند. دین اسطوره را حفظ می كند،
و اسطوره به تداوم دین كمك می كند. اعتقادات دینی آگاهی بخش است اما اسطوره تجربه
ساز است.دینی كه نتواند با جذب اسطوره ی موافق با خود، تفسیر تازه ای از امور به
دست بدهد، مرده است. به طور تصنعی و ارادی نمی توان به مضامین و معانی
اسطوره پی برد؛ دریافتن حقیقت، مستلزم قرار گرفتن در میدان جاذبه اسطوره است.معیارهای
علمی و تاریخی به كار فهم اسطوره نمی آیند. حقیقت اسطوره ای تنها با الهامات دینی،
كشف ایمانی و به مدد روانشناسی دریافت می شوند. مانند زندگی مسیح که مسیر اینچنینی را طی کرد: كهن الگوی قهرمان از ناخودآگاه ازلی ==> خودآگاه خود
(دوره بلوغ و بزرگسالی) ==> بازگشت به
ناخودآگاه (حادثه صلیب) ==> سر برآوردن
از ناخودآگاه ==> به خود رسیدن (قیامت) ==> كشف رابطه خود با خود حقیقی. یونگ معتقد
است از آنجایی که دین مورد قبول همه مردم قرار نمی گیرد بنابراین باید اسطوره را به
جای دین نشاند چرا که اسطوره دو كارکرد دارد: -
بیرونی و -
درونی. در این جهت است که
یونگ تفاوت های جهان قدیم- اسوره ای- و
جدید را در 4 نقطه مشخص می کند: 1-
اهداف؛ 2-
وسایل؛ 3-
مفاهیم ؛ 4- و جهان بینی و تلقی هایی كه آدمیان از جهان، تاریخ، انسان و
خدا و غایات نهایی زندگی دارند. (کارل یونگ،1391).
آخرین پست هامرگ در سالهای دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399
علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399
انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399
دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399
زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399
زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399
سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399
رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399
عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399
کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399
لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399
خشخش ِ خندههای اشکآمیز برگهای پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399
شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399
دروغزن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399
سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399
تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399
داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399
با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399
سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399
کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399
خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399
سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399
تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399
ما در کدامین جهان زندگی میکنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399
دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398
تعریضی بر واکنش آیتالله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398
دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398
مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398
«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی میشوند؟»...........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398
جامعهشناس تحملناپذیر است!..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398
همه پستها