وداع با محمد پرنیان خالق «حسنک کجایی» درگذشت شرق: محمد پرنیان، خالق داستان بهیادماندنی
«حسنککجایی» پس از 40سال سکوت در 62سالگی در نوشهر درگذشت. برای خیلیها حسنک
کجایی داستان آشنایی است. بچههای ایرانی در سال دوم دبستان با داستان پسری به نام
حسنک آشنا میشوند که همه حیوانات او را صدا میزنند. اما شاید کمتر با اسم محمد پرنیان
و داستان اصلی آن آشنا باشند. داستان حسنک، ماجرای پسری روستایی است که پس از هجوم
ابرهای سیاه و برف سنگین به روستایشان و سکوت مردم، با شماری از کودکان قصد
پیداکردن خورشید و بازگرداندن بهار کرده و راهی کوهستان میشود. آنها در معرض حمله
سرما و گرگها خود را به بالاتر از ابرها و نزدیکی قله کوه میرسانند. حسنک سپس از
دوستانش جدا شده و با رساندن خود به قله کوه برای بیدارکردن خورشید تلاش میکند.
وقتی خورشید بیدار میشود، حسنک بر قله کوه بلند بر اثر سرما به خوابی ابدی فرو
رفته بود. پرنیان در دهه 50 با نگارش و انتشار کتاب منظوم «حسنک کجایی» نام خود را
در شمار نویسندگان ادبیات کودک ایران به ثبت رساند. محمد پرنیان شعر «حسنک کجایی» را در سال 1349 را پایان برد و چاپ اول این کتاب در سال 1351 از
سوی «شرکت سهامی انتشار» به چاپ رسید. این کتاب بارها تجدیدچاپ شد اما برای
نویسندهاش بازداشت و زندان در پی داشت. محمد پرنیان پس از «حسنک کجایی» هرگز
کتابی منتشر نکرد و در سالهای پس از انقلاب نیز تا هنگام مرگ خود سکوت کرد. او در
همه این سالها به زندگی آرام خود در کنار پارک جنگلی سیسنگان ادامه داد و معلم
ابتدایی و راهنمایی مدرسه روستای «صلاحالدینکلا» و روستاهای اطراف
آن بود. او چهارسال پیش بازنشسته شد و پس از آن در حال مبارزه با بیماری سرطان
بود. محمد پرنیان سرانجام روز پنجشنبه 15خرداد ماه در بیمارستانی در نوشهر درگذشت.
آخرین پست هامرگ در سالهای دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399
علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399
انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399
دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399
زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399
زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399
سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399
رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399
عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399
کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399
لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399
خشخش ِ خندههای اشکآمیز برگهای پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399
شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399
دروغزن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399
سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399
تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399
داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399
با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399
سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399
کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399
خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399
سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399
تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399
ما در کدامین جهان زندگی میکنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399
دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398
تعریضی بر واکنش آیتالله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398
دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398
مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398
«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی میشوند؟»...........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398
جامعهشناس تحملناپذیر است!..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398
همه پستها