« هر احساس شرمی از نظرگیرشدن فرد ناشی می
شود؛ شرم وقتی پدید می آید که اگوی فرد اهمیت می یابد، وقتی که فرد پی ببرد
که توجه گروه به او جلب شده است – چه در
واقع، چه در خیالش – که از
وجه دیگر آن توجه را بی مورد تلقی می کند». این فقره از زیمل، روی دیگری از زندگی را نشان می دهد که در
بُعد جامعه شناسی خُرد و به خصوص در جامعه شناسی زندگی روزمره در سالهای اخیر توجه
جامعه شناسان را به خود جلب کرده است.مجموعه مقاله هایی از «گئورگ زیمل» را دکتر
شاپور بهیان ترجمه و به واسطه انتشارات دنیای اقتصاد روانه بازار نشر کرده است.
بهیان از فعالان و بلکه فعالترین جامعه شناسی است که دل در گرو جامعه شناسی ادبیات
دارد.ترجمه ای که از «رمان تاریخی» لوکاچ کرده، به جز اهمیت محتوای کتاب، چهره ای
دیگر از لوکاچ را به علاقه مندان جامعه شناسی رمان شناساند؛ هر چند پیش از این
ترجمه، محمد جعفر پوینده در مجموعه مقاله های « جامعه شناسی ادبیات» چهره های مهم
جامعه شناسی ادبیات را معرفی کرده بود، اما واقعیت این است که تا زمان ترجمه ی «رمان
تاریخی»، لوکاچ را با «تاریخ و آگاهی طبقاتی» می شناختند و بس. در کتاب«گئورگ زیمل» که با مقدمه ای از زیگفرید
کراکاور آغاز شده، نگاه زیمل به حوزه ی زندگی روزمره و امور دم دستی گنجانده شده
اند. عمدتا زیمل به واسطه ی فلسفه پول، کلان شهر و حیات ذهنی، دموکراتیزاسیون،
غریبه و محتضران در میان علاقه مندان جامعه شناسی مدرن شناخته می شد اما در کتاب
حاضر، مواردی چون مد، ماجراجو، فردگرایی، در و پل، دسته، خسیس و مسرف و... آمده
اند که چهره ی دیگری از زیمل به عنوان جامعه شناسی فرهنگ را به خواننده معرفی می
کند و نشان می دهد که زیمل را می توان جامعه شناس قرن جدید در شمار آورد.
آخرین پست هامرگ در سالهای دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399
علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399
انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399
دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399
زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399
زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399
سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399
رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399
عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399
کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399
لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399
خشخش ِ خندههای اشکآمیز برگهای پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399
شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399
دروغزن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399
سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399
تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399
داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399
با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399
سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399
کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399
خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399
سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399
تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399
ما در کدامین جهان زندگی میکنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399
دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398
تعریضی بر واکنش آیتالله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398
دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398
مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398
«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی میشوند؟»...........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398
جامعهشناس تحملناپذیر است!..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398
همه پستها
دلتنگتیم دکتر
برای بودن و فقظ بودن برخی از انسان ها، باری باید سپاسگزار بود.
بی شک حضور در کلاسهای دکتر بهیان در این خشکسال دانش، غنیمت است.
از زیبابینی جنابعالی هم خیلی ممنونم.
وسپاس ازمعرفی ممختصر و مفیدتان