یکشنبه بیستم اسفندماه سال 1396 04:35 بعد از ظهر

خشونت علیه خود

ژیژک در پاسخ به پرسشی در مورد مداراگری در جهان امروز، به نکته ی ظریفی اشاره می کند.این که گاهی لازم است ما علیه خودمان طغیان کنیم.علیه خودمان دست به خشونت بزنیم.این خشونت، الزامن خشونت فیزیکی هم نیست ( هر چند می توان گستره ی آن را آن قدر در نظر گرفت که شامل این هم بشود)، بلکه خشونت نمادینی است که نتایج اخلاقی قابلی برای شخص دارد.متدینان و مذهبیون می توانند این حکم ژیژک را مثلن در مورد تحمیل سختی پرهیزکاری به بدن ( به مثابه سرمایه فیزیکی و نمادین) تفسیر کنند. انگار می شود خشونت مورد نظر ژیژک را توسعه داد و آن را ذیل نوعی از انواع سرمایه ای در نظر آورد که بوردیو وارد ادبیات جامعه شناسی کرده.منظورم این است که «خشونت نمادین» علیه خود را جزیی از سرمایه نمادینی محسوب کرد که یک جا هم در تذهیب اخلاق مدنی کنشگر در جامعه نفوذ کند و او را مدنی تر کند ( یعنی کنشگر را عام گراتر تربیت کند)؛ هم حق طغیان علیه هر رژیم سیاسی را نهادینه کند و هم سرمایه ای محسوب شود که در تعیین خاستگاه طبقاتی کنشگر ( طبقه ی اقتصادی و اجتماعی اش) نقش داشته باشد، هم چنان که مثلن تحصیلات، درآمد یا شبکه ی روابط اجتماعی در تعیین این جایگاه در قشربندی اجتماعی دخالت دارد.به احتمال زیاد اگر شهروندانی داشته باشیم که خشونت علیه خود را به یک عنصر فرهنگی قوی تبدیل کنند،آنگاه این «حق مدنی» به طغیان در برابر رژیم های سیاسی تبدیل خواهد شد و همین عنصر، سد محکمی می شود در برابر نگرش های ایدًَیولوژیکی که بر زندگی خصوصی آدم ها سیطره دارد.اینکه در آیین نامه های استخدامی وضعیت زندگی خصوصی افراد را ملاک داشتن شغل قرار می دهند (پرسش هایی مانند دین و مذهب یا وضعیت تأهل و تجرد و ..) در واقع خشونت ورزی سیاست بر زندگی خصوصی و مدنی آدمهاست. از این منظر است که می گویم حق خشونت علیه خود را تثبیت کنیم تا زندگی آزادانه تری داشته باشیم.

آخرین ویرایش:یکشنبه بیستم اسفندماه سال 1396

دیدگاه شما()

مینا باقری

دوشنبه بیست و یکم اسفندماه سال 1396 05:45 بعد از ظهر

باسلام واحترام به استاد بزرگوار
بسیارآموزنده و پرمحتوی.

پاسخ خیام عباسی : سلام
سئاسگزارم خانم باقری

آخرین پست ها

مرگ در سال‌های دیگر کُشی..........شنبه پانزدهم آذرماه سال 1399

علم و مذهب..........چهارشنبه دوازدهم آذرماه سال 1399

انتظار زندگی در سودای بهشت..........دوشنبه سوم آذرماه سال 1399

دکتر فیرحی و یک پرسش..........دوشنبه بیست و ششم آبانماه سال 1399

زندگی، میعاد در لجن..........یکشنبه هجدهم آبانماه سال 1399

زندگی را تخیل و سپس تکرار کنید..........شنبه هفدهم آبانماه سال 1399

سیاستمدارانی چون شاعر در فیلم مادر آرنوفسکی..........شنبه سوم آبانماه سال 1399

رابطۀ ننگین..........شنبه بیست و ششم مهرماه سال 1399

عزادار خویشتنیم نه شجریان..........جمعه هجدهم مهرماه سال 1399

کشیش و پزشک در زمانۀ بیماری..........دوشنبه چهاردهم مهرماه سال 1399

لذت مشترک دیکتاتور و عاشق..........یکشنبه سیزدهم مهرماه سال 1399

خش‌خش ِ خنده‌های اشک‌آمیز برگ‌های پاییزی..........پنجشنبه دهم مهرماه سال 1399

شهر از عاقل تهی خواهد شدن به مناسبت روز مولانا..........سه شنبه هشتم مهرماه سال 1399

دروغ‌زن قضای مسلمانان را نشاید ..........سه شنبه بیست و پنجم شهریورماه سال 1399

سوغاتی..........سه شنبه هجدهم شهریورماه سال 1399

تحفه ای چون مرگ..........دوشنبه دهم شهریورماه سال 1399

داستانک..........یکشنبه دوم شهریورماه سال 1399

با یادی از مورّخ مشروطیت..........شنبه هجدهم مردادماه سال 1399

سارتر و نویسنده..........یکشنبه دوازدهم مردادماه سال 1399

کاش از تاریخ بیاموزیم..........یکشنبه بیست و نهم تیرماه سال 1399

خشونتی که بر ما می رود..........پنجشنبه بیست و دوم خردادماه سال 1399

سقف تزویر بر ستون ضدتبعیضی..........سه شنبه بیستم خردادماه سال 1399

تأملی در قتل رومینا اشرفی..........شنبه دهم خردادماه سال 1399

ما در کدامین جهان زندگی می‌کنیم؟..........دوشنبه بیست و پنجم فروردینماه سال 1399

دموکراسی آیینی..........شنبه سوم اسفندماه سال 1398

تعریضی بر واکنش آیت‌الله سبحانی به سخنان دکتر حسن محدثی..........جمعه بیست و پنجم بهمنماه سال 1398

دیکتاتوری، استالین و هنرمند غیرحکومتی..........جمعه بیست و هفتم دیماه سال 1398

مشترک میان دیکتاتورها..........دوشنبه بیست و هفتم آبانماه سال 1398

«چگونه است که استثمارشدگان به ادامۀ استثمار راضی می‌شوند؟».‏..........یکشنبه دوازدهم آبانماه سال 1398

جامعه‌شناس تحمل‌ناپذیر است!‏..........شنبه بیست و هفتم مهرماه سال 1398

همه پستها