آیا تا کنون احساس دلتنگی، افسردگی، طردشدگی، بی ارزشی و تنهایی را تجربه کرده اید؟ آیا با محیط و افراد پیرامون خود احساس بیگانگی می نمایید؟ آیا احساس می کنید کسی در کنار شما نیست تا بتوانید تجربیات و احساسات خود را با وی درمیان بگذارید؟

هر فردی در طول زندگی خود گه گاهی احساس تنهایی  میکند اما تنهایی الزاما بمفهوم تنها بودن نمیباشد شما ممکن است در میان جمع و یا در یک میهمانی بوده و باز احساس تنهایی کنید. تنهایی یک حالت ذهنی دردناک احساس عدم رابطه با دیگران است. هنگامی که  تنها میباشید احساس نیاز به تفاهم و اشتیاق برای قسمت کردن احساسات و افکارتان با دیگران در شما پدیدار میگردد. اما زمانی که به مرحله تنهایی راه می یابید چه اتفاقی روی میدهد؟

در ذیل به برخی از احساساتی که در دوره تنهایی با شما همراه می گردند اشاره میکنیم:

1- احساس اعتماد بنفس پایین.

2- احساس آنکه دیگران دائما در حال ارزیابی شما میباشند.

3- از ملاقات با افراد جدید و یا حضور در مجالس عمومی دوری میکنید.

4- نسبت به ظاهر و خصوصیات شخصیتی خود خیلی انتقاد آمیز برخورد میکنید.

5- خود و دیگران را بخاطر ضعف روابط اجتماعی خودتان ملامت می کنید.

6- این تصور غلط در شما ایجاد میگردد که هیچکس شما را دوست ندارد.

7- در بیان احساسات خود دچار مشکل می گردید.

8- از آنکه از حقوق خود دفاع کرده و به درخواستهای غیر منطقی "نه" بگویید  بیمناک می شوید.

9- نسبت به موقعیتها واکنش افراطی بروز میدهید.

10- احساس انزوا، دلتنگی و تنهایی شدید می کنید.

اکنون شما چه خواهید کرد؟ شما که نمی توانید تا آخر عمرتان اینگونه به زندگی ادامه دهید. آموختن آنکه چگونه با تنهایی در زندگی خود کنار بیاییم یکی از چالشهای بزرگ زندگی ما میباشد. راهکارهای صفحه بعد به شما کمک خواهند کرد.

 1- با آن رودررو شوید: از آنکه به تنهایی خود اذعان کنید واهمه نداشته باشید. حقیقت آن است که شما تا زمانی که علت امری که سبب آزار شما شده را تشخیص نداده باشید، قادر به تخفیف و تسکین مشکل خود نخواهید بود.

2- آن را بپذیرید: مهم است که پی به این مسئله ببرید که زمانها و موقعیتهایی در زندگی هر فرد وجود دارند که در او ایجاد احساس تنهایی می کنند چه فرد بخواهد چه نخواهد. میزان معینی از احساس تنهایی بخش اجتناب ناپذیری در هر زندگی میباشد. بجای آنکه از آن گریزان باشید بیاموزید چگونه با آن کنار بیایید.

3- تدبیری بیاندیشید: اغلب پریشانی ها و ترسهای ناشی از تنهایی را می توان با شناسایی علل مشکلات و سپس تلاش برای اصلاح و بهبود شرایطی که سبب ایجاد احساس تنهایی در شما گردیده است، تقلیل داد.

4- از آن سود برید: تنهایی خود را توسط آموختن روش کنار آمدن با آن مبدل به یک مزیت گردانده و اتکاء به نفس خود را افزایش دهید- مهمترین سرمایه شما به عنوان یک فرد تنها- از آن به عنوان یک فرصت مناسب برای شناخت هر چه بهتر خود استفاده کنید. در عوض تحمل دوران وحشتناک تنهایی با تعمق در افکار، احساسات و ادراکات خود فرصتهایی برای رشد و پیشرفت شخصی خود پدید آورید.

5- خود را سرگرم فعالیتهای دلخواه خود کنید: در هنگام تنهایی برخی افراد آشفته وار به این طرف وآن طرف پرسه زده و بدنبال فردی میگردند که بتوانند توجهشان را معطوف وی کنند. در عوض از این فرصت استفاده کرده و وقت خود را صرف سرگرمیها و فعالیتهای خاص و دلخواه خود نمایید.

6- دست بکار شوید: پیشقدم شوید و اولین گام را شما بردارید.در عوض آنکه منتظر فردی باشید که از راه برسد و شما را نجات دهد.در سلام و احوالپرسی با دیگران پیشقدم گردید. لبخند بزنید و سلام کنید. گذشته از آن، شما باید روی مهارتهای اجتماعی و میان فردی بیشتر کار کرده و بیاموزید که بیشتر از حقوق خود دفاع کنید.

7- کارهای داوطلبانه انجام دهید: کمک به دیگران اعتماد بنفس شما را افزایش داده و فرصتهای جدیدی برای شما پدید می آورد تا بتوانید با افراد جدیدی ملاقات کنید.

8- مشارکت کنید: در یک دوره آموزشی ویژه بزرگسالان که در رابطه با رشد فردی می باشد ثبت نام کنید. برای مثال در کلاسهای تقویت اعتماد بنفس ، روشهای رابطه برقرار کردن با دیگران، چگونگی دفاع از حقوق فردی و چگونه مثبت باشیم عضو گردید.

9- از عادات خوب پیروی کنید: بجای آن که یک گوشه بنشینید و هیچ کاری انجام ندهید: رژیم غذایی متعادل داشته باشید، تمرینات ورزشی منظمی را انجام دهید و بقدر کافی بخوابید.

10- خلاق باشید: تنهایی الزاما با اندوه و بدبختی برابر نمیباشد. زمان تنهایی را برای خلاقتر و سازنده تر ساختن خودتان بکار بندید. کتاب بخوانید، جدول و یا معما حل کنید، به سینما بروید و یا به موسیقی گوش دهید