سیمای نماز (بخش دوم)
امام باقر (علیه السلام) مى فرماید : نمازت را سبك مشمار
، به حقیقت كه رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) به وقت مرگش فرمود : هركس نماز را
سبك انگارد از من نیست ، هر كس شراب بنوشد از من نیست ، و الله قسم كنار كوثر بر من
وارد نمى شود .
قالَ الصّادِقُ (علیه السلام) :اَنَّ شَفاعَتَنا لاتَنالُ
مُسْتَخِفّاً بِالصَّلواة(2) .
امام صادق (علیه السلام) فرمود : آن كه نماز را سبك
بشمارد ( و در نتیجه از خواندن آن محروم گردد یا همراه با شرایط بجا نیاورد ) به شفاعت
ما نمى رسد .
* عَنْ اَبى عَبْدِاللّهِ (علیه السلام) قالَ : قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلى
الله علیه وآله وسلم) :لَیْسَ مِنْى مَنِ اسْتَخَفَّ بِالصَّلواةِ ، لایَرِدُ عَلَىَّ
الْحَوْضَ لا وَالله(3) .
امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا (صلى الله علیه
وآله وسلم) روایت مى فرماید : از من نیست آن كه نماز را سبك بشمارد ، و اللّه سبك شمارنده
ى نماز كنار كوثر بر من وارد نمى شود .
قالَ الصادِقُ (علیه السلام) فى حَدیث : اِنَّ مَلَكَ
الْمَوْتِ یَدْفَعُ الشَّیْطانَ عَنِ الْمُحافِظِ عَلَى الصَلوةِ وَ یُلَقِّنُهُ شَهادَةَ
اَنْ لا اِلهَ اِلاَ اللهُ وَ اَنَّ مُحَمَداً رَسُولُ اللهِ فى تِلْكَ الْحالَةِ الْعَظیمَةِ(4)
.
امام صادق (علیه السلام) در روایتى فرمودند : ملك الموت
به هنگام قبض روح ، شیطان را از آن كه بر نمازش محافظت داشته دفع مى كند تا نتواند
به مسافر باایمان جهان آخرت ضرر برساند و در آن حالت هولناك ، شهادت به توحید و رسالت
را به او تلقین مى كند .
ــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ وسائل : 3 / 15 .
2 ـ وسائل : ج 3 / ص 16 .
3 ـ وسائل : ج 3 / ص 16 .
4 ـ من لایحضره الفقیه : ج 1 / ص 42 .
بهشتیان
منبع: کتابخانه دیجیتال
طبقه بندی: نماز،
برچسب ها: سیمای نماز،
سیمای نماز (بخش اول)
ارزش و عظمت نماز
بى تردید ، در میان عبادات و مسائل معنوى و ملكوتى ، نماز از ارزش و اهمیّت خاصّى برخوردار است .
به اندازه اى كه به نماز سفارش شده به چیزى سفارش نشده است .
نماز وصیّت حضرت حق ، و انبیا و امامان ، و عارفان و عاشقان ، و ناصحان و حكیمان است .
كتابى از كتاب هاى آسمانى حق خالى از آیات مربوط به نماز نیست .
از برنامه هاى بسیار مهمّ كتاب هاى عرفانى و اخلاقى و مخصوصاً كتب حدیث ، نماز است .
معارف الهى ، انسان بى نماز را انسان نمى دانند ، و هر بى نمازى را مستحقّ عذاب ابد و محروم از بهشت دانسته و بلكه جداى از نماز را حیوانى پست و موجودى تهیدست و تیره بختى بیچاره به حساب مى آورند .
نماز در زندگى و حیات انسان به اندازه اى ارزش دارد كه اولیاى الهى براى یك لحظه از آن غافل نبودند و از هر راهى كه ممكن بود دیگران را هم به این عبادت ملكوتى تشویق مى كردند .
نماز با این كه به غیر مكلّف واجب نیست ولى به خاطر ارزش و اهمیّتى كه دارد امامان معصوم دستور مى دادند كه فرزندتان را از شش ـ هفت سالگى به جهان نماز ببرید و آنان را به سفر در این عرصه گاه معنوى تشویق كنید :
* عَنْ مَعاوِیَةَ بْنِ وَهَب قالَ : سَأَلْتُ اَباعَبْدِاللّهِ(علیه السلام) فى كَمْ یُؤْخَذُ الصَّبِىُّ بَالصَّلوةِ ؟ فَقالَ : فیما بَیْنَ سَبْعَ سِنینَ وَ سِتَّ سِنینَ(1) .
معاویة بن وهب كه از بزرگان اصحاب امام ششم است از حضرت باقر (علیه السلام)مى پرسد : در چه زمانى كودكان خود را متوجّه نماز كنیم ؟ حضرت مى فرماید : در هفت و شش سالگى .
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِم عَنْ اَحَدِهِما (علیهم السلام) فِى الْصَبِىِّ مَتى یُصَلّى ؟ قالَ : اذا عقل الصَّلوةَ . قُلْتُ : مَتى یَعْقِلُ الصَّلوةَّ وَ تَجِبُ عَلَیْهِ ؟ قالَ لِسِتَّ سنین(2) .
محمّد بن مسلم كه از یاران بى نظیر امامان است ، از حضرت باقر یا حضرت صادق (علیهما السلام) مى پرسد : كودك در چه زمانى نماز بخواند ؟ حضرت مى فرماید : وقتى كه نماز را بفهمد . عرضه مى دارد : چه زمانى مى فهمد تا خواندن نماز بر او لازم باشد ؟ امام مى فرماید : در شش سالگى .
عَنِ الْحَلَبى ، عَنْ اَبى عَبْدِلله(علیه السلام) عَنْ اَبیهِ قالَ : اِنّا تَأْمُرُ صِبْیانَنا بِالصَّلوةِ اِذا كانُوا بَنى خَمْسِ سِنینَ ، فَمُرُوا صِبْیانَكُمْ بِالصَّلوةِ اِذا كانُوا بَنى سَبْعِ سِنینَ .
حلبى از راویان بزرگوار شیعه است از امام صادق (علیه السلام) نقل مى كند كه حضرت از پدر بزرگوارشان امام باقر (علیه السلام) روایت مى كنند كه ما فرزندانمان را در سن پنج سالگى به نماز امر مى كنیم ، پس شما آنان را به وقت هفت سالگى به دنیاى نماز حركت دهید .
روایات بسیار مهمّ كتاب هاى پرارزش حدیث از سبك شمردن نماز شدیداً نهى مى كنند :
عَنْ اَبى جَعْفَر (علیه السلام) قالَ : لا تَتَهاوَنْ بِصلوتَكَ فَاِنَّ النَّبِىَّ (صلى الله علیه وآله وسلم) قالَ عِنْدَ مَوْتِهِ : لَیْسَ مِنّى مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلوتِهِ ، لَیْسَ مِنّى مَنْ شَرِبَ مُسْكِراً ، لایَرِدُ عَلَىَّ
ــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ وسائل الشیعه : ج 3 / ص 12 .
2 ـ وسائل الشیعه : ج 3 / 12 .
بهشتیان
منبع: کتابخانه دیجیتال
طبقه بندی: نماز،
برچسب ها: سیمای نماز، فضائل نماز،
عبادت و عبودیّت
كارهایى را كه انجام مى دهیم ، اگر براى رضاى خدا باشد،
عبادت است ؛ گرچه مانند كسب و كار، تحصیل علم ، ازدواج و یا خدمت به مردم ، براى رفع نیازهاى خود یا جامعه باشد. بعضى كارهاى ما بر اساس عادت است و
برخى بر پایه فطرت ؛ آنچه عادت است هم مى تواند با ارزش باشد، مثل عادت به ورزش و هم مى تواند بى
ارزش باشد، مانند عادت به
سیگار. اما اگر امرى فطرى شد، یعنى بر اساس فطرت و سرشتِ پاكى كه خداوند در نهاد هر بشرى قرار داده
انجام شد، همواره با ارزش است .
خداوند حكیم هر میل و غریزه اى را در انسان قرار داده ، وسیله ارضاء و
تاءمین آن را نیز در خارج ایجاد كرده است . اگر تشنگى در انسان پیدا مى شود، آب آفریده و اگر گرسنگى هست ، غذا نیز
هست . اگر غریزه جنسى در انسان قرار داده ، براى او همسر خلق كرده و اگر قوّه شامّه
آفرید، بوئیدنى ها را نیز آفرید. |
||||
|
منابع
طبقه بندی: احادیث معصومان(ع)، نماز،
برچسب ها: عبادت و عبودیّت،
نماز در كلام امام خمینى (ره)
در اسلام از نماز هیچ فریضه اى بالاتر نیست چطور نماز را اینقدر سستى
مى كنید در آن ؟... از بى پرونده كه در دادگسترى ها... هست بروید ببینید،از نمازخوانها ببینید پرونده هست
آنجا؟ از بى نمازها پرونده هست ، هر چه پرونده پیدا
كنید پرونده بى نماز خوانهاست .
نماز در كلام مقام رهبرى آیة الله
خامنه اى
ناسپاسى بزرگى است كه كسى در محیط اسلامى بسر برد و نماز را كه برترین
وظیفه هر مسلمانى است بجا نیاورد چنین كسى نزد خدا و نزد بندگان خدا روسیاه ،و در حق خود مقصر است .
شعر نماز ((گوهر مقصود))
ارزنده ترین گوهر مقصود نماز است |
زیبنده ترین
هدیه ،به معبود نماز است |
كوبنده ترین اسلحه مكتب توحید |
كز ریشه كند خصم
تو نبود نماز است |
فرمود على (ع ) شیر خدا،ساقى كوثر |
در مكتب ما شاهد
و شهود نماز است |
این نكته رسول مدنى گفت به سلمان |
سرى كه به توفیق
تو افزوده نماز است |
در دادگاه عدل خدا روز قیامت |
از صلح حسن مقصد
و مقصود نماز است |
از آمدن كرب و بلا آنچه به عالم |
مقصود حسین بن
على بود نماز است |
آنروز كه آید زپس پرده غیبت |
اول هدف مهدى (ع ) موعود نماز است |
طبقه بندی: نماز،
برچسب ها: نماز در كلام امام خمینى (ره) و مقام رهبرى آیة الله خامنه اى (مدظله)،
تشریع اذان
شعار بسیار بزرگ و حیرت انگیز اذان
نیز در ماه هشتم از سال اول هجرت تشریع گردید چنان که در بحار تصریح شده است
[1] در آن روزگار یهود برای خواندن مردم به
معبد بوق می نواختند و نصاری ناقوس می زدند، ظاهرا در میان مسلمانان بحث شده که برای
خواندند مردم به مسجد ونماز از کدام شیوه استفاده کنند، در این هنگام جبرئیل اذان را
از طرف خداوند نازل کرده است.
در کافی از مصوربن حازم از امام
صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: چون جبرئیل اذان را آورد، سر رسول الله صلی الله
علیه و آله وسلم در آغوش علی علیه السلام بود، جبرئیل اذان و اقامه گفت، چون رسول الله
صلی الله علیه و آله وسلم چشم باز کرد فرمود: یا علی آیا شنیدی اذان و اقامه را؟ گفت:
آری، فرمود: حفظ کردی؟ گفت: آری، فرمود: بلال را صدا کن و به او تعلیم نما، حضرت بلال
حبشی را خواند و به او تعلیم فرمود [2] .
عجیب است که در کبت اهل سنت اذان
را مولود خوابی دانسته اند که عبدالله بن زیده دیده است. دارمی در سنن خود نقل می کند:
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم خواست مانند یهود بوق بزنند، بعد دستور داد ناقوس
آماده کنند، در این بین روزی عبدالله بن زید به محضر آن حضرت آمده و گفت: یا رسول الله
صلی الله علیه و آله شب در خواب دیدم مردی سبزپوش ناقوسی به دست راه می رود، گفتم:
بنده خدا این ناقوس را می فروشی. گفت: می خواهی چه کنی؟ گفتم: با آن مردم را به نماز
دعوت کنم. گفت: بهتر از این را خبر ندهم؟ گفتم: آن چیست؟ گفت: میگویی: الله اکبر الله
اکبر....
حضرت فرمود: ان شاء الله خواب حقی
است اینها را به بلال بیاموز که صدایش از تو رساتر است چون عمربن خطاب این را بشنید
با سرعت به محضر حضرت آمد و گفت: به خدایی که تو را به حق فرستاده است من هم نظیر همان
خواب را دیده ام، حضرت فرمود: الحمدلله این باعث شد که مطلب ثابت تر شود [3] .
ولی این
سخن درست نیست، و از طرف اهل بیت علیهم السلام رد شده است. در وسائل از ابن عقیل نقل
کرده که امام صادق علیه السلام لعن کرده کسانی را که پنداشته اند رسول خدا صلی الله
علیه و آله اذان را از عبدالله بن زید گرفته است و فرموده: بر پیامبرتان وحی نازل می
شود که شما گمان دارید که او اذان را از عبدالله بن زید اخذ کرده است: عن الصادق علیه
السلام انه لعن قوما زعموا ان النبی صلی الله علیه و آله اخذ الاذان من عبدالله بن
زید، فقال: ینزل الوحی علی نبیکم فتزعمون انه اخذ الاذان من عبدالله بن زید [4] .
(1) بحار الانوار،ج 19،ص 122
(2) کافی ج 3،ص 302،باب بدء
الاذان؛نیز وسائل الشیعه،چاپ موسسه آل بیت، ج 5،ص 369،حدیث 6815؛ حدیث من لا یحضر
الفقیه،ج 1،ص 183،تهذیب الاحکام،ج 2،ص 277،حدیث 1099؛این حدیث را آورده اند.
(3) سنن دارمی، ج 1،ص 268.
(4) وسائل الشیعه ج 4،ص 612،ابواب الاذان باب اول.
طبقه بندی: نماز،
برچسب ها: تشریع اذان،