نکات ناب نهج الفصاحه (قسمت دویست و پنجاه و پنجم)

محبت (بخش چهارم)

کسانی که خداوند آنها را دوست دارد

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر گاه خدای تعالی بر بنده‏ای انعام فرمود، دوست دارد اثر نعمتش روی او نمایان گردد و تنگدستی و تظاهر به آن را دوست ندارد. و گدای پررو را دشمن و شخص باحیا و عفیف را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خدای تعالی جوان توبه کار را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خدای تعالی بنده مؤمن پیشه‏ور را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خدای تعالی بندگان غیرتمندش را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خدای تعالی بنده مؤمنش را که فقیر، عفیف و عیالمند است، دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خدای تعالی بنده پرهیزکار ثروتمند مهربان را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خداوند نیکوکاران پنهان پرهیزکار را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خداوند جوانی را که در اطاعت خدا، جوانی خود را سپری می‏کند، دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خداوند، اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خداوند عزّوجلّ سه کس را دوست دارد: مردی که شب برای تلاوت قرآن برخیزد؛مردی که آن چنان صدقه دهد که وقتی با دست راست صدقه داد، دست چپش آگاه نشود؛ و مردی که در جنگی تمام یارانش بگریزند ولی او بر دشمن بتازد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خداوند سه کس را دوست و سه کس را دشمن دارد. اما سه نفری که خداوند عزّوجلّ آنان را دوست دارد: مردی که پیش گروهی آید و به نام خدا از آنها چیزی درخواست کند نه به جهت خویشاوندی، ولی آنان امتنان ورزند آن گاه مردی مخفیانه به او چیزی عطا کند به طوری که جز خدا از آن باخبر نشود؛ گروهی شبانه راه سپارند تا این که وقتی خواب دوست داشتنی‏تر شد، همه سرهایشان را گذاشتند و خوابیدند. آن گاه یکی برخیزد و به من تقرّب جوید و قرآن تلاوت کند؛ و مردی که با گروهی به جنگ رود وقتی با دشمن مواجه شدند، یارانش فرار کنند ولی او در مقابل دشمن سینه سپر کرده و بجنگد تا کشته شود یا این که پیروز گردد. و اما سه نفری که خداوند آنها را دشمن دارد: پیر زناکار؛ فقیر متکبر؛ و ثروتمند ستمکار است.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: خداوند سه کس را دوست و سه کس را دشمن دارد. (اما سه نفر اول): مردی به همراه گروهی با دشمن مواجه می‏شود و سینه‏اش را سپر آنان نماید تا این که کشته شود یا پیروزی نصیب یارانش کند؛ گروهی مسافرت می‏کنند تا این که در اثر طولانی شدن سفر به خواب می‏روند ولی یکی از آنان بیدار می‏ماند و مشغول نماز می‏شود تا به هنگام حرکت، یارانش را بیدار نماید؛ و مردی که همسایه‏اش به او آزار می‏رساند ولی او شکیبایی می‏ورزد تا این که مرگ یا سفر بین آنان جدایی افکند. و اما سه نفری خداوند آنان را دشمن دارد: تاجر قسم خوار؛ فقیر متکبر؛ و بخیل منت‏گذار است.

هر گاه خداوند بنده‏ای را دوست داشته باشد

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر گاه خداوند بنده‏ای را دوست بدارد محبتش را در دل فرشتگان جای می‏دهد و هرگاه بنده‏ای رادشمن بدارد ابتدا کینه‏اش را در دل فرشتگان و سپس در دل آدمیان می‏اندازد.

پیامبر خداصلی الله علیه وآله: هرگاه خدای تعالی بنده‏ای را دوست بدارد، جبرئیل را خواسته و می‏فرماید: من فلانی را دوست دارم پس تو او را دوست بدار. جبرئیل نیز او را دوست داشته و در آسمان ندا سر می‏دهد: خداوند فلانی را دوست دارد پس شما او را دوست بدارید. اهل آسمان نیز او را دوست می‏دارند و هم‏چنین در میان اهل زمین فرد مقبول و معتبری می‏گردد. و (بر عکس) هر گاه خداوند بنده‏ای را دشمن بدارد، جبرئیل را خواسته و می‏فرماید: من فلانی را دشمن دارم پس تو او را دشمن بدار. جبرئیل نیز او را دشمن داشته و به اهل آسمان ندا سر می‏دهد: خدای تعالی فلانی را دشمن دارد پس شما او را دشمن بدارید. آنان نیز او را دشمن می‏دارند و هم‏چنین در میان اهل زمین فردی مبغوض و منفور می‏گردد.

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: هر گاه خدای تعالی بنده‏ای را دوست بدارد، روزی به قدر کفایت در اختیارش قرار می‏دهد.

بهــــــــــــشتیان

منبع: کتابخانه پیامبر اعظم، مدینة العلم

WWW.Beheshtiyan.mihanblog.com