به نام
خدا
فضیلت صلوات(قسمت چهاردهم)
امام باقر(ع) از پدران بزرگوارش از قول رسول الله صلوات الله علیهم اجمعین
روایت کرده اند که فرمود: کسی که می خواهد به من توسل جوید و دوست دارد او را در
قیامت شفاعت کنم پس بر اهلبیت من صلوات فرستد و آنها را خشنود سازد.(وسائل الشیعه 203/7).
امام صادق(ع) فرمودند: روزی رسول خدا(صلّی الله و علیه
و آله) به امیر المؤمنین(ع) فرمودند: آیا به تو بشارت ندهم؟ عرض کرد: بله فرمود
جبرئیل به من خبر داد بی تردید زمانی که مردی از این امت بر من صلوات می فرستد و
اهلبیت من را نیز در این صلوات شریک می کند و آنها را در صلوات ذکر کند درهای
آسمان بر او باز می شود و ملائکه هفتاد صلوات بر او می فرستند، گناهان او همانطور
که برگ درخت می ریزد از او جدا می شود و او پاک و طاهر از معاصی می گردد در این
حال خدای تبارک و تعالی می فرماید: لبیک و سعدیک ای بنده من. ای ملائکه درگاه من
شما بر او هفتاد صلوات فرستادید و من هفتصد صلوات بر او می فرستم سپس پیامبر
خدا(صلّی الله علیه و آله) فرمودند:اما اگر در صلواتش اهلبیتم را ذکر نکند بین او
و بین آسمان هفتاد حجاب کشیده می شود و خدا به او می فرماید نه لبیک و نه سعدیک
جوابی به تو نمی دهم، ای ملائکه دعایش را بالا نبرید مگر این که در صلواتش عترت
پیامبر(صلّی الله علیه و آله) را نیز ملحق کند پس این دعا تا آن وقت در پرده ی
حجاب خواهد بود.
ادامه دارد...
منبع: کتاب درمان با قرآن و ذکرهای مستحبی،
نویسنده،شیخ احمد رشا آقا دادی،انتشارات شهید حسین فهمیده