به نام خدا

توضیحات مختصر در مورد شب های قدر

(قسمت دوم)

سزاوار است که برای شب قدر برای ذکر و دعا وقت مناسبی تعیین کند. همچنین وقت مناسبی را که در آن خواب آلود یا سیر یا گرسنه نبوده و موانع دیگری نیز نداشته باشد، برای تفکّر معیّن کند.

از اعمال شب قدر، خواندن دعای گشودن قرآن و روی سر گذاشتن می باشد. به این نیّت که عقل و اندیشة او با این عمل تقویت شده و با دانشهای قرآن کامل شود و نور عقل با نور قرآن ضمیمه گردد.

در شب قدر، خواندن زیارت امام حسین(ع) با بعضی از زیارتهای که وارد شده است، مستحب می باشد.

خواندن سورة روم،عنکبوت و دخان در شب بیست و سوم، مستحب می باشد.

خواندن دعاهایی که در این شب ها وارد شده است، بخصوص دعایی گه سیّد از بعضی کتابهای کهن نقل نموده و اوّل آن چنین است:((اللهمَّ اِن کانَ الشَّکُّ فی أنَّ لیله الَقدر اََو فیما تَقَدَّمَها واقِعٌ فیکَ و فی وَحدانِیَّتِکَ وَ تَزکِیَتِکَ الأعمال زائل)).

خواندن دعایی کوچک از امام سجّاد(ع) در این شب، مستحب می باشد که اوّل آن ((یا باطِناً فی ظُهُورِهِ)) می باشد، دعایی که در یکتا دانستن خداوند کامل می باشد.

ادامه دارد...

منبع: کتاب2000 مستحب و مکروه، نویسنده، روح الله ولی ابر قویی، انتشارات مشهور