شبی با خیال تو همخونه شد دل

                        نبودی ندیدی چه ویرونه شد دل

نبودی ندیدی پریشونی هامو

                        فقط باد و بارون شنیدن صدامو

غمت سرد و وحشی به ویرونه می زد

                        دلم با تو خوش بود و پیمونه می زد

نه مرد قلندر ، نه آتش پرستم

                        فقط با خیالت شبا مست مستم

الهی سحر پشت کوهها بمیره

                        خدا این شبا رو از عاشق نگیره

نه یک شب که هر شب ، دلم بیقراره

                        می خواد مثل بارون ، بباره بباره

شب مرد تنها ، پر از یاد یاره

                        پر از گریه ی تلخ ِ بی اختیاره

شب مرد تنها ، شب بی تو مُردن

                        شب غربت و دل به مستی سپردن

شبای جوونی چه بی اعتباره

                        همه اش بی قراری ، همه اش انتظاره

شب مرد تنها ، پر از یاد یاره

                        پر از گریه ی تلخ ِ بی اختیاره

لیلا کسری (هدیه)

سفر کردم که از عشقت جدا شم
دلم میخواست دگر عاشق نباشم

ولی عشق تو قلبم مونده ای وای
دل دیونمو سوزونده ای وای

هنوزم عاشقم دنیای دردم
مث پروانه ها دورت میگردم
 
سفر کردم که از یادم بری دیدم نمیشه
آخه عشق یه عاشق با ندیدن کم نمیشه

غم دور از تو بودن یه بی بال و پرم کرد
نرفت از یاد من عشق سفر عاشق ترم کرد

هنوز پیش مرگتم من بمیرم تا نمیری
خوشم با خاطراتم اینو از من نگیری

دلم از ابر و بارون بجز اسم تو نشنید
تو مهتاب شبونه فقط چشمام تو رو دید

نشو با من غریبه مث نامهربونا
بلا گردون چشمات زمین و آسمونا

میخوام برگردم اما میترسم
میترسم بگی حرفی نداری

بگی عشقی نمونده
میترسم بری تنهام بذاری

تو رو دیدم تو بارون دل دریا تو بودی
تو موج سبز سبزه تن صحرا تو بودی

مگه میشه ندیدت تو مهتاب شبونه ؟
مگه میشه نخوندت تو شعر عاشقونه ؟

لیلا کسری (هدیه)