جایی برای شعر ...
شعری برای تـــو ...
 
آخرین مطالب
 
پیوندهای روزانه
توقع


توقع زیادی نیست

تنها یک "دوستت دارم" ساده

            که گاهی اگر دلم گرفت ،

                                     به کسی بگویم  ...

 

کسی که

نه نام کوچکش مهم است

             و نه رنگ چشمهایش  ...

 

فقط بهانه ای ست

برای گفتن یک دوستت دارم ساده

             که سالهاست به کسی نگفته ام  !

 

 

نیلوفر لاری پور



اسفندی که ...

اسفند که عاشق شوی

سال را با بوسه تحویل می کنی

           حتی اگر سال نو ، نیمه شب از راه برسد


شاید تلفنت

عاشقانه تر از همیشه زنگ بزند

کسی با یک سلام

قبل از سپیدۀ سال بعد دیوانه ات کند

اسفند که عاشق شوی

       تمام دروغ ها را باور می کنی

                                       و دلت غنج می زند ...


می دانم که

در روزهای آخر سال

دسته کلیدت را گم می کنی

                       گوشی ات را جا می گذاری

و احساس می کنی که

کسی با لحن عاشقانه من صدایت می زند


تـــو عاشقم بودی

           در اسفندی که هرگز

                         از تقویمت پاک نمی شود ...

 

 


نیلوفر لاری پور 



هنوز تمام نشدی !

وقتی هنوز

آرزوی تکرارش را دارم

            یعنی هنوز تمام نشدی

 

یعنی

در این هوای بلاتکلیف

            چیزی مرا به یاد تـــو می اندازد

 

یعنی دلم عجیب گرفته

یعنی چرا نمی میری ؟ ... لعنتی !

 

به خوابم

 که می توانی بیایی

هر شب که نه ...

             هر وقت حوصله داشتی

 

هر وقت

خواستی برایت شعر بخوانم

             شاید ، پایت به بیداریم هم باز شد

 

خدا را چه دیدی ؟

 

یکی از بوسه هایت را لای قرآن بگذار

 

تا اگر

عید امسال

دل ات هوای مرا کرد

                   شرمنده نشوی !

 

 

نیلوفر لاری پور



من به خیانت عادت ندارم


می خندم

تو مست میشوی 

حتی با یک فنجان قهوه

که از خطوط ته آن خبر نداری

می خندم

با اینکه می دانم

     تمام خطوط موازی

            از ته فنجان من می گذرند

تو ، سرخی جا مانده

             بر لب فنجانم را می بوسی

احساس می کنم

آن اتفاق ناگزیر افتاده است

پیش از آن که

 تو شمع روشن کنی

                 عود بسوزانی

                        یک دنیا بوسه حرامم کنی

با چشمانی که

بین عسل و فروردین مردد است ؛

                        برایم فال فروغ بگیری

من به خیانت عادت ندارم

                        اما مگر می شود

                                    به این لحظه گفت : نه ؟!!!


نیلوفر لاری پور


یک فنجان قهوه



جاودانه

چشم‌هایت را می بوسم

می دانم هیچ کس ، هیچ گاه

در هیچ لحظه ای از آفرینش

 

آنچه را که من

در گرگ و میش نگاه تو دیدم

نخواهد دید

 

چشم هایت را می بوسم

و زیر بارانی از واژه های تکراری

تازه می شوم

 

بعدها

کسی دفتر شعرم را پاره می کند

 

نام تو ،

همه جغرافیای رنج مرا طی می کند

و تو جاودانه می شوی

 

بیهوده در انتظار منشین

هرگز برای رفتنت

مرثیه نخواهم گفت ...

 

 

نیلوفر لاری پور




تنها که می شوم ...

تنها که می شوم

یادم می افتد که رفتنی شده ای


من هنوز

چمدانم را نبسته ام

            بس که نشسته ام

                        و به ناخن های دستم

                                                 خیره شده ام


تو امروز زیباتری ...

موهایت را از این کوتاه تر نکن


بگذار باد ،

فرصت کند تا پریشانترش کند

                        گندمزار دور دست مرا...

 

کسی چه می داند ؟

                        شاید با رفتنت

                                    باد هم مرا فراموش کند


دلش برایم بسوزد

            ودیگر هیچ وقت

                        در حوالی دلتنگی من پرسه نزند

 

انگار رفتنی شده ای

            من هنوز چمدانم را نبسته ام

                        این بوسه خداحافظی نیست !


همیشه دیر می کنم

آن قدر که ؛ در پیچ کوچه گم می شوی

                        در کدام پیچ ؟ در کدام کوچه ؟

 

کسی چه می داند؛

خبر های بد از کدام سمت می آید ؟


و چرا باد

به گندمزار که می رسد

                        باران می بارد ؟

 

نیلوفر لاری پور

 




برچسب‌ها : #بوسه
معبود


اگر روزی رسد دستم به دامانت

                        کنم جان را به قربانت
 

ولی بی لطف و احسانت ، چگونه

            شوم ناخوانده مهمانت ، چگونه


تو معبود منی ، بگذار داد از دل بگیرم

            پناهم ده که بر سقف حرم منزل بگیرم


تو دریایی و من تنها غریق مانده در باران

            تو فانوس رهم شو تا ره ساحل بگیرم

 

 

نیلوفر لاری پور



برچسب‌ها : #شادمهر عقیلی

تعداد کل صفحات: 2


 
 
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات