تو اون شام مهتاب کنارم نشستی ،

عجب شاخه گل وار به پایم شکستی !

قلم زد نگاهت به نقش آفرینی

که صورتگری را نبود این چنینی !

پریزاد عشق و مهاسا کشیدی

خدا را به شور تماشا کشیدی !

تو دونسته بودی چه خوش باورم من !

شکفتی و گفتی : از عشق پرپرم من !

تا گفتم کی هستی ؟ تو گفتی : یه بی تاب !

تا گفتم دلت کو ؟ تو گفتی که : دریاب !

قسم خوردی بر ماه که "عاشق ترینی"

تو یک جمع عاشق تو "صادق ترینی"

همون لحظه ابری ، رخ ماه و آشفت

به خود گفتم : ای وای ! مبادا دروغ گفت ؟

گذشت روزگاری از اون لحظه ناب

که معراج دل بود به درگاه مهتاب

در اون درگه عشق ، چه محتاج نشستم !

تو هر شام مهتاب ، به یادت شکستم !

تو از این شکستن خبر داری یا نه ؟

هنوز شور عشق و به سر داری یا نه ؟

هنوزم تو شب هات اگه ماه و داری ،

من اون ماه و دادم به تو یادگاری !

محکوم عشقم ، گرفتار یار
                        مثل پرنده ، هوادار یار

مثل یه سایه ، به همراه یار
                        بود و نبودم ، به دلخواه یار

هر چی که یار گفت ، دلم گفت به چشم
                        از گل و خار گفت ، دلم گفت به چشم

هر جا که یار بود ، دلم گفت برو
                        با گل و خار بود ، دلم گفت برو

خون شد دل من به افسون یار
                        هجر دل من پریشون یار

گوشه ی چشمم فقط جای یار
                        کار دو چشمام تماشای یار

یار اگه جانانه خریدار شد
             دل ، گل سرخ توی بازار شد
                        وای گل سرخ دل من خار شد
                                    هر چی شد از دست همین یار شد

مینا جلالی

   دانلود آهنگ با صدای حبیب و سمیر زند